Αυτά παθαίνει το πολιτικό σύστημα όταν καθιερώνει το δικαίωμα ψήφου σε τόσο νεαρές ηλικίες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν ξέρει αν είχαμε ποτέ χούντα και θεωρεί -όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν από αυτή τη θέση- ότι ο Κολοκοτρώνης ήταν ο… Νέγρος του Μοριά.

Τι παθαίνει; Κατ’ αρχάς μαθαίνει να μιλάει όπως η σημερινή νεολαία, για να την προσεγγίσει και να πάρει τα ψηφαλάκια της. Βεβαίως τι κακό έχει αυτό και τι πειράζει; Αν λάβεις υπ’ όψιν ότι μόνο τα ρεβίθια και τα φασόλια το βράδυ μπορεί να σε πειράξουν με στομαχικές και άλλες διαταραχές, ασφαλώς και δεν πειράζει το να αρχίσει το πολιτικό προσωπικό να μιλάει νεολαιίστικα, για την άτιμη αυτή προσέγγιση.

Μόνο που οι νέοι μιλούν πια με 100 λέξεις όλες κι όλες και θεωρείται μορφωμένος όποιος κατέχει 500. Χώρια που τα ονόματα έχουν υποκατασταθεί από την εύηχο λέξη που παραπέμπει στον βιβλικό Αυνάνα.

Φανταστείτε λοιπόν αν, παρασυρμένοι από το νεολαιίστικο γλωσσικό ιδίωμα, αρχίσουν μέλη του Κοινοβουλίου απευθυνόμενοι σε συναδέλφους τους αντιπάλου κόμματος να του λένε, αντιτιθέμενοι σε αυτά που υποστηρίζουν: «Μα τι μ@λ@ες είναι αυτές που λέτε, σεβαστέ μ@λα@...»

Προφανώς αυτά έχουν επηρεάσει κάποιους που κατέχουν και αρχηγικό αξίωμα, οπότε έχουν κάθε λόγο να λένε ότι θα σκίζουν και θα ξεσκίζουν.

Προσωπικώς θεωρώ λίαν ενδιαφέρουσα την ορολογία που θα χρησιμοποιείται, προτείνω μάλιστα να αναβαθμιστούν σε εγκυκλοπαίδεια τα «Καλιαρντά» του αλησμόνητου λαογράφου Ηλία Πετρόπουλου, ώστε να χρησιμοποιούνται στην πολιτική καθώς η σχετική ορολογία θα καλύπτει πέραν του γλωσσικού ιδιώματος της νεολαίας μας και τη μάγκική της διάσταση.

Διότι, όπως και να το κάνουμε, αν δεν μιλήσει ο νέος και λίγο μάγκικα, πώς θα εξισορροπήσει το ότι δεν έχει βγάλει ακόμη γένια; Έτσι στους πύρινους πολιτικούς λόγους που θα εξαπολύονται ένθεν κακείθεν οι ομιλητές δεν θα περιορίζονται στις πεζές γηπεδικές εκφράσεις του τύπου «θα σε ξεσκίσω» ή «σιγά μη σκίσεις το καλσόν». Θα επεκτείνονται σε πιο βαρύγδουπες εκφράσεις, όπως «τι μπενάβεις για το νομοσχέδιο;» ή «αβέλω νάψες για τον ντουλά τώρα», τουτέστιν «μιλάω τώρα για λεφτά», θα λέει ο αρμόδιος υπουργός των Οικονομικών.

Δεδομένου πάντως ότι την καλιαρντήν μπορεί να μην τη γνωρίζουν όλοι και τα σχετικά μαθήματα είναι πανάκριβα, επιτρεπτέα είναι και η μαγκική διάλεκτος, όπως λ.χ. η αρχηγική έκφραση περί σκισιμάτων, που αποτέλεσε και την αφορμή του σημερινού πονήματος. Στην άσκηση της αντιπολίτευσης θα επιτρέπεται στους αντιπολιτευομένους η κουτσαβακική, η οποία θα εμφανίζει, στο εκλογικό σώμα, αυτόν που θα την ομιλεί σε ρέον ύφος, ως ντερμπεντέρη που αξίζει μια ψήφο. Αυτό θα μας χαλάσει;

Εδώ έχουμε υποψήφιους που μιλάνε σπασμένα ελληνικά!