Oι αλλεργίες "χτυπούν" και τα κατοικίδια
Τι να προσέξετε
Κτηνιατρικές συμβουλές για τους σκύλους και τις γάτες, καθώς βρισκόμαστε στην εποχή που η φύση οργιάζει μεν, αλλά γεμίζει και με πολλά παράσιτα, όπως ψύλλους και τσιμπούρια

Όπως οι άνθρωποι, ο σκύλος και η γάτα μπορούν να υποφέρουν από εποχικές αλλεργίες. Ιδιαίτερα την άνοιξη, υπάρχει στη φύση μεγαλύτερη συγκέντρωση αλλεργιογόνων, που συχνά οδηγούν τα αλλεργικά ζώα στην εκδήλωση των κλασικών συμπτωμάτων. Οι κηδεμόνες των αλλεργικών ζώων μπορούν να ακολουθήσουν μικρά απλά βήματα στην καθημερινότητα, ώστε να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργικών συμπτωμάτων στα κατοικίδιά τους.
•Αποφεύγουμε την έκθεση του ζώου στα αλλεργιογόνα, όπου -και αν- είναι δυνατόν.
•Μετά τη βόλτα (του σκύλου, ως επί το πλείστον) σκουπίζουμε με υγρό πανάκι τα πέλματα, το πρόσωπο και το σώμα του ζώου, ώστε να απομακρύνονται σκόνη, γύρη και άλλα αλλεργιογόνα που πιθανόν βρίσκονται πάνω στο τρίχωμά του.
•Κρατάμε το σπίτι καθαρό, χρησιμοποιώντας συχνά ηλεκτρική σκούπα.
•Χρησιμοποιούμε μια ποιοτική τροφή, πλούσια σε ωμέγα 3, ωμέγα 6, λιπαρά οξέα και βιταμίνη Ε.
•Χρησιμοποιούμε ένα ειδικό υποαλλεργικό σαμπουάν.
Αλλεργία στα τσιμπήματα των ψύλλων μπορεί να εμφανίσουν όλοι οι σκύλοι και γάτες, συνήθως μετά την ηλικία των έξι μηνών. Και ενώ τα κατοικίδια που έρχονται σποραδικά σε επαφή με ψύλλους εκδηλώνουν αλλεργία, φαίνεται ότι αυτά που έρχονται συχνά σε επαφή είναι πιθανότερο να αναπτύξουν ανοχή στα τσιμπήματα.
Ποια είναι τα συμπτώματα των εποχιακών αλλεργιών στα κατοικίδια;
• Ερεθισμός του δέρματος (κόκκινο δέρμα).
• Εντονος κνησμός, που εκδηλώνεται με έντονη λήξη του δέρματος ή ακόμα και δάγκωμα.
• Απώλεια τριχώματος (αλωπεκία), υποτρίχωση (αραίωση), ακόμα και πληγές, ως αποτέλεσμα του έντονου κνησμού. Συχνά όλα τα παραπάνω οδηγούν σε αυτοτραυματική/πυώδη δερματίτιδα (hot spot).
• Ερεθισμένος εξωακουστικός πόρος και υποτροπιάζουσες ωτίτιδες.
• Κόκκινα ερεθισμένα μάτια, επιπεφυκίτιδα, δακρύρροια, βλεφαρίτιδα.
• Συμπτώματα από το αναπνευστικό, όπως ρινική καταρροή και φτερνίσματα.
Αν το κατοικίδιό μας εμφανίζει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφτούμε άμεσα τον κτηνίατρό μας, ο οποίος θα αξιολογήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης συνυπολογίζοντας το ιστορικό και πληροφορίες που δίνει ο κηδεμόνας για το ζώο.
Μπορεί να μην υπάρχει οριστική θεραπεία για τα αλλεργικά ζώα, ωστόσο με τη βοήθεια των κτηνιάτρων και την καλή συνεργασία των κηδεμόνων αυτών των ζώων μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικός έλεγχος των συμπτωμάτων και τα ζώα να παραμένουν κλινικά υγιή ή με ελάχιστα συμπτώματα, που δεν επηρεάζουν την ευζωία τους.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Animall της εφημερίδας Παραπολιτικά
•Αποφεύγουμε την έκθεση του ζώου στα αλλεργιογόνα, όπου -και αν- είναι δυνατόν.
•Μετά τη βόλτα (του σκύλου, ως επί το πλείστον) σκουπίζουμε με υγρό πανάκι τα πέλματα, το πρόσωπο και το σώμα του ζώου, ώστε να απομακρύνονται σκόνη, γύρη και άλλα αλλεργιογόνα που πιθανόν βρίσκονται πάνω στο τρίχωμά του.
•Κρατάμε το σπίτι καθαρό, χρησιμοποιώντας συχνά ηλεκτρική σκούπα.
•Χρησιμοποιούμε μια ποιοτική τροφή, πλούσια σε ωμέγα 3, ωμέγα 6, λιπαρά οξέα και βιταμίνη Ε.
•Χρησιμοποιούμε ένα ειδικό υποαλλεργικό σαμπουάν.
Δερματίτιδα από ψύλλους
Η πιο συχνή μορφή αλλεργίας των κατοικιδίων είναι η αλλεργική δερματίτιδα από ψύλλους (ΑΨΔ). Μόλις μπει άνοιξη και μέχρι το τέλος του φθινοπώρου, υπάρχουν στη φύση πολύ περισσότερα παράσιτα, όπως ψύλλοι και τσιμπούρια. Επειτα από μια μικρή βόλτα στη φύση -και αν οι κηδεμόνες των κατοικιδίων δεν έχουν πάρει τα κατάλληλα μέτρα προστασίαςείναι πιθανόν να εκτεθούν σε τσιμπήματα ψύλλων και να εκδηλώσουν αλλεργικά συμπτώματα.Αλλεργία στα τσιμπήματα των ψύλλων μπορεί να εμφανίσουν όλοι οι σκύλοι και γάτες, συνήθως μετά την ηλικία των έξι μηνών. Και ενώ τα κατοικίδια που έρχονται σποραδικά σε επαφή με ψύλλους εκδηλώνουν αλλεργία, φαίνεται ότι αυτά που έρχονται συχνά σε επαφή είναι πιθανότερο να αναπτύξουν ανοχή στα τσιμπήματα.
Ατοπία
Επίσης πολύ συχνή είναι η αλλεργία σε περιβαλλοντικά αντιγόνα (ατοπία). Η γύρη, το γρασίδι/χορτάρι, τα ακάρεα της σκόνης και οι μύκητες της μούχλας είναι για τα περισσότερα ζώα αβλαβή, όμως τα ατοπικά ζώα εμφανίζουν αντίδραση υπερευαισθησίας και εκδηλώνουν αλλεργικά συμπτώματα. Περίπου το 15% του πληθυσμού των σκύλων και των γατών υπολογίζεται ότι έχουν ατοπία. Ορισμένες ράτσες, όπως West Highland Terrier, Σέτερ, Μπόξερ, Αγγλικό Μπουλντόγκ, Λαμπραντόρ, Γκόλντεν Ριτρίβερ και Γερμανικά Ποιμενικά, φαίνεται να έχουν προδιάθεση για ατοπία. Ομοίως στις γάτες οι φυλές Σιάμ και Ιμαλαΐων.Ποια είναι τα συμπτώματα των εποχιακών αλλεργιών στα κατοικίδια;
• Ερεθισμός του δέρματος (κόκκινο δέρμα).
• Εντονος κνησμός, που εκδηλώνεται με έντονη λήξη του δέρματος ή ακόμα και δάγκωμα.
• Απώλεια τριχώματος (αλωπεκία), υποτρίχωση (αραίωση), ακόμα και πληγές, ως αποτέλεσμα του έντονου κνησμού. Συχνά όλα τα παραπάνω οδηγούν σε αυτοτραυματική/πυώδη δερματίτιδα (hot spot).
• Ερεθισμένος εξωακουστικός πόρος και υποτροπιάζουσες ωτίτιδες.
• Κόκκινα ερεθισμένα μάτια, επιπεφυκίτιδα, δακρύρροια, βλεφαρίτιδα.
• Συμπτώματα από το αναπνευστικό, όπως ρινική καταρροή και φτερνίσματα.
Αν το κατοικίδιό μας εμφανίζει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφτούμε άμεσα τον κτηνίατρό μας, ο οποίος θα αξιολογήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης συνυπολογίζοντας το ιστορικό και πληροφορίες που δίνει ο κηδεμόνας για το ζώο.
Μπορεί να μην υπάρχει οριστική θεραπεία για τα αλλεργικά ζώα, ωστόσο με τη βοήθεια των κτηνιάτρων και την καλή συνεργασία των κηδεμόνων αυτών των ζώων μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικός έλεγχος των συμπτωμάτων και τα ζώα να παραμένουν κλινικά υγιή ή με ελάχιστα συμπτώματα, που δεν επηρεάζουν την ευζωία τους.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Animall της εφημερίδας Παραπολιτικά