Την Tρίτη του Πάσχα, στις 22 Απριλίου, γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γης. Μια μέρα ξεχωριστή και ιδιαίτερη, που αποσκοπεί στην αφύπνιση όλων μας. Που χτυπά καμπανάκια για όλα αυτά που έρχονται και επιχειρεί να μας συνδέσει με όλα τα έμβια όντα του κόσμου. Να νιώσουμε, να αφουγκραστούμε τα προβλήματα, τα αδιέξοδα, να προβλέψουμε και να αποτρέψουμε πιθανές καταστροφές. Βέβαια, δεν είναι και τόσο αισιόδοξο το αποτέλεσμα, αν σκεφτεί κανείς ότι η μέρα αυτή θεσμοθετήθηκε πριν από περίπου 50 χρόνια.

Τι έγινε σε αυτά τα χρόνια; Τι σταμάτησε; Τι άλλαξε; Μπορεί τίποτα, μπορεί και πολλά… Η σχέση μας με τα ζώα είναι η αλήθεια πως έχει πάρει άλλη τροπή. Πιο φιλική προς αυτά, πιο συγκροτημένη προς εμάς, παρότι έχουν να γίνουν ακόμα πολλά… Από την άλλη, η Tεχνητή Nοημοσύνη, που σε γενικές γραμμές μάς τρομάζει για το πώς θα εξελιχθεί, υπόσχεται ότι θα υπηρετήσει τα πλάσματα της Γης που δεν μιλούν, μεταφράζοντας τις φωνές και ερμηνεύοντας τα συναισθήματά τους. Θα μπορούμε να γνωρίζουμε, δηλαδή, τι θέλει να πει ένας σκύλος που γαβγίζει, μια γάτα που νιαουρίζει, ένα πρόβατο που βελάζει ή ακόμα και μια φάλαινα που τραγουδά. Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον και αν είναι για καλό κάποιου - και ποιου ακριβώς…

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Animall των Παραπολιτικών