Συντεταγμένο σχέδιο για τη δημιουργία δικτύου φορτιστών ζητούν οι αυτοκινητοβιομηχανίες από την Ε.Ε
Την δρομολόγηση και την θέσπιση δεσμευτικών μέτρων που θα ευνοήσουν τη δημιουργία της απαραίτητης υποδομής για την δημόσια φόρτιση των ηλεκτροκίνητων οχημάτων ζητά ο ΑCEA από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθώς σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, προκειμένου να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην ηλεκτροκίνηση ώστε να κάνουν την μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση, απαιτούνται έως και ένα εκατομμύριο φορτιστές έως το 2024 και τρία εκατομμύρια έως το 2029.
Σε επιστολή που απηύθυνε ο σύνδεσμος ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών προς την Κομισιόν και την οποία συνυπογράφουν ενώσεις καταναλωτών και ανεξάρτητες οργανώσεις που προωθούν τη βιωσιμότητα των μετακινήσεων, ζητά από τις Βρυξέλλες την θέσπιση μέτρων που θα καθιστούν κατά κάποιο τρόπο δεσμευτική την ανάληψη πρωτοβουλίας τόσο για τα κράτη-μέλη όσο και για τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας ούτως ώστε να προβούν στις απαραίτητες κινήσεις.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναλάβει δράση σύντομα, καθορίζοντας σαφείς στόχους που θα επιτρέχουν την γρήγορη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών φόρτισης από τα κράτη-μέλη. Σε διαφορετική περίπτωση, ακόμα και με τις αυστηρότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές που ισχύουν, οι στόχοι που έχουν τεθεί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν θα είναι εφικτοί», τόνισε σε δηλώσεις του ο επικεφαλής του ACEA, Oliver Zipse.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ACEA το 2020 «έκλεισε» με 224.538 φορτιστές στην ευρωπαϊκή επικράτεια αριθμός πολύ μικρός για να καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων τα οποία χάρη σε μια αμφίπλευρη προσέγγιση τόσο από τις αυτοκινητοβιομηχανίες που πολλαπλασιάζουν τα συγκεκριμένης τεχνολογίας προϊόντα όσο και από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών που επιδοτούν την αγορά τους γνωρίζουν ταχεία άνοδο.
Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται σε σχέση με την ηλεκτροκίνηση στη συγκεκριμένη επιστολή είναι η ανάγκη για κάποιου είδους εναρμόνιση τόσο των προδιαγραφών που θα έχουν οι δημόσιοι φορτιστές όσο και της τιμολογιακής πολιτικής που αφορά τις δαπάνες φόρτισης.
Παράλληλα, εκτός από τη διεύρυνση του δικτύου φορτιστών, θα πρέπει, σύμφωνα με τον ACEA, να υπάρξει και συγκεκριμένο σχέδιο για την επέκταση του δικτύου ανεφοδιασμού οχημάτων που αξιοποιούν τεχνολογία κυψελών καυσίμου με τον καθορισμό του στόχου δημιουργίας 1.000 σταθμών υδρογόνου έως το 2029.
Για να αντιληφθεί κανείς καλύτερα τα ζητούμενα των αυτοκινητοβιομηχανιών αλλά και τις οικονομικές προϋποθέσεις-επενδύσεις που απαιτούνται θα άξιζε ίσως να αναφερθεί κανείς σε ορισμένα μεγέθη που αφορούν το δίκτυο φορτιστών ηλεκτροκίνησης. Στη Γερμανία για παράδειγμα το αντίστοιχο δημόσιο δίκτυο αριθμεί στις αρχές του 2021 σχεδόν 35.000 φορτιστές.
Προσφάτως η γερμανική κυβέρνηση νομοθέτησε υπέρ της δημιουργίας ενός δικτύου 1.000 υπερταχυφορτιστών στους αυτοκινητοδρόμους της έως το 2023, σχέδιο το οποίο για να υλοποιηθεί προϋποθέτει την επένδυση 2,0 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για δίκτυο υπερταχείας φόρτισης οπότε το κόστος είναι σαφώς υψηλότερο σε ό,τι αφορά τις πιο συμβατικές μονάδες φόρτισης, αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι προκειμένου να καλυφθούν οι μελλοντικές ανάγκες των ηλεκτροκίνητων η Γερμανία έχει επίσης δρομολογήσει την εγκατάσταση θέσης φόρτισης σε κάθε «παραδοσιακό» σταθμό ανεφοδιασμού καυσίμου.
Εξίσου ενδεικτικό είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε από την επιδραστική ευρωπαϊκή ΜΚΟ Transport & Environment με έδρα τις Βρυξέλλες, η Γερμανία θα χρειαστεί έως και 300.000 δημόσιους φορτιστές έως το 2025 και έως 700.000 έως το 2030. Ομοίως ισχύει και για τη Γαλλία που έχει ανάλογο αριθμών φορτιστών με τη Γερμανία σήμερα και πρόκειται να χρειαστεί έως και 250.000 φορτιστές έως το 2025 και περίπου μισό εκατομμύριο έως το 2030, ενώ, ανεξαρτήτως του Brexit, αντίστοιχα είναι τα μεγέθη υποδομής που θα απαιτηθούν και για την βρετανική αγορά η οποία σήμερα διαθέτει 20.775 δημόσιους φορτιστές, δηλαδή αναλογία 31 φορτιστών ανά 100.000 κατοίκους.
Σε επιστολή που απηύθυνε ο σύνδεσμος ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών προς την Κομισιόν και την οποία συνυπογράφουν ενώσεις καταναλωτών και ανεξάρτητες οργανώσεις που προωθούν τη βιωσιμότητα των μετακινήσεων, ζητά από τις Βρυξέλλες την θέσπιση μέτρων που θα καθιστούν κατά κάποιο τρόπο δεσμευτική την ανάληψη πρωτοβουλίας τόσο για τα κράτη-μέλη όσο και για τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας ούτως ώστε να προβούν στις απαραίτητες κινήσεις.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναλάβει δράση σύντομα, καθορίζοντας σαφείς στόχους που θα επιτρέχουν την γρήγορη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών φόρτισης από τα κράτη-μέλη. Σε διαφορετική περίπτωση, ακόμα και με τις αυστηρότερες περιβαλλοντικές προδιαγραφές που ισχύουν, οι στόχοι που έχουν τεθεί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής δεν θα είναι εφικτοί», τόνισε σε δηλώσεις του ο επικεφαλής του ACEA, Oliver Zipse.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ACEA το 2020 «έκλεισε» με 224.538 φορτιστές στην ευρωπαϊκή επικράτεια αριθμός πολύ μικρός για να καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων τα οποία χάρη σε μια αμφίπλευρη προσέγγιση τόσο από τις αυτοκινητοβιομηχανίες που πολλαπλασιάζουν τα συγκεκριμένης τεχνολογίας προϊόντα όσο και από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών που επιδοτούν την αγορά τους γνωρίζουν ταχεία άνοδο.
Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται σε σχέση με την ηλεκτροκίνηση στη συγκεκριμένη επιστολή είναι η ανάγκη για κάποιου είδους εναρμόνιση τόσο των προδιαγραφών που θα έχουν οι δημόσιοι φορτιστές όσο και της τιμολογιακής πολιτικής που αφορά τις δαπάνες φόρτισης.
Παράλληλα, εκτός από τη διεύρυνση του δικτύου φορτιστών, θα πρέπει, σύμφωνα με τον ACEA, να υπάρξει και συγκεκριμένο σχέδιο για την επέκταση του δικτύου ανεφοδιασμού οχημάτων που αξιοποιούν τεχνολογία κυψελών καυσίμου με τον καθορισμό του στόχου δημιουργίας 1.000 σταθμών υδρογόνου έως το 2029.
Για να αντιληφθεί κανείς καλύτερα τα ζητούμενα των αυτοκινητοβιομηχανιών αλλά και τις οικονομικές προϋποθέσεις-επενδύσεις που απαιτούνται θα άξιζε ίσως να αναφερθεί κανείς σε ορισμένα μεγέθη που αφορούν το δίκτυο φορτιστών ηλεκτροκίνησης. Στη Γερμανία για παράδειγμα το αντίστοιχο δημόσιο δίκτυο αριθμεί στις αρχές του 2021 σχεδόν 35.000 φορτιστές.
Προσφάτως η γερμανική κυβέρνηση νομοθέτησε υπέρ της δημιουργίας ενός δικτύου 1.000 υπερταχυφορτιστών στους αυτοκινητοδρόμους της έως το 2023, σχέδιο το οποίο για να υλοποιηθεί προϋποθέτει την επένδυση 2,0 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για δίκτυο υπερταχείας φόρτισης οπότε το κόστος είναι σαφώς υψηλότερο σε ό,τι αφορά τις πιο συμβατικές μονάδες φόρτισης, αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι προκειμένου να καλυφθούν οι μελλοντικές ανάγκες των ηλεκτροκίνητων η Γερμανία έχει επίσης δρομολογήσει την εγκατάσταση θέσης φόρτισης σε κάθε «παραδοσιακό» σταθμό ανεφοδιασμού καυσίμου.
Εξίσου ενδεικτικό είναι ότι σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε από την επιδραστική ευρωπαϊκή ΜΚΟ Transport & Environment με έδρα τις Βρυξέλλες, η Γερμανία θα χρειαστεί έως και 300.000 δημόσιους φορτιστές έως το 2025 και έως 700.000 έως το 2030. Ομοίως ισχύει και για τη Γαλλία που έχει ανάλογο αριθμών φορτιστών με τη Γερμανία σήμερα και πρόκειται να χρειαστεί έως και 250.000 φορτιστές έως το 2025 και περίπου μισό εκατομμύριο έως το 2030, ενώ, ανεξαρτήτως του Brexit, αντίστοιχα είναι τα μεγέθη υποδομής που θα απαιτηθούν και για την βρετανική αγορά η οποία σήμερα διαθέτει 20.775 δημόσιους φορτιστές, δηλαδή αναλογία 31 φορτιστών ανά 100.000 κατοίκους.
