Ο Kalle Rovanpera έδειξε για μία ακόμη φορά ποιος είναι το «αφεντικό» στο WRC. O 24χρονος Φινλανδός δύο φορές Πρωταθλητής, παρότι συμμετέχει σε επιλεγμένους αγώνες φέτος, έχει κατακτήσει περισσότερες νίκες από οποιονδήποτε άλλο οδηγό φέτος. Έχει συμμετάσχει σε 7 από τους 11 αγώνες που έχουν διεξαχθεί στη σεζόν, έχει κερδίσει τους τέσσερις εξ αυτών, φτάνοντας τις 15 συνολικά στην καριέρα του.

Στις προκλητικές και απαιτητικές ειδικές διαδρομές με υγρά χώματα του Ράλλυ Χιλής, ο Rovanpera, μαζί με τον συνοδηγό του, Jonne Halttunen ήταν οι πιο ψύχραιμοι και επικράτησαν στην πυκνή ομίχλη και τις δύσκολες συνθήκες με το Toyota GR Yaris Rally1 Hybrid. O Rovanpera ξεκίνησε με επιφυλακτικότητα το Ράλλυ Χιλής, καθώς ανέφερε ότι οι ειδικές διαδρομές δεν ταίριαζαν στην οδήγησή του, αλλά βρήκε το ρυθμό του καθώς εξελισσόταν ο αγώνας.

Το καθοριστικό σημείο του ράλλυ ήρθε το απόγευμα του Σαββάτου, όπου στην πυκνή ομίχλη που παρείχε μηδενική ορατότητα, κατάφερε να περάσει εμπρός από τον team-mate του στην Toyota Gazoo Racing, Elfyn Evans, με διαφορά 15,1 δλ. πριν από την τελική ημέρα του αγώνα. Ο Ουαλός τερμάτισε 2ος, με την Toyota να πανηγυρίζει το «1-2». Αυτό το αποτέλεσμα αναπτέρωσε κάπως τις ελπίδες της στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, όπου πλησίασε την Hyundai στους 17 βαθμούς, ωστόσο με τις ατυχίες του Sebastien Ogier, έχει χαθεί σχεδόν κάθε ελπίδα για το Πρωτάθλημα Οδηγών.  

Ο Ogier ήταν ένα από τα μόλις τρία αυτοκίνητα που πρόλαβαν να γράψουν χρόνο στην εναρκτήρια ειδική διαδρομή του αγώνα (Pulperia 1, 19,72 χλμ.), η οποία διακόπηκε λόγω παρουσίας θεατών σε επικίνδυνα σημεία. Εκεί, ο Γάλλος είχε κινηθεί ταχύτερα από όλους, για να τεθεί επικεφαλής. Ωστόσο, στην 3η ειδική διαδρομή (San Rosendo 1, 23,32 χλμ.) ο Ogier βγήκε εκτός, χτύπησε στο ανάχωμα δίπλα στο δρόμο και αναγκάστηκε να αντικαταστήσει το πίσω αριστερό ελαστικό, γεγονός που του κόστισε 1 λεπτό και 45 δλ.

Στην ίδια ειδική διαδρομή, ο 25χρονος Λετονός Martins Sesks, στην «παρατεταμένη οντισιόν» του για την M-Sport Ford έκανε λάθος και είδε δύο ελαστικά του να αστοχούν, ενώ δεν είχε δεύτερη ρεζέρβα. Αυτό άφησε τον Evans επικεφαλής της γενικής κατάταξης, έπειτα από την ολοκλήρωση των πρωινών ειδικών διαδρομών της Παρασκευής.

Ο Rovanpera είχε μια μικρή έξοδο στην ΕΔ4 (Pulperia 2) που του κόστισε χρόνο, ενώ ο Ogier έβαλε το… πόδι στο πάτωμα για να καλύψει τη διαφορά που τον χώριζε με τους επικεφαλής, κερδίζοντας 2 από τις 3 απογευματινές ειδικές διαδρομές της Παρασκευής, με τον συμπατριώτη του Adrien Fourmaux να επικρατεί στην τελευταία της πρώτης ημέρας (San Rosedo 2), με το Ford Puma της M-Sport. Στη γενική κατάταξη, ο Ott Tanak είχε περάσει επικεφαλής με το Hyundai i20 N Rally1 Hybrid, για να εξασφαλίσει την καλύτερη θέση εκκίνησης για τις ειδικές διαδρομές του Σαββάτου.

Αρνητική τροπή θα έπαιρναν τα πράγματα για τον Ogier στη 2η ειδική διαδρομή του Σαββάτου (ΕΔ8, Lota 1, 25,64 χλμ.). Ο Γάλλος χτύπησε μία πέτρα με τον εμπρός δεξιό τροχό μόλις 400 μ. πριν από την ολοκλήρωση της ειδικής διαδρομής, και έσπασε μία βίδα στην ανάρτηση του GR Yaris, για την οποία δεν είχε ανταλλακτικό. Έτσι, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και να παραδεχθεί ότι οι ελπίδες του για τον τίτλο έχουν λάβει τέλος.

Στην ίδια ειδική διαδρομή, ένα μικρό λάθος του Tanak επανέφερε τον Evans στην κορυφή. Ωστόσο, η πυκνή ομίχλη που παρείχε μηδενική ορατότητα στην ΕΔ11 (Lota 2), διαμόρφωσε την κατάσταση υπέρ του Rovanpera, ο οποίος πέρασε επικεφαλής με διαφορά 15,1 δλ. από τον Evans έως το τέλος της ημέρας που δίνονταν οι πρώτοι -προσωρινοί- βαθμοί.

Ο Ogier κυριάρχησε στις διαδικασίες της Κυριακής, ξεπερνώντας την πυκνή ομίχλη για να βρεθεί πρώτος στην κατάταξη της Super Sunday και της Power Stage (ΕΔ16, Bio Bio 2, 8,78 χλμ.), και να πάρει το μέγιστο των 12 βαθμών της ημέρας.

O Rovanpera, καθ’ οδόν προς τη νίκη, είχε τη δυνατότητα να επεκτείνει τη διαφορά του από τον Evans στη γενική κατάταξη, ολοκληρώνοντας τη Super Sunday στη 2η θέση, όπως και την Power Stage, πίσω από τον Ogier. Δεύτερος στη γενική κατάταξη, ο Evans, με το συνοδηγό του Scott Martin, ολοκλήρωσε το «1-2-3» της Toyota στη Super Sunday, αλλά πήρε μόνο 1 βαθμό με την 5η θέση στην τελική Power Stage.

Στο 3ο σκαλί του βάθρου ανέβηκαν οι Ott Tanak με τον Martin Jarveoja, οι οποίοι ολοκλήρωσαν την Super Sunday στην 4η θέση και την Power Stage με τον 3ο ταχύτερο χρόνο. Με αυτό το αποτέλεσμα, ο Tanak μείωσε κατά 5 βαθμούς τη διαφορά του από τον Βέλγο team-mate του και επικεφαλής στη μάχη του τίτλου, Thierry Neuville, ο οποίος όμως εξακολουθεί να απολαμβάνει προβάδισμα 29 βαθμών με δύο αγώνες να απομένουν για την ολοκλήρωση της σεζόν.

Ο Neuville, έχοντας χάσει αρκετό χρόνο την Παρασκευή, καθώς «καθάριζε» το δρόμο για τους υπόλοιπους αντιμετωπίζοντας πρώτος τις ειδικές διαδρομές εκείνης της ημέρας, τερμάτισε 4ος στη γενική κατάταξη, 5ος στη Super Sunday και 4ος στην Power Stage, είχε έναν μετρημένο αγώνα, ο οποίος τον φέρνει ακόμη πιο κοντά στον πρώτο τίτλο της καριέρας του στο WRC. O Βέλγος οδηγός της Hyundai μπορεί να πανηγυρίσει τον τίτλο στο Ράλλυ Κεντρικής Ευρώπης (17-20 Οκτωβρίου), τον προτελευταίο αγώνα της φετινής χρονιάς, αν σημειώσει περισσότερους βαθμούς από τον Tanak.

Ο Adrien Fourmaux αντιμετώπισε προβλήματα με τον εναλλάκτη και την αντλία νερού του Ford Puma την Παρασκευή, ο Γάλλος επικράτησε σε δύο ειδικές διαδρομές του αγώνα και τερμάτισε στην 5η θέση της γενικής κατάταξης. Αν δεν είχε δεχθεί ποινή 1 λεπτού την Παρασκευή, επειδή καθυστέρησε σε ένα σημείο ελέγχου, θα μπορούσε να έχει παλέψει με τον Neuville. Άλλη μία καλή εμφάνιση πραγματοποίησε ο νεαρός Φινλανδός Sami Pajari με το 4ο Toyota GR Yaris Rally1 Hybrid, τερματίζοντας στην 6η θέση, εμπρός από τον Gregoire Munster της M-Sport Ford.

Πολυτάραχο αγώνα είχε και ο Esapekka Lappi, με αστοχία ελαστικού την Παρασκευή και έχοντας ξηλώσει τον εμπρός προφυλακτήρα του Hyundai i20 N Rally1 το Σάββατο. Ο Φινλανδός βρισκόταν καθ’ οδόν να τερματίσει 8ος, αλλά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στην προτελευταία ειδική διαδρομή (ΕΔ15, Laraquete, 18,62 χλμ.), έπειτα από έξοδο που προκάλεσε ζημιά στο ψυγείο του i20 N. Την Κυριακή, o συνοδηγός του Lappi, Janne Ferm, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, με το Ράλλυ Χιλής να είναι ο 90ός και τελευταίος του αγώνας στο WRC, όπου κατέκτησε δύο νίκες και ανέβηκε στο βάθρο 15 φορές.

H εγκατάλειψη του Lappi προώθησε στην 8η και την 9η θέση της γενικής κατάταξης τους πρωτοπόρους της κατηγορίας WRC2, στην οποία νικητής ανακηρύχθηκε ο Γάλλος Yohan Rossel, με διαφορά 17,3 δλ. από τον Ρώσο (με αγωνιστική άδεια Βουλγαρίας) Nikolay Gryazin. Αμφότεροι οδηγούν Citroen C3 Rally2 και με αυτό το αποτέλεσμα, η ομάδα του Rossel, η DG Sport Competition, κατέκτησε τον τίτλο ομάδων στην κατηγορία WRC2. O Gus Greensmith, με το Skoda Fabia RS Rally2 της Toksport, ολοκλήρωσε την πρώτη δεκάδα.