Στον αστερισμό της ακυβερνησίας για μια ακόμα φορά η Ισπανία
Έχουν περάσει 2,5 μήνες από τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία και η χώρα παραμένει ουσιαστικά ακυβέρνητη. Ο νυν πρωθυπουργός από το σοσιαλιστικό κόμμα Πέδρο Σάντσεθ ήρθε πρώτος στις εκλογές (χωρίς αυτοδυναμία) και όλα έδειχναν ότι θα σχημάτιζε κυβέρνηση με τη στήριξη ή την ανοχή των αποδυναμωμένων Podemos.
Στην Ισπανία η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης λειτουργεί διαφορετικά. Στην πρώτη ψηφοφορία ο εντολοδόχος πρωθυπουργός χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δηλαδή 176. Αν αποτύχει, επανέρχεται εντός 48 ωρών σε δεύτερη ψηφοφορία, όπου απαιτείται σχετική πλειοψηφία.
Τα «κουκιά» θεωρητικά έβγαιναν για τη δεύτερη ψηφοφορία με μερικές σίγουρες αποχωρήσεις από την Ολομέλεια, ώστε να εξασφαλιστεί η σχετική πλειοψηφία.
Υπενθυμίζεται ότι το PSOE του Σάντσεθ κέρδισε 123 έδρες, οι Podemos έπεσαν στις 35 -μαζί με συνεργαζόμενους συνδυασμούς κινούνται στις 43.
Ωστόσο, το πράγμα «στράβωσε», καθώς οι Podemos δεν αρκέστηκαν στις θέσεις που τους πρόσφερε ο Σάντσεθ στον κρατικό μηχανισμό, αλλά ζήτησαν υπουργεία. Ουσιαστικά ο Σάντσεθ ονειρεύεται ένα μοντέλο Πορτογαλίας, όπου οι Σοσιαλιστές του Κόστα κυβερνούν με την ανοχή της αριστεράς, ενώ οι Podemos θέλουν πραγματική κυβέρνηση συνασπισμού.
Για την ιστορία και ο προκάτοχος του Σάντσεθ στην πρωθυπουργία, ο δεξιός Μαριάνο Ραχόι, κυβέρνησε για τρία χρόνια με την ανοχή των φιλελεύθερων Ciudadanos, γεγονός που ωφέλησε σε επίπεδο ψήφων τους Ciudadanos.
To κλίμα στις σχέσεις του Σάντσεθ με τον ηγέτη των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, βαραίνει και η υποψία των Podemos ότι στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός δεν θέλει να σχηματιστεί κυβέρνηση, να χρεωθεί ο Ιγκλέσιας την αποτυχία και η χώρα να πάει σε νέες εκλογές. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άλλωστε ότι σε αυτό το ενδεχόμενο, το κόμμα του Σάντσεθ θα πάει ακόμα καλύτερα.
Χαρακτηριστικό της ακυβερνησίας που επικρατεί στην Ισπανία είναι και αυτό που συμβαίνει με την τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης: Εκεί επικράτησε το Λαϊκό Κόμμα, αλλά ακόμα δεν έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους φιλελεύθερους Ciudadanos και το ακροδεξιό VOX, ώστε να αναλάβει την ηγεσία η Ισαβέλ Ντίαθ Αγιούσο. Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και για την τοπική κυβέρνηση στη Μούρθια.
Με λίγα λόγια: Η ασυνεννοησία στη χώρα δεν αφορά μόνο την κεντροαριστερά, αλλά και το έτερο στρατόπεδο, της κεντροδεξιάς. Εκεί τα πράγματα μοιάζουν να είναι ακόμα πιο δύσκολα, δεδομένου ότι το ακροδεξιό κόμμα VOX μπήκε δυναμικά στην πολιτική ζωή της χώρας, απαιτώντας να έχει λόγο εκεί που οι ψήφοι του είναι απαραίτητοι για να σχηματιστεί τοπική κυβέρνηση.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, καθώς ο Πέδρο Σάντσεθ εξάντλησε όλα τα περιθώρια που είχε στη διάθεσή του. Την επόμενη εβδομάδα θα πρέπει να πάει στο Κοινοβούλιο, όπου θα φανεί αν η χώρα θα πάει σε πρόωρες κάλπες ή σε κυβέρνηση ανοχής-συνασπισμού Σάντσεθ με Ιγκλέσιας.
Στην Ισπανία η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης λειτουργεί διαφορετικά. Στην πρώτη ψηφοφορία ο εντολοδόχος πρωθυπουργός χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δηλαδή 176. Αν αποτύχει, επανέρχεται εντός 48 ωρών σε δεύτερη ψηφοφορία, όπου απαιτείται σχετική πλειοψηφία.
Τα «κουκιά» θεωρητικά έβγαιναν για τη δεύτερη ψηφοφορία με μερικές σίγουρες αποχωρήσεις από την Ολομέλεια, ώστε να εξασφαλιστεί η σχετική πλειοψηφία.
Υπενθυμίζεται ότι το PSOE του Σάντσεθ κέρδισε 123 έδρες, οι Podemos έπεσαν στις 35 -μαζί με συνεργαζόμενους συνδυασμούς κινούνται στις 43.
Ωστόσο, το πράγμα «στράβωσε», καθώς οι Podemos δεν αρκέστηκαν στις θέσεις που τους πρόσφερε ο Σάντσεθ στον κρατικό μηχανισμό, αλλά ζήτησαν υπουργεία. Ουσιαστικά ο Σάντσεθ ονειρεύεται ένα μοντέλο Πορτογαλίας, όπου οι Σοσιαλιστές του Κόστα κυβερνούν με την ανοχή της αριστεράς, ενώ οι Podemos θέλουν πραγματική κυβέρνηση συνασπισμού.
Για την ιστορία και ο προκάτοχος του Σάντσεθ στην πρωθυπουργία, ο δεξιός Μαριάνο Ραχόι, κυβέρνησε για τρία χρόνια με την ανοχή των φιλελεύθερων Ciudadanos, γεγονός που ωφέλησε σε επίπεδο ψήφων τους Ciudadanos.
To κλίμα στις σχέσεις του Σάντσεθ με τον ηγέτη των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, βαραίνει και η υποψία των Podemos ότι στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός δεν θέλει να σχηματιστεί κυβέρνηση, να χρεωθεί ο Ιγκλέσιας την αποτυχία και η χώρα να πάει σε νέες εκλογές. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν άλλωστε ότι σε αυτό το ενδεχόμενο, το κόμμα του Σάντσεθ θα πάει ακόμα καλύτερα.
Χαρακτηριστικό της ακυβερνησίας που επικρατεί στην Ισπανία είναι και αυτό που συμβαίνει με την τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης: Εκεί επικράτησε το Λαϊκό Κόμμα, αλλά ακόμα δεν έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους φιλελεύθερους Ciudadanos και το ακροδεξιό VOX, ώστε να αναλάβει την ηγεσία η Ισαβέλ Ντίαθ Αγιούσο. Αντίστοιχο πρόβλημα υπάρχει και για την τοπική κυβέρνηση στη Μούρθια.
Με λίγα λόγια: Η ασυνεννοησία στη χώρα δεν αφορά μόνο την κεντροαριστερά, αλλά και το έτερο στρατόπεδο, της κεντροδεξιάς. Εκεί τα πράγματα μοιάζουν να είναι ακόμα πιο δύσκολα, δεδομένου ότι το ακροδεξιό κόμμα VOX μπήκε δυναμικά στην πολιτική ζωή της χώρας, απαιτώντας να έχει λόγο εκεί που οι ψήφοι του είναι απαραίτητοι για να σχηματιστεί τοπική κυβέρνηση.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, καθώς ο Πέδρο Σάντσεθ εξάντλησε όλα τα περιθώρια που είχε στη διάθεσή του. Την επόμενη εβδομάδα θα πρέπει να πάει στο Κοινοβούλιο, όπου θα φανεί αν η χώρα θα πάει σε πρόωρες κάλπες ή σε κυβέρνηση ανοχής-συνασπισμού Σάντσεθ με Ιγκλέσιας.