Θλίψη προκάλεσε η είδηση, πως ένας από τους ήρωες του Τσερνόμπιλ, αυτοκτόνησε λίγο καιρό αφού είδε την μίνι σειρά της HBO για την πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ.
Ο Ναγκασιπάι Ζουσούποφ, ήταν ένας από τους «καθαριστές-καμικάζι» που επιστρατεύτηκαν προκειμένου να καθαρίσουν το Πρίπιατ, την περιοχή της Ουκρανίας που εξεράγει ο πυρηνικός αντιδραστήρας Νο4, και μάλιστα ήταν από τους πρώτους που βρέθηκαν στο σημείο.
Όταν όμως είδε την σειρά στην τηλεόραση, δεν άντεξε και στα τέλη Ιουνίου αυτοκτόνησε, κάτι που μαθεύτηκε αργότερα.
Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι η κυβέρνηση της Ρωσίας θα αποκαθιστούσε όλους αυτούς τους ήρωες που έβαλαν πρώτα το κράτος και μετά τη ζωή τους μπροστά σε έναν ανυπολόγιστο κίνδυνο, ο οποίος απειλούσε ολόκληρη την υφήλιο, ο Ζουσούποφ ζούσε στα όρια της φτώχειας, μαζί με την γυναίκα του και τα πέντε παιδιά του.
Όπως είχε δηλώσει στην τελευταία του συνέντευξη εν ζωή, «κανείς δεν μας είχε ενημερώσει γιατί πήγαμε εκεί. Εκείνη την περίοδο δούλευα ως οδηγός φορτηγού».
Συγκεκριμένα έμεναν σε ένα φτηνό και βρώμικο πανδοχείο και παρακαλούσε μάταια από την Ρωσική κυβέρνηση να του δώσει ένα διαμέρισμα για να ζήσει με την οικογένεια.
Εκτεθειμένος στα μεγάλα και θανάσιμα ποσοστά της ραδιενέργειας, ο Ζουσούποφ είχε τιμηθεί για τις ηρωικές του προσπάθειες του Τσερνόμπιλ, κάτι που όμως δυστυχώς ξεχάστηκε γρήγορα, όπως και το μισό εκατομμύριο του κόσμου που δούλεψε καθαρίζοντας την ατμόσφαιρα, στην διάρκεια των πρώτων μηνών μετά την έκρηξη, η οποία μόλυνε το Πρίπιατ με 15.000 Ρέντγκεν ραδιενέργειας και τα οποία καθιστούν την εξής πόλη μη κατοικίσιμη για χιλιάδες ακόμη χρόνια.
Βλέποντας την σειρά της HBO, ο Ζουσούποφ δεν άντεξε και έβαλε τέλος στη ζωή του, πηδώντας από τον πέμπτο όροφο ενός διαμερίσματος, στη πόλη Ακτομπέ του Καζακστάν.
Σύμφωνα με την κόρη του, μόλις είδε την σειρά έκλαιγε συνεχώς, καθώς αναβίωσε νοητά στο μυαλό του εκείνη την περίοδο. Η υγεία του χειροτέρεψε από την ραδιενέργεια, αλλά κατάφερε να επιβιώσει. Είχε ωστόσο συχνούς πονοκεφάλους και λιποθυμίες. Βλέποντας όμως την σειρά λύγισε και έβαλε τέλος στη ζωή του, νιώθοντας παράλληλα ξεχασμένος από την ίδια του την πατρίδα.
