Πρόωρες εκλογές στην Ισπανία: Τι θα κρίνει το αποτέλεσμα της κάλπης
Για τέταρτη φορά από το 2015, οι Ισπανοί θα προσέλθουν στις κάλπες για να αναδείξουν τη νέα τους κυβέρνηση. Ο υπηρεσιακός -από τον Απρίλιο- πρωθυπουργός και ηγέτης των Σοσιαλιστών (PSOE), Πέδρο Σάντσεθ, γνωστοποίησε στον βασιλιά Φίλιππο Στ' το αδιέξοδο: Αν και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό εδρών στις εκλογές του Απριλίου, δεν κατάφερε να βρει συμμάχους για να πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.
Σημειώνεται ότι το Σύνταγμα της Ισπανίας είναι πιο ευέλικτο στο θέμα της δεδηλωμένης. Η κυβέρνηση έχει δύο ευκαιρίες να... επιβιώσει. Στην πρώτη ψηφοφορία για τη δεδηλωμένη πρέπει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δηλαδή 176. Αν δεν τα καταφέρει, επανέρχεται μετά από 48 ώρες για να λάβει τη σχετική πλειοψηφία.
Ούτε αυτό κατέστη δυνατόν στους έξι σχεδόν μήνες των πολιτικών ζυμώσεων στη Μαδρίτη. Ο Πέδρο Σάντσεθ προσπάθησε να πείσει τους Podemos του Ιγκλέσιας, αλλά δεν τα βρήκαν.
Την τελευταία στιγμή έγινε και κάποια κίνηση από τους φιλελεύθερους Ciudadanos. Ο επικεφαλής τους, Άλμπερτ Ριβέρα, ζήτησε από τον Σάντσεθ συγκεκριμένες δεσμεύσεις (κυρίως σε σχέση με την Καταλονία και τους Βάσκους) για να στηρίξει την κυβέρνησή του (μαζί τα δύο κόμματα θα είχαν την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή 123+57 έδρες= 180 επί συνόλου 350), αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα.
Μπορεί πραγματικά να αλλάξει κάτι στις εκλογές που θα γίνουν στις 10 Νοεμβρίου; Οι αναλυτές διχάζονται. Η «λογική» λέει ότι τα μεγάλα κόμματα θα δουν τα ποσοστά τους να αυξάνονται, ιδίως το πρώτο κόμμα.
Ήδη, ο Σάντσεθ εξέφρασε την ελπίδα από τις εκλογές να προκύψει «πιο καθαρή πλειοψηφία». Προφανώς έκλεισε το μάτι στους ψηφοφόρους να του δώσουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα από τις 123 έδρες που συγκέντρωσε τον Απρίλιο.
Από την πλευρά του ο ηγέτης του άλλοτε πανίσχυρου Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ), Πάμπλο Κασάδο, ξεκαθάρισε ότι στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση με την οποία έτσι κι αλλιώς διαφωνεί πολιτικά.
Στους Podemos, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας «έδειξε» για την αποτυχία τον Σάντσεθ λέγοντας ότι την τελευταία στιγμή φλέρταρε με τους φιλελεύθερους Ciudadanos. Σαφέστατη η πρόθεσή του να δείξει στο εκλογικό σώμα ότι δεν ευθύνεται το κόμμα του για το αδιέξοδο.
Όμως κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς την αγανάκτηση των ψηφοφόρων που βλέπουν τα πολιτικά κόμματα σε ατέρμονο παζάρι.
Το βέβαιο είναι ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί θα επικεντρωθούν στο να δείξουν στο εκλογικό σώμα τον «φταίχτη» που στήνονται και πάλι κάλπες. Το πώς θα απαντήσουν σε αυτό οι ψηφοφόροι, είναι μια άλλη ιστορία. Θα τιμωρήσουν το κόμμα που δεν βοήθησε τον Σάντσεθ να παραμείνει πρωθυπουργός ή θα προτιμήσουν να μείνουν σπίτι;
Υπάρχει ένα προηγούμενο: από τις εκλογές του 2015 στις πρόωρες εκλογές του 2016 η προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες έπεσε από το 73,2% στο 69,8%.
Όμως, στις εκλογές του Απριλίου 2019, υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση των ψηφοφόρων με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά τα ποσοστά του PSOE: Βρέθηκε στην πρώτη θέση -για πρώτη φορά από το 2008.
Μιλώντας για την πρώτη φορά: Στις εκλογές του Απριλίου για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ισπανίας μπήκε στη Βουλή και το ακροδεξιό κόμμα VOX με ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, 10% και 24 έδρες. Το κόμμα έχει ήδη μπει στην τοπική Βουλή της Ανδαλουσίας και στηρίζει (χωρίς κυβερνητικές θέσεις) την δεξιά κυβέρνηση που σχηματίστηκε.
Οι εκλογές του Νοεμβρίου δεν είναι μακριά για να δούμε ποια θα είναι η απάντηση των Ισπανών σε όλο αυτό.
Σημειώνεται ότι το Σύνταγμα της Ισπανίας είναι πιο ευέλικτο στο θέμα της δεδηλωμένης. Η κυβέρνηση έχει δύο ευκαιρίες να... επιβιώσει. Στην πρώτη ψηφοφορία για τη δεδηλωμένη πρέπει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, δηλαδή 176. Αν δεν τα καταφέρει, επανέρχεται μετά από 48 ώρες για να λάβει τη σχετική πλειοψηφία.
Ούτε αυτό κατέστη δυνατόν στους έξι σχεδόν μήνες των πολιτικών ζυμώσεων στη Μαδρίτη. Ο Πέδρο Σάντσεθ προσπάθησε να πείσει τους Podemos του Ιγκλέσιας, αλλά δεν τα βρήκαν.
Την τελευταία στιγμή έγινε και κάποια κίνηση από τους φιλελεύθερους Ciudadanos. Ο επικεφαλής τους, Άλμπερτ Ριβέρα, ζήτησε από τον Σάντσεθ συγκεκριμένες δεσμεύσεις (κυρίως σε σχέση με την Καταλονία και τους Βάσκους) για να στηρίξει την κυβέρνησή του (μαζί τα δύο κόμματα θα είχαν την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή 123+57 έδρες= 180 επί συνόλου 350), αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα.
Μπορεί πραγματικά να αλλάξει κάτι στις εκλογές που θα γίνουν στις 10 Νοεμβρίου; Οι αναλυτές διχάζονται. Η «λογική» λέει ότι τα μεγάλα κόμματα θα δουν τα ποσοστά τους να αυξάνονται, ιδίως το πρώτο κόμμα.
Ήδη, ο Σάντσεθ εξέφρασε την ελπίδα από τις εκλογές να προκύψει «πιο καθαρή πλειοψηφία». Προφανώς έκλεισε το μάτι στους ψηφοφόρους να του δώσουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα από τις 123 έδρες που συγκέντρωσε τον Απρίλιο.
Από την πλευρά του ο ηγέτης του άλλοτε πανίσχυρου Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ), Πάμπλο Κασάδο, ξεκαθάρισε ότι στάθηκε απέναντι στην κυβέρνηση με την οποία έτσι κι αλλιώς διαφωνεί πολιτικά.
Στους Podemos, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας «έδειξε» για την αποτυχία τον Σάντσεθ λέγοντας ότι την τελευταία στιγμή φλέρταρε με τους φιλελεύθερους Ciudadanos. Σαφέστατη η πρόθεσή του να δείξει στο εκλογικό σώμα ότι δεν ευθύνεται το κόμμα του για το αδιέξοδο.
Όμως κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς την αγανάκτηση των ψηφοφόρων που βλέπουν τα πολιτικά κόμματα σε ατέρμονο παζάρι.
Το βέβαιο είναι ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί θα επικεντρωθούν στο να δείξουν στο εκλογικό σώμα τον «φταίχτη» που στήνονται και πάλι κάλπες. Το πώς θα απαντήσουν σε αυτό οι ψηφοφόροι, είναι μια άλλη ιστορία. Θα τιμωρήσουν το κόμμα που δεν βοήθησε τον Σάντσεθ να παραμείνει πρωθυπουργός ή θα προτιμήσουν να μείνουν σπίτι;
Υπάρχει ένα προηγούμενο: από τις εκλογές του 2015 στις πρόωρες εκλογές του 2016 η προσέλευση των ψηφοφόρων στις κάλπες έπεσε από το 73,2% στο 69,8%.
Όμως, στις εκλογές του Απριλίου 2019, υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση των ψηφοφόρων με αποτέλεσμα να αυξηθούν σημαντικά τα ποσοστά του PSOE: Βρέθηκε στην πρώτη θέση -για πρώτη φορά από το 2008.
Μιλώντας για την πρώτη φορά: Στις εκλογές του Απριλίου για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ισπανίας μπήκε στη Βουλή και το ακροδεξιό κόμμα VOX με ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, 10% και 24 έδρες. Το κόμμα έχει ήδη μπει στην τοπική Βουλή της Ανδαλουσίας και στηρίζει (χωρίς κυβερνητικές θέσεις) την δεξιά κυβέρνηση που σχηματίστηκε.
Οι εκλογές του Νοεμβρίου δεν είναι μακριά για να δούμε ποια θα είναι η απάντηση των Ισπανών σε όλο αυτό.