Θρίλερ στην Ισπανία: Από έναν βουλευτή κρίνεται η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
Αποστολος Ρουμπανης
Ένα βήμα από την ορκωμοσία κυβέρνησης βρίσκεται η Ισπανία, καθώς την Τρίτη διεξάγεται η δεύτερη ψηφοφορία στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στο σχήμα των Σοσιαλιστών-Podemos υπό τον υπηρεσιακό -εδώ και εννέα μήνες- πρωθυπουργό Πέδρο Σάντσεθ.
Υπενθυμίζεται ότι στην Ισπανία η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης έχει δύο στάδια. Στο πρώτο απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής (176 έδρες) και στη δεύτερη απλώς περισσότερα «ναι» από «όχι».
Η πρώτη ψηφοφορία για τον Πέδρο Σάντσεθ και τον εταίρο του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, απέβη άκαρπη. Ήταν αναμενόμενο, αφού τα δύο κόμματα έτσι κι αλλιώς θα σχηματίσουν κυβέρνηση μειοψηφίας.
Τα βλέμματα στρέφονται τώρα στην δεύτερη ψηφοφορία, όπου τα «κουκιά» είναι οριακά: Όλα δείχνουν ότι την κυβέρνηση θα στηρίξουν συνολικά 167 βουλευτές, έναντι 166 που θα την καταψηφίσουν.
Στους «167» αθροίζονται οι βουλευτές των Σοσιαλιστών και των Podemos που θα κυβερνήσουν, καθώς και άλλοι μικρότεροι σχηματισμοί από τα περιφερειακά κόμματα, κυρίως από το χώρο της κεντροαριστεράς.
Στους «166» του άλλου στρατοπέδου είναι οι βουλευτές του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, του ακροδεξιού VOX, των φιλελεύθερων Ciudadanos και άλλων μικρότερων κομμάτων.
Περιέργως, η κυβέρνηση του Σάντσεθ κρέμεται από μία κλωστή ή αλλιώς, από την ψήφο ενός βουλευτή. Πρόκειται για τον Τομάς Γκιτάρτε (στη φωτογραφία, αριστερά, με τους Ιγκλέσιας και Σάντσεθ), ο οποίος δεν είναι πολιτικός, αλλά αρχιτέκτονας και βρέθηκε στη Βουλή ως επικεφαλής ενός κόμματος που λέγεται «Teruel Existe» (Το Τερουέλ υπάρχει).
Όπως φαίνεται και από τον τίτλο του κόμματος, πρόκειται για έναν σχηματισμό-κραυγή αγωνίας για μια από τις πλέον απομονωμένες περιοχές της χώρας. Το Τερουέλ είναι επαρχία της Αραγόν (στην βορειανατολική Ισπανία) με τεράστια δημογραφικά προβλήματα, αλλά και συγκοινωνιακή απομόνωση δεκαετίων.
Οι κάτοικοι αποφάσισαν να στείλουν τον δικό τους άνθρωπο στη Βουλή για να βρουν το δίκιο τους. Ο Τομάς Γκιτάρτε έλαβε κάτι λιγότερο από 20.000 ψήφους και εξελέγη βουλευτής…
Ο ίδιος αποφάσισε να στηρίξει την κυβέρνηση Σάντσεθ -κάθε ψήφος είναι υπερπολύτιμη όπως αποδεικνύεται- και βρήκε τον μπελά του. Χιλιάδες είναι τα μηνύματα που λαμβάνει στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο που του ζητούν να αλλάξει ψήφο. Δεν λείπουν και οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί ή οι απειλές: προδότη τον ανεβάζουν, προδότη τον κατεβάζουν.
Ο ίδιος πάντως, δήλωσε στην El Pais: «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξω την ψήφο».
Η αλήθεια είναι ότι αν αλλάξει γνώμη, η δεύτερη ψηφοφορία θα είναι ισόπαλη και φυσικά κυβέρνηση δεν θα σχηματιστεί.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν εμφανιστεί και δημοσιεύματα που τον θέλουν… «διαπλεκόμενο» άρα αυτό ίσως εξηγεί την απόφασή του να στηρίξει τον Σάντσεθ. Σχετικά με αυτά, απαντά: «Τα περίμενα. Είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είπαμε ότι θα εγγυηθούμε την σταθερότητα και την ανάγκη η χώρα να κυβερνηθεί. Κατεβήκαμε στις εκλογές για να βάλουμε τέλος στο θλιβερό θέαμα μιας Βουλής που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις. Πιστεύουμε ότι η Ισπανία χρειάζεται κυβέρνηση που να μπορεί να πάρει αποφάσεις. Έτσι κι αλλιώς, εναλλακτική δεν υπάρχει.»
Άδικο δεν έχει. Η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ, η πρώτη στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ισπανίας που αποτελείται από δύο κόμματα, ήταν η μόνη λύση. Έστω και αν οι παραχωρήσεις που έκανε ο Σάντσεθ στους Καταλανούς ήταν –σύμφωνα με μία άποψη- υπερβολικές.
Στη δεύτερη ψηφοφορία της Τρίτης 7 Ιανουαρίου θα φανεί αν όντως η ψήφος του 59χρονου Τομάς Γκιτάρτε θα είναι αυτή που θα βγάλει την χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο. Μέχρι το επόμενο.
Υπενθυμίζεται ότι στην Ισπανία η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης έχει δύο στάδια. Στο πρώτο απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής (176 έδρες) και στη δεύτερη απλώς περισσότερα «ναι» από «όχι».
Η πρώτη ψηφοφορία για τον Πέδρο Σάντσεθ και τον εταίρο του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, απέβη άκαρπη. Ήταν αναμενόμενο, αφού τα δύο κόμματα έτσι κι αλλιώς θα σχηματίσουν κυβέρνηση μειοψηφίας.
Τα βλέμματα στρέφονται τώρα στην δεύτερη ψηφοφορία, όπου τα «κουκιά» είναι οριακά: Όλα δείχνουν ότι την κυβέρνηση θα στηρίξουν συνολικά 167 βουλευτές, έναντι 166 που θα την καταψηφίσουν.
Στους «167» αθροίζονται οι βουλευτές των Σοσιαλιστών και των Podemos που θα κυβερνήσουν, καθώς και άλλοι μικρότεροι σχηματισμοί από τα περιφερειακά κόμματα, κυρίως από το χώρο της κεντροαριστεράς.
Στους «166» του άλλου στρατοπέδου είναι οι βουλευτές του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, του ακροδεξιού VOX, των φιλελεύθερων Ciudadanos και άλλων μικρότερων κομμάτων.
Περιέργως, η κυβέρνηση του Σάντσεθ κρέμεται από μία κλωστή ή αλλιώς, από την ψήφο ενός βουλευτή. Πρόκειται για τον Τομάς Γκιτάρτε (στη φωτογραφία, αριστερά, με τους Ιγκλέσιας και Σάντσεθ), ο οποίος δεν είναι πολιτικός, αλλά αρχιτέκτονας και βρέθηκε στη Βουλή ως επικεφαλής ενός κόμματος που λέγεται «Teruel Existe» (Το Τερουέλ υπάρχει).
Όπως φαίνεται και από τον τίτλο του κόμματος, πρόκειται για έναν σχηματισμό-κραυγή αγωνίας για μια από τις πλέον απομονωμένες περιοχές της χώρας. Το Τερουέλ είναι επαρχία της Αραγόν (στην βορειανατολική Ισπανία) με τεράστια δημογραφικά προβλήματα, αλλά και συγκοινωνιακή απομόνωση δεκαετίων.
Οι κάτοικοι αποφάσισαν να στείλουν τον δικό τους άνθρωπο στη Βουλή για να βρουν το δίκιο τους. Ο Τομάς Γκιτάρτε έλαβε κάτι λιγότερο από 20.000 ψήφους και εξελέγη βουλευτής…
Ο ίδιος αποφάσισε να στηρίξει την κυβέρνηση Σάντσεθ -κάθε ψήφος είναι υπερπολύτιμη όπως αποδεικνύεται- και βρήκε τον μπελά του. Χιλιάδες είναι τα μηνύματα που λαμβάνει στο ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο που του ζητούν να αλλάξει ψήφο. Δεν λείπουν και οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί ή οι απειλές: προδότη τον ανεβάζουν, προδότη τον κατεβάζουν.
Ο ίδιος πάντως, δήλωσε στην El Pais: «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξω την ψήφο».
Η αλήθεια είναι ότι αν αλλάξει γνώμη, η δεύτερη ψηφοφορία θα είναι ισόπαλη και φυσικά κυβέρνηση δεν θα σχηματιστεί.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν εμφανιστεί και δημοσιεύματα που τον θέλουν… «διαπλεκόμενο» άρα αυτό ίσως εξηγεί την απόφασή του να στηρίξει τον Σάντσεθ. Σχετικά με αυτά, απαντά: «Τα περίμενα. Είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας είπαμε ότι θα εγγυηθούμε την σταθερότητα και την ανάγκη η χώρα να κυβερνηθεί. Κατεβήκαμε στις εκλογές για να βάλουμε τέλος στο θλιβερό θέαμα μιας Βουλής που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις. Πιστεύουμε ότι η Ισπανία χρειάζεται κυβέρνηση που να μπορεί να πάρει αποφάσεις. Έτσι κι αλλιώς, εναλλακτική δεν υπάρχει.»
Άδικο δεν έχει. Η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ, η πρώτη στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ισπανίας που αποτελείται από δύο κόμματα, ήταν η μόνη λύση. Έστω και αν οι παραχωρήσεις που έκανε ο Σάντσεθ στους Καταλανούς ήταν –σύμφωνα με μία άποψη- υπερβολικές.
Στη δεύτερη ψηφοφορία της Τρίτης 7 Ιανουαρίου θα φανεί αν όντως η ψήφος του 59χρονου Τομάς Γκιτάρτε θα είναι αυτή που θα βγάλει την χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο. Μέχρι το επόμενο.
