200 χρόνια από την Επανάσταση: Όταν δάκρυσε ο Κάρολος
Μία από τις πλέον συγκλονιστικές στιγμές που κατάφερε να καταγράψει ο τηλεοπτικός φακός ήταν την ώρα που ο πρίγκιπας της Ουαλίας, Κάρολος, μπροστά από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, δάκρυσε ακούγοντας τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας. Είχε προηγηθεί κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους ξένους ηγέτες, όπου ακολούθησε ανάκρουση των εθνικών ύμνων και επιθεώρηση τιμητικού αγήματος.
Ωστόσο, ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου είχε καταφέρει να συγκινήσει και ο ίδιος τους Έλληνες με το θερμό λόγο που απηύθυνε, κατά την αντιφώνησή του στην ομιλία της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο, το βράδυ της Τετάρτης. Όπως ήταν φυσικό, ο πρίγκιπας της Ουαλίας αναφέρθηκε πρώτα στους ισχυρούς δεσμούς του με τη χώρα μας. «Η Ελλάδα είναι η πατρίδα του παππού μου και ο τόπος γέννησης του πατέρα μου πριν από σχεδόν 100 χρόνια, στην εκατονταετηρίδα της Ελληνικής Επανάστασης. Αργότερα, στην Αθήνα, η γιαγιά μου, πριγκίπισσα Αλίκη, κατά τη διάρκεια των σκοτεινών χρόνων της ναζιστικής κατοχής, έσωσε μία οικογένεια Εβραίων, μια πράξη για την οποία της απονεμήθηκε από το Ισραήλ ο τίτλος “Δικαία των Εθνών”. Νιώθω μια βαθιά σύνδεση με την Ελλάδα, τα τοπία της, την ιστορία της και τον πολιτισμό της και σε αυτό δεν είμαι μόνος. Ένα κομμάτι της ουσίας της Ελλάδας βρίσκεται μέσα σε όλους μας…
Μαζί με τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Μιαούλη, τον Κανάρη και την Μπουμπουλίνα διαβάζουμε για τους Γκόρντον, Κόχρειν, Τσορτς και Κόδριγκτον» τόνισε, ενώ ολοκλήρωσε την 7λεπτη ομιλία του απαγγέλλοντας στα ελληνικά στίχο του Σολωμού. «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά! Ζήτω η Ελλάς».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ
Ωστόσο, ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου είχε καταφέρει να συγκινήσει και ο ίδιος τους Έλληνες με το θερμό λόγο που απηύθυνε, κατά την αντιφώνησή του στην ομιλία της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο, το βράδυ της Τετάρτης. Όπως ήταν φυσικό, ο πρίγκιπας της Ουαλίας αναφέρθηκε πρώτα στους ισχυρούς δεσμούς του με τη χώρα μας. «Η Ελλάδα είναι η πατρίδα του παππού μου και ο τόπος γέννησης του πατέρα μου πριν από σχεδόν 100 χρόνια, στην εκατονταετηρίδα της Ελληνικής Επανάστασης. Αργότερα, στην Αθήνα, η γιαγιά μου, πριγκίπισσα Αλίκη, κατά τη διάρκεια των σκοτεινών χρόνων της ναζιστικής κατοχής, έσωσε μία οικογένεια Εβραίων, μια πράξη για την οποία της απονεμήθηκε από το Ισραήλ ο τίτλος “Δικαία των Εθνών”. Νιώθω μια βαθιά σύνδεση με την Ελλάδα, τα τοπία της, την ιστορία της και τον πολιτισμό της και σε αυτό δεν είμαι μόνος. Ένα κομμάτι της ουσίας της Ελλάδας βρίσκεται μέσα σε όλους μας…
Μαζί με τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Μιαούλη, τον Κανάρη και την Μπουμπουλίνα διαβάζουμε για τους Γκόρντον, Κόχρειν, Τσορτς και Κόδριγκτον» τόνισε, ενώ ολοκλήρωσε την 7λεπτη ομιλία του απαγγέλλοντας στα ελληνικά στίχο του Σολωμού. «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά! Ζήτω η Ελλάς».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΟΝ ΤΙΜΕ