Στα ύψη η δημοφιλία της Άνγκελα Μέρκελ, «μία ανάσα» πριν τη λήξη της θητείας της
Παράλληλα, το 34% των ερωτηθέντων -για τη δημοσκόπηση- Ευρωπαίων πιστεύει ότι έχει παρέλθει η εποχή της ακμής της Γερμανίας
Λίγο πριν από το τέλος της εποχής Μέρκελ, η δημοτικότητα της Γερμανίδας καγκελαρίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υψηλή. Οι Ευρωπαίοι θα την προτιμούσαν μάλιστα για πρόεδρο της Ευρώπης, εάν υπήρχε τέτοιο αξίωμα.
Θα κέρδιζε ξανά εάν κατέβαινε υποψήφια
Εάν διεξήγοντο εκλογές για πρόεδρο της Ευρώπης, η καγκελάριος Μέρκελ θα κέρδιζε σαφώς με 41% των ψήφων έναντι του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με 14%, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στις Βρυξέλλες και η οποία διεξήχθη για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR). Στην έρευνα δεν υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι.
Στο υποθετικό αυτό ερώτημα, η Χριστιανοδημοκράτης (CDU) πολιτικός θα εξελέγετο με απόλυτη πλειοψηφία στην Ολλανδία (58%), την Ισπανία (57%) και την Πορτογαλία (52%). Ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους δεν θα συμμετείχε πάντως καν σε τέτοιες εκλογές. Πάντως, ένα τέτοιο αξίωμα, ένας εκλεγόμενος από τους Ευρωπαίους πολίτες πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπάρχει.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας, μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ευρωπαϊκής πολιτικής της καγκελαρίου Μέρκελ είναι ότι διέλυσε τις αμφιβολίες για την κυρίαρχη Γερμανία στην Ευρώπη. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες (49%) έχουν το ίδια άποψη και για την επίσης Γερμανίδα πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (CDU).
Ωστόσο, το 34%, των ερωτηθέντων Ευρωπαίων πιστεύει ότι έχει παρέλθει η εποχή της ακμής της Γερμανίας. Αυτής της γνώμης είναι οι πολίτες και στην ίδια τη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, το 52% των ερωτηθέντων σε έκαστη. Το 21% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η Γερμανία βιώνει τη χρυσή εποχή της αυτή τη στιγμή. Ιδίως οι Ισπανοί έχουν αυτήν την γνώμη σε ποσοστό 32%, επίσης το 27% των Πολωνών και το 26% των Πορτογάλων, αλλά μόνο το 15% των Γερμανών.
Η δεξαμενή σκέψης ECFR διεξάγει έρευνες για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας. Η παρούσα έρευνα διεξήχθη τον Μάιο και τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους και ερωτήθηκαν πολίτες από τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Δανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Σουηδία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία.
Θα κέρδιζε ξανά εάν κατέβαινε υποψήφια
Εάν διεξήγοντο εκλογές για πρόεδρο της Ευρώπης, η καγκελάριος Μέρκελ θα κέρδιζε σαφώς με 41% των ψήφων έναντι του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν με 14%, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στις Βρυξέλλες και η οποία διεξήχθη για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR). Στην έρευνα δεν υπήρχαν άλλοι υποψήφιοι. Στο υποθετικό αυτό ερώτημα, η Χριστιανοδημοκράτης (CDU) πολιτικός θα εξελέγετο με απόλυτη πλειοψηφία στην Ολλανδία (58%), την Ισπανία (57%) και την Πορτογαλία (52%). Ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους δεν θα συμμετείχε πάντως καν σε τέτοιες εκλογές. Πάντως, ένα τέτοιο αξίωμα, ένας εκλεγόμενος από τους Ευρωπαίους πολίτες πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπάρχει.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας, μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ευρωπαϊκής πολιτικής της καγκελαρίου Μέρκελ είναι ότι διέλυσε τις αμφιβολίες για την κυρίαρχη Γερμανία στην Ευρώπη. Οι μισοί από τους ερωτηθέντες (49%) έχουν το ίδια άποψη και για την επίσης Γερμανίδα πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (CDU).
Ωστόσο, το 34%, των ερωτηθέντων Ευρωπαίων πιστεύει ότι έχει παρέλθει η εποχή της ακμής της Γερμανίας. Αυτής της γνώμης είναι οι πολίτες και στην ίδια τη Γερμανία, αλλά και στην Αυστρία, το 52% των ερωτηθέντων σε έκαστη. Το 21% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι η Γερμανία βιώνει τη χρυσή εποχή της αυτή τη στιγμή. Ιδίως οι Ισπανοί έχουν αυτήν την γνώμη σε ποσοστό 32%, επίσης το 27% των Πολωνών και το 26% των Πορτογάλων, αλλά μόνο το 15% των Γερμανών.
Η δεξαμενή σκέψης ECFR διεξάγει έρευνες για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας. Η παρούσα έρευνα διεξήχθη τον Μάιο και τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους και ερωτήθηκαν πολίτες από τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Δανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Πολωνία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Σουηδία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία.