Σύμβουλος Μακρόν: Κανείς δε φοβάται τον εκνευρισμένο Ερντογάν
«Είναι σαφές πως ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται σε αδύναμη θέση»
O Γάλλος συγγραφέας και σύμβουλος του Εμανουέλ Μακρόν, Ζιλ Κεπέλ, μίλησε στον ΣΚΑΪ και στον δημοσιογράφο Απόστολο Μαγγηριάδη, με την στάση της Γαλλίας και του προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν αλλά και τα παιχνίδια του Ερντογάν στη Μεσόγειο.
Ειδικότερα, ο Κεπέλ αναφέρθηκε στον εκνευρισμό του Ερντογάν που τον οδήγησε στην παρενόχληση του ερευνητικού Nautical Geo, καθώς και στην πίεση που δέχεται από το εσωτερικό του, αλλά και στον ρόλο που μπορεί να παίξει η Γαλλία σε σχέση με την Αμερική στην ευρύτερη περιοχή.
Aναλυτικά η συνέντευξη
Να μιλήσουμε για την πρόσφατη παρενόχληση τουρκικών πλοίων, στο ερευνητικό σκάφος Nautical Geo, ανατολικά της Κρήτης. Γιατί η Άγκυρα επέλεξε να συμπεριφερθεί έτσι και τι πρέπει να περιμένουμε ως αντίδραση από δυνάμεις όπως η Γαλλία ή οι ΗΠΑ;
Ξέρετε, ο κύριος Ερντογάν έχει μια συνήθεια να «τεστάρει» συχνά τα νερά, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην Μεσόγειο. Ήταν πιο ήσυχος τον τελευταίο χρόνο, επειδή η Τουρκία αντιμετωπίζει εξαιρετικές δυσκολίες στο εσωτερικό, με την πτώση της τουρκικής λίρας, αλλά και επειδή ο ίδιος έχει προβλήματα με τη Ρωσία, στη Συρία.
Ένας ακόμη λόγος, είναι η πολύ πετυχημένη συνάντηση στην Αθήνα, την προηγούμενη εβδομάδα, από το γκρουπ των Med 9 και είναι σαφές πως ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται σε αδύναμη θέση.
Οπότε πρέπει να δείξει στο εσωτερικό του και κυρίως στα υπερεθνικιστικά στοιχεία του Συνασπισμού με τον οποίο κυβερνά πως είναι ο ίδιος ο Ερντογάν που πέρυσι μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί. Ο Ερντογάν επιδιώκει και πάλι να δείξει την ισχύ του, όμως δεν αντιμετωπίζεται με τρόμο από τους αντιπάλους του.
Φαίνεται πάντως ότι ο Ερντογάν έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια να ξαναχτίσει τις σχέσεις του με τα Εμιράτα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο. Και αναρωτιέμαι πόσο μια τέτοια επαναπροσέγγιση θα μπορούσε να επηρεάσει τα τριμερή σχήματα συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, ή Ελλάδας Κύπρου και Ισραήλ.
Η Αίγυπτος δεν έχει αντιδράσει θετικά. Δεν εμπιστεύεται τον Ερντογάν κυρίως διότι φιλοξενεί τόσους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Ανατολία ή στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αλ Σίσι δεν πρόκειται να «αγοράσει» τίποτε. Και τα Εμιράτα δείχνουν απρόθυμα. Ξέρετε η δυναμική των Συμφωνιών του Αβραάμ είναι τεράστια, το Κατάρ έχει δισεκατομμύρια δολάρια, η Σαουδική Αραβία διαθέτει τεράστια επενδυτικά κεφάλαια και θέλουν να αγοράσουν τεχνολογία από το Ισραήλ για να επενδύσουν στις Ανανεώσιμες Πηγές και στο Πράσινο Υδρογόνο στον Κόλπο.
Μέσα σε αυτή τη δυναμική ο Ερντογάν φοβάται πως θα περιθωριοποιηθεί και στο τέλος θα βρεθεί ανέμεσα στo σφυροκόπημα της ΕΕ, αρκεί να υπάρχουν τα σφυριά και στις Αραβικές χώρες που έχουν πλέον προχωρήσει με τις συμφωνίες Αβραάμ.
Εσείς θεωρείτε πως η Γαλλία θα μπορούσε να καλύψει το αμερικανικό κενό στην περιοχή μας ή είναι ζήτημα μεγέθους;
Όχι, η Γαλλία από μόνη της δεν μπορεί. Πρέπει να είναι ευρωπαϊκή ή απάντηση, η Γαλλία δεν είναι πια μία Ναπολεώντια χώρα, ακόμα και αν υπάρχουν κάποιες «βοναπαρτικές» διαστάσεις στον Μακρόν. Αλλά πρέπει να πάρουμε την ευρωπαΐκή άμυνα στα χέρια μας πολύ περισσότερο απ' όσο κάναμε στο παρελθόν.
Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χάρη στην αμερικανική ομπρέλα, γιατί αυτή ομπρέλα έχει στραφεί στον Ειρηνικό και στην Κίνα και αφήνει τρύπες στον Ατλαντικό και στην Μεσόγειο. Σε κάθε περίπτωση αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μία κοινή απόφαση και πιστεύω πως η Γαλλική Προεδρία, (το πρώτο εξάμηνο του 2022), θα είναι μια σημαντική στιγμή για αποφάσεις στο κομμάτι αυτό.
Ειδικότερα, ο Κεπέλ αναφέρθηκε στον εκνευρισμό του Ερντογάν που τον οδήγησε στην παρενόχληση του ερευνητικού Nautical Geo, καθώς και στην πίεση που δέχεται από το εσωτερικό του, αλλά και στον ρόλο που μπορεί να παίξει η Γαλλία σε σχέση με την Αμερική στην ευρύτερη περιοχή.
Aναλυτικά η συνέντευξη
Να μιλήσουμε για την πρόσφατη παρενόχληση τουρκικών πλοίων, στο ερευνητικό σκάφος Nautical Geo, ανατολικά της Κρήτης. Γιατί η Άγκυρα επέλεξε να συμπεριφερθεί έτσι και τι πρέπει να περιμένουμε ως αντίδραση από δυνάμεις όπως η Γαλλία ή οι ΗΠΑ;Ξέρετε, ο κύριος Ερντογάν έχει μια συνήθεια να «τεστάρει» συχνά τα νερά, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην Μεσόγειο. Ήταν πιο ήσυχος τον τελευταίο χρόνο, επειδή η Τουρκία αντιμετωπίζει εξαιρετικές δυσκολίες στο εσωτερικό, με την πτώση της τουρκικής λίρας, αλλά και επειδή ο ίδιος έχει προβλήματα με τη Ρωσία, στη Συρία.
Ένας ακόμη λόγος, είναι η πολύ πετυχημένη συνάντηση στην Αθήνα, την προηγούμενη εβδομάδα, από το γκρουπ των Med 9 και είναι σαφές πως ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως βρίσκεται σε αδύναμη θέση.
Οπότε πρέπει να δείξει στο εσωτερικό του και κυρίως στα υπερεθνικιστικά στοιχεία του Συνασπισμού με τον οποίο κυβερνά πως είναι ο ίδιος ο Ερντογάν που πέρυσι μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί. Ο Ερντογάν επιδιώκει και πάλι να δείξει την ισχύ του, όμως δεν αντιμετωπίζεται με τρόμο από τους αντιπάλους του.
Φαίνεται πάντως ότι ο Ερντογάν έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια να ξαναχτίσει τις σχέσεις του με τα Εμιράτα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο. Και αναρωτιέμαι πόσο μια τέτοια επαναπροσέγγιση θα μπορούσε να επηρεάσει τα τριμερή σχήματα συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, ή Ελλάδας Κύπρου και Ισραήλ.
Η Αίγυπτος δεν έχει αντιδράσει θετικά. Δεν εμπιστεύεται τον Ερντογάν κυρίως διότι φιλοξενεί τόσους Αδελφούς Μουσουλμάνους στην Ανατολία ή στην Κωνσταντινούπολη. Ο Αλ Σίσι δεν πρόκειται να «αγοράσει» τίποτε. Και τα Εμιράτα δείχνουν απρόθυμα. Ξέρετε η δυναμική των Συμφωνιών του Αβραάμ είναι τεράστια, το Κατάρ έχει δισεκατομμύρια δολάρια, η Σαουδική Αραβία διαθέτει τεράστια επενδυτικά κεφάλαια και θέλουν να αγοράσουν τεχνολογία από το Ισραήλ για να επενδύσουν στις Ανανεώσιμες Πηγές και στο Πράσινο Υδρογόνο στον Κόλπο.
Μέσα σε αυτή τη δυναμική ο Ερντογάν φοβάται πως θα περιθωριοποιηθεί και στο τέλος θα βρεθεί ανέμεσα στo σφυροκόπημα της ΕΕ, αρκεί να υπάρχουν τα σφυριά και στις Αραβικές χώρες που έχουν πλέον προχωρήσει με τις συμφωνίες Αβραάμ.
Εσείς θεωρείτε πως η Γαλλία θα μπορούσε να καλύψει το αμερικανικό κενό στην περιοχή μας ή είναι ζήτημα μεγέθους;
Όχι, η Γαλλία από μόνη της δεν μπορεί. Πρέπει να είναι ευρωπαϊκή ή απάντηση, η Γαλλία δεν είναι πια μία Ναπολεώντια χώρα, ακόμα και αν υπάρχουν κάποιες «βοναπαρτικές» διαστάσεις στον Μακρόν. Αλλά πρέπει να πάρουμε την ευρωπαΐκή άμυνα στα χέρια μας πολύ περισσότερο απ' όσο κάναμε στο παρελθόν.
Δεν μπορούμε να επιβιώσουμε χάρη στην αμερικανική ομπρέλα, γιατί αυτή ομπρέλα έχει στραφεί στον Ειρηνικό και στην Κίνα και αφήνει τρύπες στον Ατλαντικό και στην Μεσόγειο. Σε κάθε περίπτωση αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μία κοινή απόφαση και πιστεύω πως η Γαλλική Προεδρία, (το πρώτο εξάμηνο του 2022), θα είναι μια σημαντική στιγμή για αποφάσεις στο κομμάτι αυτό.
