Υπερβολικό χαρακτηρίζει τον φόβο για την κατάσταση στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ ο καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής και Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Χρήστος Ελευθεριάδης.

Μιλώντας στα Παραπολιτικά 90.1 και στην εκπομπή «Secret» με το δημοσιογράφο Παναγιώτη Τζένο ο καθηγητής ανέφερε ότι δεν κινδυνεύουν οι εγκαταστάσεις στις οποίες ψύχονται τα πυρηνικά απόβλητα, παρόλα αυτά η κατοχή από τα ρωσικά στρατεύματα δημιουργεί πρόβλημα στη λειτουργία τους.

Παράλληλα, ο καθηγητής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την υγεία όσων έχουν πανικοβληθεί και σπεύσουν να προμηθευτούν χάπια ιωδίου, τονίζοντας ότι δεν προσφέρει τίποτα θετικό η προληπτική λήψη τους, παρά μόνο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα θυρεοειδή.


Ολόκληρη η συνέντευξη:

Για την κατάσταση στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ

Χ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: Η συγκεκριμενη προσπάθεια να ξεσηκωθεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν βασίζεται στην αλήθεια. Το γεγονός ότι μπορεί να έχει κοπεί η παροχή ρεύματος στο Τσερνόμπιλ δεν σημαίνει οτι κινδυνεύουν οι εγκαταστάσεις στις οποίες ψύχονται τα πυρηνικά απόβλητα κι ο λόγος είναι ότι έχουν περάσει ήδη 20 χρόνια η ραδιενέργεια των αποβλήτων αυτών έχει πέσει άρα και η παράγωγη θερμότητας έχει πέσει σε τέτοιο βαθμό που ακόμη και χωρίς επιπλέον ψύξη, χωρίς την κίνηση του ψυκτικού υγρού το οποίο είναι νερό, μη φαντάζεστε κάτι διαφορετικό, ακόμα και να μην λειτουργούν οι αντλίες ειδικά στο Τσερνόμπιλ δεν υπάρχει προβλημα γιατί το υλικό το πυρηνικό έχει ξεφτίσει, έχει αδυνατίσει και δεν παράγει τόση θερμότητα. Ο όγκος του ψυκτικού υγρού είναι επαρκής ώστε η επαγωγή θερμότητας να γίνεται ακόμη και χωρίς λειτουργία αντλιών. Ακόμη και σε περίπτωση ακραίας ανάγκης για κάποιον λόγο που δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να φανταστούμε και κανείς δεν μας είπε κατι τέτοιο, υπάρχουν πάντα ντιζελογεννήτριες έτοιμες να παραγάγουν ισχύ σε έναν τέτοιο σταθμό και να καλύψουν κάποιες ακραίες ανάγκες που μπορεί να εμφανιστούν.

Χ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: Τα πιο πολλά προβλήματα σε αυτόν τον σταθμό προέρχονται από το γεγονός ότι οι Ρώσοι που έχουν τον έλεγχο εκεί πέρα φαίνεται ότι δεν επιτρέπουν την κυκλοφορία των εργαζομένων εκεί. Όλοι μένουν εκεί και ανακυκλώνεται η δουλειά τους όπως ξέρετε χωρίς να πηγαίνουν στα σπίτια τους. Τώρα σε συνθήκες πόλεμου τι να πούμε, πάντως η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας θα ήθελε να βλέπει να πηγαίνει η μια βάρδια και να φεύγει η άλλη, όπως γίνεται στο Ζαπορίζια. Φαίνεται στο Τσερνόμπιλ μένουν όλοι εκεί, έχουν τροφή, νερό κτλ αλλά όσο να είναι οι συνθήκες δεν είναι καλές για να δουλεύει κανείς και μάλιστα σε μια τοσο απαιτητική δουλειά.

Χ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: Ακόμα και σε συνθήκες ειρήνης όταν έχεις τέτοιες εγκαταστάσεις όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση ισχύος προφανώς θα πρέπει να είσαι προσεκτικός. Να έχεις ένα βαθμό ανησυχίας πάντα για να τα λειτουργείς με σωστό τρόπο και να είσαι πάντα έτοιμος για οτιδήποτε αντιλαμβάνεστε ότι σε πολεμικές συνθήκες αυτό το επίπεδο ανησυχίας σίγουρα ανεβαίνει. Απλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που θα μας κάνουν να ανησυχήσουμε. Πολύ καλά κάνει και ανησυχεί η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας όπως ανησυχεί και θα έλεγα δεν υπάρχει πιο αξιόπιστος φορέας στον οποίο να απευθυνόμαστε για να μαθαίνουμε τι γίνεται σε αυτές καταστάσεις. Έχουν τα συστήματα τους τα οποία παρακολουθούν όλες τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, ακόμη κι αυτές, έχουν αναφέρει οτι έχουν χάσει την απευθείας επαφή από κάποια μετρητικά τους συστήματα από τους σταθμούς αυτούς χωρίς αυτό να αποτελεί πηγή ιδιαίτερης ανησυχίας, επιπλέον ανησυχίας. Τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι το βασικό κι αυτό το οποίο γνωρίζουν είναι ότι δεν υπάρχει καμία αύξηση των επίπεδων ραδιενέργειας στην περιοχή άρα δεν υπάρχουν τίποτα διαρροές. Βέβαια γνωρίζουν οτι οι κατασκευές αυτές δεν είναι κατασκευές που μπορεί να έχουν πρόβλημα να ρίξει καποιος μια σφαίρα ή ακόμη και μια ρουκέτα πάνω στο περίβλημα ενός πυρηνικού σταθμού. Το περίβλημα του πυρηνικού σταθμού είναι τόσο ισχυρό και ενισχυμένο από μπετόν υψηλών αντοχών που δεν θα πάθει κάτι από τέτοιου είδους ας το πω επιθέσεις ή έστω ατυχήματα ή έστω κατα λάθος μια ρουκέτα που θα πέσει πάνω στο περίβλημα ενός πυρηνικού σταθμού δεν θα του κανει τίποτα.

Για τον πανικό που προκλήθηκε με τα χάπια ιωδίου

Χ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: Είναι εντελώς αδικαιολόγητο και να πω ότι όποιος κατάφερε και βρήκε χάπια ιωδίου μην τυχόν και τα πάρει θα του δημιουργήσει προβλημα στον θυρεοειδή του. Δεν έχει κανένα νόημα αυτό το πράγμα. Ο εργάτης ακτινοβολίας, όχι ο κοινός θνητός, ο εργάτης ακτινοβολίας ο οποίος θα αναγκαστεί να πάει κοντά στον αντιδραστήρα σε κάποια φάση που υπάρχει κάποιο πρόβλημα και ο εργάτης ακτινοβολίας θα πάει να κάτσει 1-2 λεπτά να κάνει μια δουλειά και θα φύγει γιατί αλλιώς θα πάρει μεγάλη δόση. Αυτός μπορεί να πάρει ένα χάπι ιωδίου για να αποφύγει την πρόσληψη ιωδίου από το θυρεοειδή του. Σε αυτούς χρειάζεται όχι στον κόσμο. Αν κάποιος βρήκε χάπια ιωδίου μη τυχόν και τα πάρει γιατί μετά θα τρέχει στον ενδοκρινολόγο .

Είναι ώρα να συζητηθεί η πυρηνική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας;

Χ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: Κατά τη γνώμη μου τώρα πλέον είναι. Λένε πολλοί ότι και είναι μια εύκολη κουβέντα να βάλουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να σταματήσουμε και τα ορυκτά καύσιμα και να μην χρειαζόμαστε και πυρηνική ενέργεια, αυτό δεν είναι τόσο απλό. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράγουν ενέργεια όποτε θέλει ο καιρός, ναι αλλά οι ανάγκες τις ενέργειας σε μια οποιαδήποτε χώρα πάνε ανάλογα με το τι ζητάει ο κόσμος.

Ας πούμε στην Ελλάδα ζητάμε από 4 μέχρι 10 γιγαβάτ περίπου και έχουμε μια μέση ζήτηση γύρω 6 γιγαβάτ αυτό δεν είναι σταθερό παίζει συνέχεια, αντίστοιχα η παραγωγή από τις ανανεώσιμες πηγές παίζει με το δικό της τρόπο δεν μπορεί το ένα να ταιριάξει με το άλλο.

Χρειαζόμαστε ελεγχόμενες πηγές , αυτό θα πει είτε λιγνίτης είτε φυσικό αέριο είτε πυρηνική ενέργεια. Απλά εγώ θα έλεγα ότι στο βαθμό που θα μπει η συζήτηση της πυρηνικής ενέργειας η οποία από την άλλη πλευρά έχει ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα ότι δεν παράγει διοξείδιο του άνθρακος άρα δεν επιβαρύνει καθόλου το θέμα της κλιματικής αλλαγής, θα έλεγα ότι θα πρέπει όποιοι αντιδραστήρες δεύτερης γενιάς συμπληρώνουν το χρόνο ζωής τους θα πρέπει να κλείνουν και θα πρέπει να μπούμε σε αντιδραστήρες τρίτης και τέταρτης ακόμα γενιάς οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα μάλιστα να κάψουν ακόμη και τα απόβλητα των παλαιών αντιδραστήρων. Δηλαδή να παράγουν ενέργεια από ένα υλικό που αλλιώς έχεις την υποχρέωση να το διαχειριστείς αποθηκεύοντάς το. Με αυτό τον τρόπο και ενέργεια παράγεις και μειώνεις το συνολικό ποσό των βαρέων πυρηνικών αποβλήτων. Είναι συζήτηση που πρέπει να γίνει αλλά πρέπει να γίνει ψύχραιμα, χωρίς φωνές και χωρίς κουβέντες του τύπου «οι ΑΠΕ λύνουν τα πάντα».

Οι ΑΠΕ δεν μπορούν να λύσουν τα πάντα αυτή τη στιγμή, στο μέλλον αν θα φτάσουμε σε κοινωνία υδρογόνου τότε θα αρχίσουμε να μιλάμε για πλήρη υποκατάσταση όλων των πηγών ενέργειας από ΑΠΕ αλλά αυτό το πράγμα θα πάρει κάποιες δεκαετίες.