Οι Ρώσοι καίνε χωράφια με σιτηρά στην Ουκρανία - Aγωνία για τρομακτική επισιτιστική κρίση (Βίντεο)
Η Ουκρανία ονομάζεται και σιτοβολώνας της Ευρώπης καθώς διαθέτει μερικά από τα πιο εύφορα εδάφη της ηπείρου
Μαίνεται η μάχη για τα σιτηρά, με την επισιτιστική κρίση να απειλεί μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού. Σε αυτό το τεταμένο σκηνικό, το Κίεβο κατηγόρησε τη Ρωσία ότι βομβαρδίζει τους σιτοβολόνες της Ουκρανίας.
Πλάνα δείχνουν Ουκρανούς στρατιώτες να ψεκάζουν με νερό τις καλλιέργειες σιταριού σε μια προσπάθεια να σώσουν τη σοδειά των σιτηρών. Η χώρα αντιμετωπίζει μαζικές ελλείψεις τροφίμων και έναν ρωσικό ναυτικό αποκλεισμό που την εμποδίζει να εξάγει προσοδοφόρα αγροτικά προϊόντα.
Η Ουκρανία ονομάζεται και σιτοβολώνας της Ευρώπης καθώς διαθέτει μερικά από τα πιο εύφορα εδάφη της ηπείρου, προμηθεύοντας με τρόφιμα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Οι εμπρηστικές βόμβες, οι οποίες έχουν απαγορευτεί από μια συνθήκη του ΟΗΕ που έχει υπογραφεί από τη Ρωσία, την Ουκρανία και άλλες 123 χώρες, έχουν χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα από τις δυνάμεις του Πούτιν από την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου.
Η Σύμβαση για ορισμένα συμβατικά όπλα απαγορεύει τη χρήση συγκεκριμένων τύπων όπλων που θεωρείται ότι προκαλούν περιττά ή αδικαιολόγητα δεινά στους μαχητές ή πλήττουν αδιακρίτως τους αμάχους.
Το εύφλεκτο περιεχόμενο των βομβών αυτών καίγεται στους 2.200C και ανάβει πυρκαγιές που είναι δύσκολο να σβηστούν.
Παράγουν την πιο καυτή ανθρωπογενή ουσία και μπορούν να κάψουν την ανθρώπινη σάρκα μέχρι το κόκκαλο.
Και υπάρχουν περισσότερες ποσότητες σιτηρών σε πλοία που εμποδίζονται να φύγουν από το βασικό στρατηγικό λιμάνι.
Ο Μπλίνκεν δήλωσε την Παρασκευή: «Ο πρόεδρος Πούτιν εμποδίζει την αποστολή τροφίμων και χρησιμοποιεί επιθετικά τη μηχανή προπαγάνδας του για να αποσείσει ή να διαστρεβλώσει την ευθύνη, επειδή ελπίζει ότι έτσι θα κάνει τον κόσμο να του υποκύψει και να τερματίσει τις κυρώσεις.
Με άλλα λόγια, με απλά λόγια, πρόκειται για εκβιασμό.Το Κρεμλίνο πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι εξάγει την πείνα και τον πόνο πολύ πέρα από τις ουκρανικές συνοικίες, με τις χώρες της Αφρικής που βιώνουν ένα υπερβολικά μεγάλο μερίδιο του πόνου».
Πλάνα δείχνουν Ουκρανούς στρατιώτες να ψεκάζουν με νερό τις καλλιέργειες σιταριού σε μια προσπάθεια να σώσουν τη σοδειά των σιτηρών. Η χώρα αντιμετωπίζει μαζικές ελλείψεις τροφίμων και έναν ρωσικό ναυτικό αποκλεισμό που την εμποδίζει να εξάγει προσοδοφόρα αγροτικά προϊόντα.
Η Ουκρανία ονομάζεται και σιτοβολώνας της Ευρώπης καθώς διαθέτει μερικά από τα πιο εύφορα εδάφη της ηπείρου, προμηθεύοντας με τρόφιμα μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Οι εμπρηστικές βόμβες, οι οποίες έχουν απαγορευτεί από μια συνθήκη του ΟΗΕ που έχει υπογραφεί από τη Ρωσία, την Ουκρανία και άλλες 123 χώρες, έχουν χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα από τις δυνάμεις του Πούτιν από την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου.
Η Σύμβαση για ορισμένα συμβατικά όπλα απαγορεύει τη χρήση συγκεκριμένων τύπων όπλων που θεωρείται ότι προκαλούν περιττά ή αδικαιολόγητα δεινά στους μαχητές ή πλήττουν αδιακρίτως τους αμάχους.
Το εύφλεκτο περιεχόμενο των βομβών αυτών καίγεται στους 2.200C και ανάβει πυρκαγιές που είναι δύσκολο να σβηστούν.
Παράγουν την πιο καυτή ανθρωπογενή ουσία και μπορούν να κάψουν την ανθρώπινη σάρκα μέχρι το κόκκαλο.
Μπλίνκεν για Ουκρανία: 20 εκατ. τόνοι σιτηρών κλειδωμένα σε σιλό στην Οδησσό
Και η αποκάλυψη αυτή ήρθε την ώρα που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν εκτίμησε ότι υπάρχουν 20 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών που βρίσκονται κλειδωμένα σιλό έξω από το λιμάνι της Οδησσού στη Μαύρη Θάλασσα.Και υπάρχουν περισσότερες ποσότητες σιτηρών σε πλοία που εμποδίζονται να φύγουν από το βασικό στρατηγικό λιμάνι.
Ο Μπλίνκεν δήλωσε την Παρασκευή: «Ο πρόεδρος Πούτιν εμποδίζει την αποστολή τροφίμων και χρησιμοποιεί επιθετικά τη μηχανή προπαγάνδας του για να αποσείσει ή να διαστρεβλώσει την ευθύνη, επειδή ελπίζει ότι έτσι θα κάνει τον κόσμο να του υποκύψει και να τερματίσει τις κυρώσεις.
Με άλλα λόγια, με απλά λόγια, πρόκειται για εκβιασμό.Το Κρεμλίνο πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι εξάγει την πείνα και τον πόνο πολύ πέρα από τις ουκρανικές συνοικίες, με τις χώρες της Αφρικής που βιώνουν ένα υπερβολικά μεγάλο μερίδιο του πόνου».