Ρωσία: Τηλεφωνικές συνομιλίες Ρώσων στρατιωτών ήρθαν στο φως - «Κανείς δεν μας είπε ότι πάμε στον πόλεμο»
«Κανείς δεν μας είπε ότι πάμε στον πόλεμο», λένε οι στρατιώτες
Ρώσοι στρατιώτες παραπονιούνται τηλεφωνικά σε αγαπημένα τους πρόσωπα ότι «τους ξεγέλασαν», καθώς δεν είχαν συνειδητοποιήσει ότι πάνε στον πόλεμο, όπως φανερώνουν υποκλαπείσες τηλεφωνικές συνομιλίες, που αποκαλύπτουν το καταρρακωμένο ηθικό τους και τι σκέφτονται για τον Βλαντίμιρ Πούτιν.
Δύο εβδομάδες μετά τη δημοσίευση από την Washington Post επιστολών Ρώσων στρατιωτών, που εγκαταλείπουν τα μέτωπα της Ουκρανίας, τη σκυτάλη πήραν οι New York Times, αποκαλύπτοντας ηχητικά αποσπάσματα από τηλεφωνικές συνομιλίες Ρώσων, που υπέκλεψαν Ουκρανοί αξιωματούχοι.
Η αμερικανική εφημερίδα προχώρησε στη δημοσίευσή τους, αφού επί μήνες τα μετέφραζε και επαλήθευε τη γνησιότητά τους, ταυτίζοντας τηλεφωνικούς αριθμούς με άλλες εφαρμογές και λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σεργκέι (τηλεφώνημα στη μητέρα του): «Κανείς δεν μας είπε ότι πάμε στον πόλεμο. Μόλις μια μέρα νωρίτερα μας προειδοποίησαν, μαμά. Αυτός ο πόλεμος είναι η πιο ηλίθια απόφαση που πήρε ποτέ η κυβέρνησή μας».
Νικίτα (σε φίλο του): «Θα κάναμε υποτίθεται ασκήσεις για δυο-τρεις μέρες. Μας ξεγέλασαν και πάλι σαν να ήμασταν μικρά παιδιά».
Αλεξέι (στη φίλη του): «Δεν ήξερα ότι θα συμβεί αυτό. Μας έλεγαν ότι πάμε σε μια άσκηση. Αυτοί οι μπάσταρδοι δεν μας είπαν τίποτε».
Αλεξάντρ: «Ο Πούτιν είναι ηλίθιος. Θέλει να καταλάβει το Κίεβο; Δεν υπάρχει περίπτωση να το καταφέρουμε».
Ίλια (στη φίλη του): «Θέλουν να ξεγελάσουν τον κόσμο στην τηλεόραση. Λένε ότι δεν είναι πόλεμος, αλλά μια ειδική επιχείρηση. Αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας γ@μ… ένος πόλεμος».
Νικίτα: «Οι Ουκρανοί προωθούνται κι εμείς είμαστε ακόμη εδώ. Ουδέποτε σκέφτηκα ότι θα τέλειωνε κάποτε έτσι η ζωή μου. Μας πυροβόλησαν οι ίδιοι οι σύντροφοί μας. Μας πέρασαν για Ουκρανούς. Νόμισα ότι θα πεθάνω».
Σεργκέι: «Η κατάστασή μας είναι σκ@τ@. Μας εξώθησαν στην άμυνα, η επίθεσή μας κόλλησε».
Γιέγκορ (σε συγγενή του): «Το ένα τρίτο από το σύνταγμά μου είναι νεκροί».
Νικίτα (στη μητέρα του): «Χάθηκε το 60% της μονάδας μου».
Σεργκέι: «Ήταν 400 αλεξιπτωτιστές. Μόνο 38 επέζησαν επειδή οι διοικητές μας έστειλαν τους στρατιώτες στο σφαγείο».
Σεργκέι (στη μητέρα του): «Μαμά, ούτε έναν Ναζί δεν έχω δει. Αυτός ο πόλεμος στηρίζεται σε ψεύτικες υποθέσεις. Ουδείς τον χρειάζεται. Οι άνθρωποι εδώ ζουν μια κανονική ζωή, όπως στη Ρωσία».
Πολλοί από τους Ρώσους στρατιώτες περιγράφουν στις υποκλαπείσες τηλεφωνικές τους συνομιλίες πόσο άσχημα εξελίσσεται πόλεμος. Ένας εξ' αυτών λέει ότι οι διοικητές τους τους διέταξαν «να σκοτώνουν όποιον βλέπουν», ακόμη και αμάχους, πράγμα που συνιστά έγκλημα πολέμου.
Σεργκέι: «Μας διέταξαν να σκοτώνουμε όποιον βλέπουμε».
Σεργκέι (στη φίλη του): «Πέρασαν τρεις άνδρες δίπλα από το στρατόπεδό μας. Τους πιάσαμε, τους γδύσαμε και ψάξαμε τα ρούχα τους. Μετά έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα τους αφήσουμε να φύγουν. Αν τους αφήναμε, θα μπορούσαν να προδώσουν τη θέση μας. Έτσι αποφασίσαμε να τους σκοτώσουμε σε ένα δάσος»
-«Τους σκοτώσατε;»
-«Ναι, φυσικά».
-«Γιατί δεν τους κρατήσατε αιχμαλώτους;»
-«Θα έπρεπε να τους φροντίζουμε τότε. Και δεν έχουμε αρκετό φαϊ ούτε για μας τους ίδιους»
Σεργκέι (στη μητέρα του): «Το αρχηγείο της μεραρχίας μας βρίσκεται στο δάσος. Πήγα εκεί και είδα μια θάλασσα από πτώματα. Άμαχοι. Μια θάλασσα. Δεν ξανάδα στη ζωή μου τόσα πτώματα. Ούτε να διακρίνω μπορούσα που τέλειωνε αυτή η θάλασσα».
Ρομάν (στη φίλη του): «Οι καταραμένοι προϊστάμενοί μας τίποτε δεν μπορούν να κάνουν. Ούτε και ξέρουν. Μόνον μεγάλους λόγους ξέρουν να βγάζουν φορώντας τις στολές τους».
Σεργκέι (στη φίλη του): «Ο νέος στρατηγός μας καθαιρέθηκε και πάλι λόγω των πολύ μεγάλων απωλειών. Είμαι ευτυχής που ζω ακόμη. Παρά τις αποφάσεις αυτών των καταραμένων κόπανων».
Δύο εβδομάδες μετά τη δημοσίευση από την Washington Post επιστολών Ρώσων στρατιωτών, που εγκαταλείπουν τα μέτωπα της Ουκρανίας, τη σκυτάλη πήραν οι New York Times, αποκαλύπτοντας ηχητικά αποσπάσματα από τηλεφωνικές συνομιλίες Ρώσων, που υπέκλεψαν Ουκρανοί αξιωματούχοι.
Η αμερικανική εφημερίδα προχώρησε στη δημοσίευσή τους, αφού επί μήνες τα μετέφραζε και επαλήθευε τη γνησιότητά τους, ταυτίζοντας τηλεφωνικούς αριθμούς με άλλες εφαρμογές και λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τηλεφωνήματα Ρώσων στρατιωτών
Σεργκέι (τηλεφώνημα στη μητέρα του): «Κανείς δεν μας είπε ότι πάμε στον πόλεμο. Μόλις μια μέρα νωρίτερα μας προειδοποίησαν, μαμά. Αυτός ο πόλεμος είναι η πιο ηλίθια απόφαση που πήρε ποτέ η κυβέρνησή μας».Νικίτα (σε φίλο του): «Θα κάναμε υποτίθεται ασκήσεις για δυο-τρεις μέρες. Μας ξεγέλασαν και πάλι σαν να ήμασταν μικρά παιδιά».
Αλεξέι (στη φίλη του): «Δεν ήξερα ότι θα συμβεί αυτό. Μας έλεγαν ότι πάμε σε μια άσκηση. Αυτοί οι μπάσταρδοι δεν μας είπαν τίποτε».
Αλεξάντρ: «Ο Πούτιν είναι ηλίθιος. Θέλει να καταλάβει το Κίεβο; Δεν υπάρχει περίπτωση να το καταφέρουμε».
Ίλια (στη φίλη του): «Θέλουν να ξεγελάσουν τον κόσμο στην τηλεόραση. Λένε ότι δεν είναι πόλεμος, αλλά μια ειδική επιχείρηση. Αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας γ@μ… ένος πόλεμος».
Νικίτα: «Οι Ουκρανοί προωθούνται κι εμείς είμαστε ακόμη εδώ. Ουδέποτε σκέφτηκα ότι θα τέλειωνε κάποτε έτσι η ζωή μου. Μας πυροβόλησαν οι ίδιοι οι σύντροφοί μας. Μας πέρασαν για Ουκρανούς. Νόμισα ότι θα πεθάνω».
Σεργκέι: «Η κατάστασή μας είναι σκ@τ@. Μας εξώθησαν στην άμυνα, η επίθεσή μας κόλλησε».
Τηλεφωνήματα τρεις εβδομάδες από την έναρξη του πολέμου
Γιέγκορ (σε συγγενή του): «Το ένα τρίτο από το σύνταγμά μου είναι νεκροί».Νικίτα (στη μητέρα του): «Χάθηκε το 60% της μονάδας μου».
Σεργκέι: «Ήταν 400 αλεξιπτωτιστές. Μόνο 38 επέζησαν επειδή οι διοικητές μας έστειλαν τους στρατιώτες στο σφαγείο».
Σεργκέι (στη μητέρα του): «Μαμά, ούτε έναν Ναζί δεν έχω δει. Αυτός ο πόλεμος στηρίζεται σε ψεύτικες υποθέσεις. Ουδείς τον χρειάζεται. Οι άνθρωποι εδώ ζουν μια κανονική ζωή, όπως στη Ρωσία».
Ρώσος στρατιώτης για τις εντολές να σκοτώνουν αμάχους
Πολλοί από τους Ρώσους στρατιώτες περιγράφουν στις υποκλαπείσες τηλεφωνικές τους συνομιλίες πόσο άσχημα εξελίσσεται πόλεμος. Ένας εξ' αυτών λέει ότι οι διοικητές τους τους διέταξαν «να σκοτώνουν όποιον βλέπουν», ακόμη και αμάχους, πράγμα που συνιστά έγκλημα πολέμου.Σεργκέι: «Μας διέταξαν να σκοτώνουμε όποιον βλέπουμε».
Σεργκέι (στη φίλη του): «Πέρασαν τρεις άνδρες δίπλα από το στρατόπεδό μας. Τους πιάσαμε, τους γδύσαμε και ψάξαμε τα ρούχα τους. Μετά έπρεπε να αποφασίσουμε αν θα τους αφήσουμε να φύγουν. Αν τους αφήναμε, θα μπορούσαν να προδώσουν τη θέση μας. Έτσι αποφασίσαμε να τους σκοτώσουμε σε ένα δάσος»
-«Τους σκοτώσατε;»
-«Ναι, φυσικά».
-«Γιατί δεν τους κρατήσατε αιχμαλώτους;»
-«Θα έπρεπε να τους φροντίζουμε τότε. Και δεν έχουμε αρκετό φαϊ ούτε για μας τους ίδιους»
Σεργκέι (στη μητέρα του): «Το αρχηγείο της μεραρχίας μας βρίσκεται στο δάσος. Πήγα εκεί και είδα μια θάλασσα από πτώματα. Άμαχοι. Μια θάλασσα. Δεν ξανάδα στη ζωή μου τόσα πτώματα. Ούτε να διακρίνω μπορούσα που τέλειωνε αυτή η θάλασσα».
Ρώσοι στρατιώτες για τους διοικητές τους
Ρομάν (στη φίλη του): «Οι καταραμένοι προϊστάμενοί μας τίποτε δεν μπορούν να κάνουν. Ούτε και ξέρουν. Μόνον μεγάλους λόγους ξέρουν να βγάζουν φορώντας τις στολές τους».Σεργκέι (στη φίλη του): «Ο νέος στρατηγός μας καθαιρέθηκε και πάλι λόγω των πολύ μεγάλων απωλειών. Είμαι ευτυχής που ζω ακόμη. Παρά τις αποφάσεις αυτών των καταραμένων κόπανων».