Υπέρ μιας ταχείας συμφωνίας για τις τιμές της ενέργειας στην Ευρώπη, μέσω της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού ταμείου ενεργειακής κρίσης, τάσσονται, με άρθρο τους στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde», οι τρεις βασικοί οικονομολόγοι του οικονομικού Ινστιτούτου «Bruegel», Ταλιαπιέτρα, Ζάχμαν και Ζετελμάγερ. Οι τρεις οικονομολόγοι προκρίνουν τη λύση του ταμείου και όχι της επιβολής ανώτατου ορίου στις τιμές, υποστηρίζοντας ότι η επιβολή πλαφόν θα μπορούσε να βλάψει την ικανότητα της Ευρώπης να αγοράζει φυσικό αέριο στις παγκόσμιες αγορές.

Θεωρούν, ωστόσο, ότι οι υποστηρικτές της επιβολής πλαφόν στις τιμές έχουν δίκιο να φοβούνται πως ούτε οι εθνικές επιδοτήσεις αποτελούν βιώσιμη λύση καθώς αυτό θα μπορούσε να θέσει τις δημοσιονομικά πιο αδύναμες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Προτείνουν η Ε.Ε. να εγκαταλείψει την ιδέα των ανώτατων ορίων τιμών και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με διαφάνεια, υπό τη μορφή ενός ευρωπαϊκού ταμείου για την προστασία των καταναλωτών από τις υψηλές τιμές του φυσικού αερίου, ενθαρρύνοντας παράλληλα την εξοικονόμηση ενέργειας και επιταχύνοντας την ανάπτυξη καθαρών λύσεων. Η Ε.Ε. θα μπορούσε επίσης να ενοποιήσει τη ζήτηση φυσικού αερίου σε ένα κοινό σύστημα αγορών για να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της δύναμη, όσον αφορά στις εξωτερικές προμήθειες, τονίζουν.

Κατά την άποψή τους, η τρέχουσα διαφωνία, σχετικά με το ανώτατο όριο τιμών, αναζωπυρώνει παλιές διαιρέσεις στην Ευρώπη, εμποδίζει τη συμφωνία για μια συντονισμένη λύση και υπονομεύει την ενότητα της Ε.Ε. απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα, ενώ η δημιουργία ενός στενά περιορισμένου ευρωπαϊκού ταμείου ενεργειακής κρίσης και η έναρξη κοινής αγοράς φυσικού αερίου είναι λύσεις που θα μπορούσαν να ωφελήσουν όλες τις χώρες.