Αυτός, αυτή και τα μυστήρια - Τι φέρνει ο νέος επικεφαλής του ESM, Πιερ Γκραµένια, για το ελληνικό χρέος
Και τι κρύβει η έκθεση της Κομισιόν
Aυτός είναι άγευστος, άοσµος, άχρωµος και το γεγονός ότι η ταυτότητά του αναγράφει «Εθνικότητα: Λουξεµβούργιος» λέει πολλά. Είναι ο µάλλον άγνωστος για τους περισσότερους Πιερ Γκραµένια, ο οποίος ξαφνικά βρέθηκε µε τα κλειδιά του ευρωπαϊκού «κουµπαρά» στα χέρια.
Αυτή, αν και έχει δεχθεί ουκ ολίγα πυρά την τελευταία τριετία για τις αποφάσεις που πήρε ή δεν πήρε στις πιο κρίσιµες στιγµές για την Ευρωπαϊκή Ενωση, φιλοδοξεί να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», ήτοι να συγκεντρώσει υπερεξουσίες που δεν είχε κανείς από τους προκατόχους της, ειδικά όσον αφορά τη δηµοσιονοµική εποπτεία των κρατών-µελών. Είναι η επικεφαλής της Κοµισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία, συν τοις άλλοις, κατηγορήθηκε πρόσφατα ότι κλείνει το µάτι στις «διασπαστικές κινήσεις» της Γερµανίας.
Τα µυστήρια, όπως πάντα, κρύβονται στα «υπόγεια» της καγκελαρίας, η οποία κρατά κλειστά τα χαρτιά της για το µέλλον που οραµατίζεται για την «επόµενη ηµέρα» της Ευρώπης και, φυσικά, για το πώς θα πρέπει να αντιµετωπιστούν οι υπερχρεωµένες χώρες του Νότου, που... τόλµησαν να βγάλουν γλώσσα και να εγείρουν απαιτήσεις για την αντιµετώπιση του Ενεργειακού.
O αντι - Ρέγκλινγκ
Υπό άλλες συνθήκες, το ποιος ανέλαβε το πόστο του επικεφαλής του Ευρωµηχανισµού, δηλαδή του ESM, θα ήταν µάλλον αδιάφορο για τους Ελληνες, όπως άλλωστε συµβαίνει µε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. «Πρόκειται για έναν οργανισµό που δεν έχει µέλλον, εκτός αν µπούµε σε βαθιά οικονοµική κρίση», σηµειώνει ευρωπαϊκή πηγή, παρατηρώντας ότι ο µηχανισµός, που δηµιουργήθηκε ως αντίβαρο στο όνειδος της εµπλοκής του ∆ΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, κουβαλάει τη «ρετσινιά» των µνηµονίων και δεν είναι τυχαίο ότι ακόµα και στην κρίση του κορονοϊού καµιά κυβέρνηση δεν τόλµησε να ζητήσει δάνειο από το «πακέτο» των περίπου 240 δισ. ευρώ που ήταν διαθέσιµο.
Ακόµα κι έτσι, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να παρακολουθεί ή ακόµα και να ανησυχεί για το ποιοι εναλλάσσονται στον θώκο του ESM και τι... καπνό φουµάρουν, καθώς από τα περίπου 341 δισ. ευρώ του χρέους µας γύρω στα 190 δισ. ευρώ είναι δάνεια του 2ου και του 3ου Μνηµονίου, δηλαδή χρωστούµενα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Σταθερότητας.
Ο 64χρονος Πιερ Γκραµένια προέκυψε στα κοινά ευρωπαϊκά δρώµενα µάλλον... ουρανοκατέβατος. Οπως λένε οι... κακές γλώσσες, κανείς δεν περίµενε ότι ο πρώην λοµπίστας, που «όργωνε» τη ∆ύση και την Ανατολή ως εκπρόσωπος της επιχειρηµατικής κοινότητας, και γενικός διευθυντής του Εµπορικού Επιµελητηρίου του Λουξεµβούργου θα αναλάµβανε το υπουργείο Οικονοµικών της χώρας του, και µάλιστα έπειτα από εκλογές (το 2013), στις οποίες δεν συµµετείχε καν!
«Ειδικών αποστολών»
Ο Γκραµένια δεν είναι, πάντως, κανένας «τυχαίος» και σίγουρα δεν είναι αδαής ή αφελής. Το 2021 αρνήθηκε δύο φορές να παραστεί στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο ερευνούσε τις αποκαλύψεις για τις µεθοδεύσεις των Φορολογικών Αρχών του Λουξεµβούργου, οι οποίες επί της ουσίας µετέτρεψαν το δουκάτο σε φορολογικό παράδεισο, κάνοντας φορολογικές συµφωνίες κοµµένες και ραµµένες στα «θέλω» τουλάχιστον 300 µεγάλων εταιρειών. Τα περιβόητα «LuxLeaks» ουδόλως συγκίνησαν τον τότε υπουργό Οικονοµικών, Γκραµένια.
Κάποιος κακόπιστος θα µπορούσε να υποστηρίξει ότι ο Λουξεµβούργιος είναι άνθρωπος των «ειδικών αποστολών» και σίγουρα της απολύτου εµπιστοσύνης των Γερµανών, οι οποίοι προφανώς και επιθυµούν να ελέγχουν τη ροή του χρήµατος. ∆εν πρέπει να λησµονεί κανείς ότι ο ESM δανείζεται από τις αγορές µε τη σφραγίδα του «ΑΑΑ», ούτε επίσης ότι οι πιέσεις των Νοτίων για κοινό ευρωπαϊκό δανεισµό και ευρωοµόλογα σε περιόδους κρίσης παραµένουν έντονες. Ειδικά, δε, µε αφορµή την ενεργειακή κρίση, στο Συµβούλιο των υπουργών Ενέργειας και πιθανώς στο Συµβούλιο Κορυφής, που έπεται, θα ξανατεθεί στο τραπέζι η σύσταση ενός νέου Ταµείου για τη στήριξη των ευάλωτων ανά την Ευρώπη, όπου ο ρόλος του ESM είναι αυτονόητος. Προφανώς και το Βερολίνο, κρατώντας τα «κλειδιά» του ευρωµηχανισµού, µπορεί να αισθάνεται µεγαλύτερη σιγουριά ότι αυτό δεν θα συµβεί.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, αλλά και τις υπόλοιπες υπερχρεωµένες οικονοµίες, η καγκελαρία δεν είναι διατεθειµένη να παραχωρήσει στην Κοµισιόν -ακόµα κι αν είναι επικεφαλής της η Γερµανίδα Φον ντερ Λάιεν- την αρµοδιότητα του ελέγχου και της εποπτείας, µε 5ετή πλάνα προσαρµοσµένα στα χαρακτηριστικά κάθε χώρας. Ο µοχλός πίεσης, κατά τους Γερµανούς, πρέπει να είναι κατ’ αρχάς το Eurogroup και ειδικά για την Ελλάδα ο ευρωµηχανισµός. Τα δάνεια του 2ου Μνηµονίου, έπειτα από µια 10ετή περίοδο χάριτος, θα αρχίσουν να εξοφλούνται από το 2023 και η τελευταία δόση είναι προγραµµατισµένη για το 2070, ενώ τα δάνεια του 3ου Μνηµονίου αρχίζουν να «τρέχουν» το 2034 και τε λειώνουν το 2060. Το γεγονός ότι ως βασική παραδοχή αυτού του χρέους µπαίνουν πλεονάσµατα 3,1% κατά µέσο όρο στην περίοδο 2023-2060 µιλάει από µόνο του...
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο MoneyPro των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 10/12
Αυτή, αν και έχει δεχθεί ουκ ολίγα πυρά την τελευταία τριετία για τις αποφάσεις που πήρε ή δεν πήρε στις πιο κρίσιµες στιγµές για την Ευρωπαϊκή Ενωση, φιλοδοξεί να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», ήτοι να συγκεντρώσει υπερεξουσίες που δεν είχε κανείς από τους προκατόχους της, ειδικά όσον αφορά τη δηµοσιονοµική εποπτεία των κρατών-µελών. Είναι η επικεφαλής της Κοµισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία, συν τοις άλλοις, κατηγορήθηκε πρόσφατα ότι κλείνει το µάτι στις «διασπαστικές κινήσεις» της Γερµανίας.
Τα µυστήρια, όπως πάντα, κρύβονται στα «υπόγεια» της καγκελαρίας, η οποία κρατά κλειστά τα χαρτιά της για το µέλλον που οραµατίζεται για την «επόµενη ηµέρα» της Ευρώπης και, φυσικά, για το πώς θα πρέπει να αντιµετωπιστούν οι υπερχρεωµένες χώρες του Νότου, που... τόλµησαν να βγάλουν γλώσσα και να εγείρουν απαιτήσεις για την αντιµετώπιση του Ενεργειακού.
O αντι - Ρέγκλινγκ
Υπό άλλες συνθήκες, το ποιος ανέλαβε το πόστο του επικεφαλής του Ευρωµηχανισµού, δηλαδή του ESM, θα ήταν µάλλον αδιάφορο για τους Ελληνες, όπως άλλωστε συµβαίνει µε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. «Πρόκειται για έναν οργανισµό που δεν έχει µέλλον, εκτός αν µπούµε σε βαθιά οικονοµική κρίση», σηµειώνει ευρωπαϊκή πηγή, παρατηρώντας ότι ο µηχανισµός, που δηµιουργήθηκε ως αντίβαρο στο όνειδος της εµπλοκής του ∆ΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, κουβαλάει τη «ρετσινιά» των µνηµονίων και δεν είναι τυχαίο ότι ακόµα και στην κρίση του κορονοϊού καµιά κυβέρνηση δεν τόλµησε να ζητήσει δάνειο από το «πακέτο» των περίπου 240 δισ. ευρώ που ήταν διαθέσιµο. Ακόµα κι έτσι, η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να παρακολουθεί ή ακόµα και να ανησυχεί για το ποιοι εναλλάσσονται στον θώκο του ESM και τι... καπνό φουµάρουν, καθώς από τα περίπου 341 δισ. ευρώ του χρέους µας γύρω στα 190 δισ. ευρώ είναι δάνεια του 2ου και του 3ου Μνηµονίου, δηλαδή χρωστούµενα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Σταθερότητας.
Ο 64χρονος Πιερ Γκραµένια προέκυψε στα κοινά ευρωπαϊκά δρώµενα µάλλον... ουρανοκατέβατος. Οπως λένε οι... κακές γλώσσες, κανείς δεν περίµενε ότι ο πρώην λοµπίστας, που «όργωνε» τη ∆ύση και την Ανατολή ως εκπρόσωπος της επιχειρηµατικής κοινότητας, και γενικός διευθυντής του Εµπορικού Επιµελητηρίου του Λουξεµβούργου θα αναλάµβανε το υπουργείο Οικονοµικών της χώρας του, και µάλιστα έπειτα από εκλογές (το 2013), στις οποίες δεν συµµετείχε καν!
«Ειδικών αποστολών»
Ο Γκραµένια δεν είναι, πάντως, κανένας «τυχαίος» και σίγουρα δεν είναι αδαής ή αφελής. Το 2021 αρνήθηκε δύο φορές να παραστεί στο Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο ερευνούσε τις αποκαλύψεις για τις µεθοδεύσεις των Φορολογικών Αρχών του Λουξεµβούργου, οι οποίες επί της ουσίας µετέτρεψαν το δουκάτο σε φορολογικό παράδεισο, κάνοντας φορολογικές συµφωνίες κοµµένες και ραµµένες στα «θέλω» τουλάχιστον 300 µεγάλων εταιρειών. Τα περιβόητα «LuxLeaks» ουδόλως συγκίνησαν τον τότε υπουργό Οικονοµικών, Γκραµένια. Κάποιος κακόπιστος θα µπορούσε να υποστηρίξει ότι ο Λουξεµβούργιος είναι άνθρωπος των «ειδικών αποστολών» και σίγουρα της απολύτου εµπιστοσύνης των Γερµανών, οι οποίοι προφανώς και επιθυµούν να ελέγχουν τη ροή του χρήµατος. ∆εν πρέπει να λησµονεί κανείς ότι ο ESM δανείζεται από τις αγορές µε τη σφραγίδα του «ΑΑΑ», ούτε επίσης ότι οι πιέσεις των Νοτίων για κοινό ευρωπαϊκό δανεισµό και ευρωοµόλογα σε περιόδους κρίσης παραµένουν έντονες. Ειδικά, δε, µε αφορµή την ενεργειακή κρίση, στο Συµβούλιο των υπουργών Ενέργειας και πιθανώς στο Συµβούλιο Κορυφής, που έπεται, θα ξανατεθεί στο τραπέζι η σύσταση ενός νέου Ταµείου για τη στήριξη των ευάλωτων ανά την Ευρώπη, όπου ο ρόλος του ESM είναι αυτονόητος. Προφανώς και το Βερολίνο, κρατώντας τα «κλειδιά» του ευρωµηχανισµού, µπορεί να αισθάνεται µεγαλύτερη σιγουριά ότι αυτό δεν θα συµβεί.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, αλλά και τις υπόλοιπες υπερχρεωµένες οικονοµίες, η καγκελαρία δεν είναι διατεθειµένη να παραχωρήσει στην Κοµισιόν -ακόµα κι αν είναι επικεφαλής της η Γερµανίδα Φον ντερ Λάιεν- την αρµοδιότητα του ελέγχου και της εποπτείας, µε 5ετή πλάνα προσαρµοσµένα στα χαρακτηριστικά κάθε χώρας. Ο µοχλός πίεσης, κατά τους Γερµανούς, πρέπει να είναι κατ’ αρχάς το Eurogroup και ειδικά για την Ελλάδα ο ευρωµηχανισµός. Τα δάνεια του 2ου Μνηµονίου, έπειτα από µια 10ετή περίοδο χάριτος, θα αρχίσουν να εξοφλούνται από το 2023 και η τελευταία δόση είναι προγραµµατισµένη για το 2070, ενώ τα δάνεια του 3ου Μνηµονίου αρχίζουν να «τρέχουν» το 2034 και τε λειώνουν το 2060. Το γεγονός ότι ως βασική παραδοχή αυτού του χρέους µπαίνουν πλεονάσµατα 3,1% κατά µέσο όρο στην περίοδο 2023-2060 µιλάει από µόνο του...
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο MoneyPro των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ στις 10/12
