Πόλεμος στην Ουκρανία: Το Κίεβο μπορεί να νικήσει το 2023 – Πώς η Δύση καθορίζει το αποτέλεσμα
Όσα υποστηρίζει στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και ερευνητής στο Royal United Services Institute του Λονδίνου
Σύμφωνα με μια τελευταία ανάλυση για τον πόλεμο στην Ουκρανία, η νίκη της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία είναι εφικτή, αν η Δύση βιαστεί και την ενισχύσει άμεσα στρατιωτικά.
Αναλυτικότερα, ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και ερευνητής στο Royal United Services Institute του Λονδίνου, Τζάστιν Μπρoνκ, σημειώνει ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να κερδίσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να το κάνει λόγω της ανεπαρκούς και βραδυκίνητης δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης.
Σε άρθρο του στη βρετανική «Daily Mail», ο Μπρονκ εκτίμησε τους όρους που η Ουκρανία θα επιτύχει συντριπτικό πλήγμα στους Ρώσους εισβολείς, καθώς το Κίεβο προετοιμάζεται για μια κρίσιμη επίθεση την άνοιξη και το καλοκαίρι.
Η Γερμανία συμφώνησε τελικά να προμηθεύσει την Ουκρανία με 14 άρματα μάχης Leopard 2 ύστερα από καθυστέρηση στην απόφαση για μήνες, μια απόφαση που χαιρετίστηκε διεθνώς από τους συμμάχους. Αργότερα σήμερα αναμένεται ανακοίνωση από τις ΗΠΑ για τα γερμανικά Abrams, μια εξέλιξη που θα ενισχύσει σημαντικά τη στρατιωτική ισχύ των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο Μπρονκ προειδοποίησε ότι η Ουκρανία έχει την ευκαιρία να κερδίσει τον πόλεμο το 2023, αλλά «αν δεν μπορέσει να την εκμεταλλευτεί λόγω της δυτικής υποστήριξης που φτάνει πολύ λίγο και πολύ αργά», τότε «η ευκαιρία μπορεί να μην ξαναέρθει».
Σημαντικές οι απώλειες και για τις δύο πλευρές
Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν πολλές χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Και η Ουκρανία έχει υποστεί βαριές απώλειες υπερασπιζόμενη τις περιοχές του Ντονμπάς, αλλά παρ' όλα αυτά ένα από τα βασικά στοιχεία της στρατηγικής και των δύο πλευρών ήταν να προσπαθήσουν να περιορίσουν τον αριθμό των δυνάμεων που δεσμεύουν, εκτιμά ο Μπρονκ.
Η Ουκρανία έκλεισε το 2022 με δύο ηχηρά επιτυχημένες αντεπιθέσεις, στα βόρεια και στα νότια. Αλλά η προσπάθεια κόστισε, καθώς το Κίεβο μέτρησε βαριές απώλειες, ειδικά στις επίλεκτες ταξιαρχίες της Ουκρανίας που είναι ικανές για κινητές επιθετικές επιχειρήσεις.
Ομοίως, οι ρωσικές απώλειες ήταν εξαιρετικά βαριές, με πρόσφατες εκτιμήσεις των νορβηγικών μυστικών υπηρεσιών να αναφέρουν ότι περίπου 180.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί, τραυματιστεί σοβαρά ή αιχμαλωτιστεί από την έναρξη της εισβολής.
Ο Πούτιν ετοιμάζει μεγάλη επίθεση
Η Ρωσία κινητοποίησε περίπου 300.000 φρέσκους νεοσύλλεκτους από τα τέλη Σεπτεμβρίου, με τους μισούς περίπου να αποστέλλονται αμέσως στην Ουκρανία για να σταθεροποιήσουν τις γραμμές του μετώπου που είχαν με τόση επιτυχία ανατραπεί από την ουκρανική αντεπίθεση. Αυτά τα στρατεύματα που στάλθηκαν γρήγορα είχαν πολύ λίγο χρόνο για εκπαίδευση και συχνά πολύ κακό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα να έχουν υποστεί τρομακτικές απώλειες στις χειμερινές μάχες και το ηθικό τους να καταποντιστεί.
Ωστόσο, άλλοι περίπου 150.000 εκπαιδεύονται από τον Σεπτέμβριο και λαμβάνουν άρματα μάχης, πυροβολικό και τεθωρακισμένα οχήματα για να σχηματίσουν νέες μονάδες. Αυτές οι δυνάμεις θα χρησιμοποιηθούν πιθανότατα για τη διεξαγωγή μιας νέας ρωσικής επιθετικής ώθησης τον Φεβρουάριο, με έναν πιο φιλόδοξο στόχο από τις εξοντωτικές μάχες γύρω από το Μπαχμούτ και το Σολεντάρ τους τελευταίους μήνες.
Δεν θα έχουν προλάβει να γίνουν καλοί στρατιώτες ή επαγγελματικές μονάδες, αλλά θα είναι πολύ πιο ικανοί από τους φρέσκους στρατευμένους που ρίχτηκαν στις γραμμές πριν από τα Χριστούγεννα.
Επιπλέον, η Ρωσία ετοιμάζεται να ξεκινήσει ένα άλλο κύμα επιστράτευσης, με στόχο, σύμφωνα με πληροφορίες, να δημιουργήσει έως και 500.000 επιπλέον στρατεύσιμους για τη δημιουργία περισσότερων μονάδων.
Θα το γυρίσει σε οικονομία πολέμου το Κρεμλίνο;
Η στρατιωτική βιομηχανία της Ρωσίας τίθεται επίσης με καθυστέρηση σε πολεμική ετοιμότητα ως απάντηση στη σοβαρή τρέχουσα έλλειψη πυρομαχικών όλων των τύπων στο μέτωπο.
Δεδομένου ότι ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν σχεδίαζε έναν μακρύ πόλεμο, η βιομηχανία της χώρας του δεν κινητοποιήθηκε για να καλύψει την ξαφνική ζήτηση παρά μόνο όταν έγινε σαφές ότι τα πράγματα είχαν πάει πολύ στραβά στην Ουκρανία.
Το αποτέλεσμα ήταν η αυξανόμενη έλλειψη σύγχρονου εξοπλισμού, ακόμη και πυρομαχικών πυροβολικού, για τις ρωσικές μονάδες στο μέτωπο και για εκείνες που εκπαιδεύονται για να σχηματίσουν νέες μονάδες.
Τώρα τα εργοστάσια επικεντρώνονται στην κατασκευή μεγάλων ποσοτήτων λιγότερων τύπων πυρομαχικών, οχημάτων και όπλων, γεγονός που με την πάροδο του χρόνου είναι πιθανό να οδηγήσει σε σημαντικά βελτιωμένες ποσότητες που θα φτάσουν στα ρωσικά στρατεύματα.
Το «αγκάθι» του εξοπλισμού του ουκρανικού στρατού
Η Ουκρανία κινητοποίησε περίπου 700.000 άτομα όταν δέχτηκε την εισβολή τον περασμένο Φεβρουάριο και πέρασε επίσης τον χειμώνα εκπαιδεύοντας και εξοπλίζοντας όσους περισσότερους μπορούσε ως ενισχύσεις για τις εξαντλημένες μονάδες και για να σχηματίσει νέες που θα ρίχνονταν στο μέτωπο.
Ωστόσο, ο εξοπλισμός αποτελεί βασικό εμπόδιο, καθώς μεγάλο μέρος της αμυντικής βιομηχανίας και της οικονομίας της Ουκρανίας έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τα ρωσικά πυραυλικά πλήγματα.
Οι δυτικοί εταίροι έχουν παράσχει ζωτικής σημασίας βοήθεια σε τεράστια κλίμακα για τον εφοδιασμό του αγώνα της Ουκρανίας, με αντιαρματικούς πυραύλους, συστήματα αεράμυνας, πυρομαχικά πυροβολικού και το περίφημο πυραυλικό σύστημα πυροβολικού HIMARS να είναι μεταξύ των σημαντικότερων παραδόσεων μέχρι στιγμής.
Ωστόσο, αυτό που χρειάζονται τώρα είναι βαρύς εξοπλισμός για να πάρουν πίσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος των κατεκτημένων εδαφών τους, ενώ η Ρωσία βρίσκεται σε αδύναμη θέση, εκτιμά ο Μπρονκ.
Οι Ρώσοι θα επιτεθούν σύντομα και θα χάσουν, αλλά οι Ουκρανοί τι θα κερδίσουν;
Η αναμενόμενη επίθεση της Ρωσίας τον Φεβρουάριο δεν θα καταφέρει να νικήσει την Ουκρανία και πιθανότατα θα υποστεί περαιτέρω τρομερές απώλειες, καθώς σχετικά ανεπαρκώς εκπαιδευμένες μονάδες θα προσπαθήσουν να εισβάλουν στις ουκρανικές γραμμές που έχουν οχυρωθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Το καθοριστικό ερώτημα είναι πόσο επιτυχής θα είναι η αντεπίθεση της Ουκρανίας την άνοιξη και το καλοκαίρι, για να γείρει αποφασιστικά η πλάστιγγα του πολέμου προς την πλευρά του Κιέβου.
Αυτό που χρειάζονται τα ουκρανικά στρατεύματα είναι εκατοντάδες τεθωρακισμένα οχήματα με ισχύ πυρός που θα μπορούν να τα προστατεύουν από τα πυρά του πυροβολικού καθώς διασχίζουν τα λασπωμένα πεδία μάχης για να επιτεθούν στις ρωσικές θέσεις, καθώς και άρματα μάχης και κινητά συστήματα πυροβολικού για να παρέχουν την υποστήριξη πυρός και την αντιαρματική γροθιά.
Εάν επαρκείς ουκρανικές μονάδες μπορούν να εκπαιδευτούν, να εφοδιαστούν και να υποστηριχθούν για να χειρίζονται οχήματα όπως το αμερικανικό όχημα μάχης πεζικού M2 Bradley και το γερμανικό άρμα μάχης Leopard 2 μέχρι τις αρχές της άνοιξης, τότε μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχουν αποφασιστικές διεισδύσεις εναντίον των ρωσικών δυνάμεων χωρίς να υποστούν μεγάλες απώλειες πεζικού κατά τη διαδικασία.
Ο ρόλος της Δύσης για να νικήσει η Ουκρανία το 2023
Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος της Δύσης: να βοηθήσει τις ουκρανικές δυνάμεις να ανακτήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του εδάφους τους πριν από το επόμενο κύμα επιστρατευμένων της Ρωσίας.
Εάν η Ουκρανία δεν εφοδιαστεί με τον βαρύ εξοπλισμό και όλα τα υποστηρικτικά καύσιμα, τη συντήρηση, τις γέφυρες εφόδου και τα οχήματα μηχανικών για να τα χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά σε ευρεία κλίμακα μέχρι την άνοιξη, τότε η Ρωσία μπορεί να είναι ακόμη σε θέση να επιβάλει ένα αδιέξοδο που θα συνεχιστεί μέχρι το 2024.
Η Ουκρανία έχει την ευκαιρία να κερδίσει τον πόλεμο το 2023, αλλά αν δεν μπορέσει να την εκμεταλλευτεί λόγω της δυτικής υποστήριξης που έφτασε πολύ λίγο και πολύ αργά, τότε η ευκαιρία αυτή μπορεί να μην ξαναέρθει.
Και για τη Δύση, ένα αδιέξοδο που θα παραταθεί μέχρι το επόμενο έτος και ενδεχομένως και μετά, θα είναι πολύ πιο δαπανηρό και αποσταθεροποιητικό μακροπρόθεσμα από το να προμηθεύσει την Ουκρανία με ό,τι χρειάζεται για να νικήσει εδώ και τώρα, καταλήγει ο ερευνητής του Royal United Services Institute.