«Οι 72 ώρες πέρασαν, οι ελπίδες εξανεμίστηκαν. Χιλιάδες, ίσως περισσότεροι από 50.000 παραμένουν θαμμένοι στα ερείπια κι οι ζωντανοί όπως η αδελφή μου και η οικογένεια της στη Χομς τριγυρνούν στους δρόμους ψάχνοντας την ανθρωπιστική βοήθεια και το βράδυ ξενυχτούν στις κατακόμβες». Με τρεμάμενη φωνή ο συριακής καταγωγής καθηγητής του ΑΠΘ, Bachar Moussa (Μπαχάρ Μούσσα), δηλώνει ότι τα εδάφη της χώρας του που χτυπήθηκαν από τον εγκέλαδο, η παλιά «κοιλάδα των Χριστιανών» όπως είναι γνωστή ιστορικά, θα μετατραπούν πιθανόν σε απέραντα νεκροταφεία.

«Το οδικό δίκτυο έχει καταρρεύσει και όσοι προσπαθούν να τους βοηθήσουν καταφθάνοντας από όλον τον κόσμο είναι δύσκολο να μεταβούν στις πόλεις και λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από την Τουρκία»
.

Σε σχέση με τους νεκρούς μόνο τα συριακά νοσοκομεία δίνουν 4.000 θύματα αλλά δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για το τι συμβαίνει στα γκρεμισμένα κτίρια στις περιοχές με κατοχικό καθεστώς. «Με δεδομένο ότι το Χαλέπι έχει 3 εκατομμύρια πληθυσμό, η Λατάκια άλλα 2 και η Χομς 1,5 εκατομμύριο, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα είναι πολύ δραματικά αφού ο σεισμός αποτελείωσε τις πόλεις που είχαν ήδη υποστεί εκτεταμένες ζημιές από τον πόλεμο και τη δράση των τρομοκρατικών ομάδων», σημειώνει ο καθηγητής.

Παράλληλα αναφέρεται στην προσπάθεια που καταβάλλει το Πατριαρχείο Αντιοχείας και η ελληνική κυβέρνηση η οποία από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στο πλευρό του δοκιμαζόμενου πληθυσμού. Το σημαντικότερο όλων είναι η επόμενη ημέρα για αυτούς τους ανθρώπους, αφού αν δεν υπάρξει υλικοτεχνική βοήθεια για την ανασυγκρότηση των πόλεων, τότε είναι βέβαιο ότι θα καταγράφει ανεπανάληπτο ιστορικά προσφυγικό κύμα.