Συναγερμός έχει σημάνει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για τον ιό Μάρμπουργκ (Marburg), μετά το ξέσπασμα της πρώτης επιβεβαιωμένης επιδημίας της νόσου στην Ισημερινή Γουινέα.

 Ο σπάνιος αλλά σοβαρός ιογενής αιμορραγικός πυρετός είναι παρόμοιος με τον Έμπολα και έχει ποσοστό θνησιμότητας έως και 88% και αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι ότι  μέχρι στιγμής δεν υπάρχει θεραπεία.

 Μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί εννέα θάνατοι και 16 ύποπτα κρούσματα από 6 Ιανουαρίου έως 6 Φεβρουαρίου, με συμπτώματα όπως πυρετός, κόπωση, αιματοβαμμένος εμετός και διάρροια.

  «Ο ιός Μάρμπουργκ είναι εξαιρετικά μολυσματικός. Χάρη στην ταχεία και αποφασιστική δράση των αρχών της Ισημερινής Γουινέας για την επιβεβαίωση της νόσου, η ανταπόκριση έκτακτης ανάγκης μπορεί να γίνει γρήγορα, ώστε να σώσουμε ζωές και να σταματήσουμε τον ιό το συντομότερο δυνατό», δήλωσε ο Δρ Matshidiso Moeti, Περιφερειακός Διευθυντής για την Αφρική.

 Ο ΠΟΥ συγκάλεσε την Τρίτη επείγουσα συνεδρίαση της κοινοπραξίας εμβολίων για τον ιό Marburg (MARVAC) για να συζητήσει το ξέσπασμα της επιδημίας.

 Οι υγειονομικές αρχές έστειλαν δείγματα στο εργαστήριο αναφοράς του Ινστιτούτου Παστέρ στη Σενεγάλη, με την υποστήριξη του ΠΟΥ, για να προσδιορίσουν την αιτία. Ελέγχθηκαν συνολικά οκτώ δείγματα, εκ των οποίων ένα από τα οποία βγήκε θετικό.

 Τι γνωρίζουμε για τον ιό Μάρμπουργκ - Τα συμπτώματα και πώς μεταδίδεται

Η νόσος του ιού Μάρμπουργκ είναι μια εξαιρετικά λοιμογόνος νόσος που προκαλεί αιμορραγικό πυρετό, με ποσοστό θνησιμότητας έως και 88%.

 Ανήκει στην ίδια οικογένεια με τον ιό που προκαλεί τη νόσο του ιού Έμπολα.

 Δύο κρούσματα που εμφανίστηκαν ταυτόχρονα στο Μάρμπουργκ και τη Φρανκφούρτη στη Γερμανία και στο Βελιγράδι της Σερβίας το 1967 οδήγησαν στην αρχική αναγνώριση της νόσου.

 Το ξέσπασμα συνδέθηκε με εργαστηριακή εργασία σε αφρικανικούς πράσινους πιθήκους (Cercopithecus aethiops) που εισήχθησαν από την Ουγκάντα. Στη συνέχεια, επιδημίες και σποραδικά κρούσματα αναφέρθηκαν στην Αγκόλα, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, την Κένυα, τη Νότια Αφρική (σε άτομο με πρόσφατο ιστορικό ταξιδιού στη Ζιμπάμπουε) και την Ουγκάντα.

 Το 2008, αναφέρθηκαν δύο ανεξάρτητες περιπτώσεις σε ταξιδιώτες που επισκέφτηκαν μια σπηλιά που κατοικούνταν από αποικίες νυχτερίδων Rousettus στην Ουγκάντα.

 Η μόλυνση του ανθρώπου με τον ιό προέκυψε αρχικά από παρατεταμένη έκθεση σε ορυχεία ή σπηλιές που κατοικούνται από αποικίες νυχτερίδων Rousettus.

 Ο ιός μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω άμεσης επαφής (μέσω σπασμένου δέρματος ή βλεννογόνων), με το αίμα, τις εκκρίσεις, τα όργανα ή άλλα σωματικά υγρά μολυσμένων ατόμων και μέσα από επιφάνειες και υλικά (π.χ. κλινοσκεπάσματα, ρούχα) μολυσμένα με αυτά τα υγρά.