Καθώς οδεύουμε προς τις τουρκικές εκλογές τη 14ης Μαΐου, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τους δυο μεγάλους αντιπάλους που διεκδικούν την τουρκική προεδρία. Για την Ελλάδα, η προϊστορία των δύο ανδρών χρήζει σοβαρής εξέτασης, προκειμένου να υπάρξει μια πρόβλεψη για το τοπίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετεκλογικά.

Είναι, βέβαια, πασιφανές ότι στην παρούσα φάση οποιαδήποτε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη, καθώς οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και το καλό κλίμα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας διόλου δεδομένο. Μπορεί ο Ταγίπ Ερντογάν να μας «βομβάρδιζε» με πολεμικές ιαχές μέχρι να έρθει ο καταστροφικός σεισμός, αλλά η «αφετηρία» του στον τρόπο που αντιμετώπιζε την Ελλάδα ήταν πιο «ήπια» συγκριτικά με τις δηλώσεις του πολιτικού του αντιπάλου.

Αποστρατιωτικοποίηση

Η «Α» αναδεικνύει σήμερα το χρονικό των λεονταρισμών του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ο μεγάλος «άγνωστος» για τη διεθνή σκηνή, παρότι είναι ήδη 13 χρόνια στο τιμόνι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν έχει στιγμή αποστασιοποιηθεί από το κεμαλικό πολιτικό παρελθόν του, τοποθετώντας στο στόχαστρο τα ελληνικά νησιά. Κάθε φορά που οι παράλογες τουρκικές αιτιάσεις περί αποστρατιωτικοποίησης έμπαιναν από τον Ερντογάν σε δεύτερη μοίρα, εκείνος φρόντιζε να επαναφέρει το θέμα «επιστρατεύοντας» εθνικιστικές κορόνες και έωλα επιχειρήματα.

Ήταν λίγους μήνες πριν, στις 13 Σεπτεμβρίου του 2022, όταν καλούσε τον Ερντογάν να εισβάλει στα νησιά μας. «Διψούσε» για έναν δεύτερο Αττίλα. «Εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς. Δήθεν “έρχομαι”, δήθεν “ένα πρωί θα έρθω”. Ο αείμνηστος ο Ετσεβίτ τι είχε πει; Ο στρατός πήγε, την απόβασή του την έκανε, αυτός πήγε μπροστά στο κτίριο της πρωθυπουργίας και δήλωσε πως “αυτή τη στιγμή ο στρατός μας είναι στην Κύπρο”. Το τελείωσε. Εκείνα τα νησιά καταλήφθηκαν. Είπα πενήντα φορές πως γίνεται εισβολή και όλα αυτά γίνονται κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης. Δεν ακούστηκε κιχ. Τώρα, λοιπόν, που στην ατζέντα είναι η οικονομία και ο κόσμος είναι σε άθλια κατάσταση, κάθεται ο Ερντογάν και λέει πως “έρχομαι μία βραδιά”. Μήπως περιμένεις να σου στείλουν πρόσκληση “ορίστε κύριε, ελάτε”; Αν έχεις το κουράγιο και αν έχεις το θάρρος, επιτέλους πήγαινε, βρε αδερφέ», κατέληγε το παραλήρημά του.

«Αν τολμάς, κάνε το βήμα»

Δύο μήνες πιο πριν, τον Ιούνιο του 2022, έγραφε στον Ερντογάν μέσω Τwitter (ώστε να φθάσει το μήνυμα και στην Ελλάδα): «Η στάση μας είναι ξεκάθαρη. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αυξήσουμε την πίεση σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με τα βάζω-βγάζω το πλοίο και λέγοντας “μακάρι να μου τηλεφωνήσει ο Μπάιντεν”. Αν τολμάς, κάνε ένα βήμα για τα καταληφθέντα και εξοπλισθέντα νησιά. Θα σε στηρίξουμε». Το αφήγημα περί δήθεν κατάληψης και παράνομου εξοπλισμού των νησιών μας, το αναμασά σχεδόν σε κάθε του δημόσια τοποθέτηση που αφορά στα ελληνοτουρκικά.

«Θα πάρω όλα τα νησιά»

Άλλη πάγια τακτική του είναι να προκαλεί τα όρια των κυβερνώντων αξιωματούχων, συγκρίνοντάς τους με τους Έλληνες ομολόγους τους. Πάντα υπό το πρίσμα της απειλής. «H Ελλάδα κατέλαβε 18 νησιά στο Αιγαίο. Το λέω πάντα. Πες μου έστω μια πρόταση γι' αυτά τα 18 νησιά. Ο υπουργός Άμυνας της Ελλάδας μού απάντησε. Μου είπε “μολών λαβέ”! Το 2019 θα έρθω και θα πάρω όλα εκείνα τα νησιά», δήλωνε με στόμφο. Ενώ, πριν από οκτώ μήνες άρχισε να απευθύνεται ανοιχτά στην ελληνική ηγεσία, παραθέτοντας τη μία απειλή μετά την άλλη.

«Θα αλλάξει η κυβέρνηση, να αναλάβουμε εμείς. Οι Έλληνες ξέρουν πως έχουμε καταγωγή από τις “εθνικές δυνάμεις”. Ξέρουν καλά ποια είναι η παράδοσή μας και πώς προστατεύουμε τα συμφέροντα της χώρας μας. Εκείνοι ξέρουν καλά ποιοι είναι οι Ετσεβίτ και ο Ερμπακάν. Τώρα ας μιλάνε, αλλά όταν θα αναλάβουμε την κυβέρνηση εμείς, θα τους δείξουμε τι θα συμβεί με τα όπλα που βρίσκονται σε εκείνα τα νησιά».

Μετά από αυτό το «φρεσκάρισμα» μνήμης, προκύπτει το ερώτημα ποια θα είναι η στάση της ετερόκλητης συμμαχίας που ηγείται ο Κιλιτσντάρογλου απέναντι στην Ελλάδα και αν η αλλαγή της στάσης της τουρκικής κοινωνίας έχει κάποια έστω και οριακή επίδραση στη συστημική τουρκική πολιτική σκηνή...

Ρεπορτάζ: Κατερίνα Τσαμούρη
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 9/3/2023