Ο Μοχάμεντ Αρίφ από την Ινδία είχε βρει πέρυσι έναν τραυματισμένο γερανό και τον φρόντισε για καιρό μέχρι να γίνει καλά. Το πουλί, αντί να φύγει, έμεινε μαζί του – από ευγνωμοσύνη ίσως για τον άνθρωπο που τον φρόντισε. Ο γερανός έφευγε μερικές ημέρες, αλλά πάντα γυρνούσε με το ηλιοβασίλεμα, έλεγε ο Αρίφ. Τώρα όμως ο νόμος του κράτους τον παίρνει μακριά του...

Την Τρίτη, όμως, πήγαν στο σπίτι του Αρίφ κρατικοί αξιωματούχοι για να του πουν ότι πρέπει να κατάσχουν το πουλί.

«Εγώ δεν ξέρω από νόμους, είμαι αγρότης. Θα το καταλάβαινα να το έπαιρναν αν το είχα βάλει σε κλουβί και το είχα δέσει» είπε στο BBC.

Προσπάθησε να ακολουθήσει τους υπαλλήλους που πήγαν το πουλί σε καταφύγιο αγρίων ζώων, αλλά τον έδιωξαν. «Μάλλον θα τον έχουν σε κλουβί», λέει και εξηγεί ότι διαφορετικά «θα έρχονταν να με δει».

Οι υπεύθυνοι του καταφυγίου αρνήθηκαν όμως και ότι ο γερανός είχε φύγει και από το καταφύγιο.

Στο κρατίδιο του Ουτάρ Πραντές ζουν τουλάχιστον 17.000 γερανοί Σαρούς, κυρίως σε υγρότοπους. Είναι μάλιστα το «επίσημο πτηνό» του κρατιδίου, με τον νόμο να απαγορεύει στους πολίτες να τους κατέχουν, ακόμη και να τους δίνουν τροφή.

Στο παρελθόν ζούσαν σε μεγάλο μέρος της ανατολικής Ινδίας, αλλά πλέον εντοπίζονται σε απομονωμένες μεταξύ τους ζώνες.

Εν τω μεταξύ η υπόθεση πήρε και πολιτικές διαστάσεις με την αντιπολίτευση στο κρατίδιο να κατηγορεί την κυβέρνηση του Ουτάρ Πραντές για βεντέτα. Με την μεταφορά του πτηνού σε καταφύγιο συμφωνούν πάντως και περιβαλλοντολόγοι – άλλο η διάσωση, άλλο η συμπόνια στο τραυματισμένο ζώο, λένε, ενώ επισημαίνουν ότι «τα άγρια ζώα δεν είναι κατοικίδια».