Στο πόδι η Γαλλία καθώς οι πολίτες συνταράσσουν την χώρα με τις κινητοποιήσεις για το συνταξιοδοτικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γαλλία βρίσκεται στο επίκεντρο κινητοποιήσεων. Κοινός παρανομαστής σε κάθε ιστορική κινητοποιήσει, εννοείται πέρα από τα αιτήματα των πολιτών, είναι τα… πικάντικα λουκάνικα του ψήνονται στους δρόμους.

Το φαγητό του διαδηλωτή δεν προέρχεται όμως από τη γαλλική κουζίνα. Αντίθετα, έχουν πάρει φωτιά οι ψησταριές και οι Γάλλοι κάνουν ανάρπαστα τα καυτερά λουκάνικα μεργκέζ. Είναι φτιαγμένα από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κρέας, με κύμινο και την καυτερή βορειοαφρικανική σάλτσα χαρίσα. Μισή μπαγκέτα για να βάλεις το λουκάνικο και ό,τι σάλτσα θέλει κανένας.

 Η τιμή είναι για όλα τα βαλάντια: κάποιοι τα δίνουν για επτά ευρώ το κομμάτι, αλλά τα βρίσκεις και με τρία ευρώ. Τα μεργκέζ έχουν ταυτιστεί με τις διαδηλώσεις, αναφέρει το CNN.

 Τα έφερε στη χώρα το Κομμουνιστικό Κόμμα κατά τη δεκαετία του '50, όταν τα πουλούσε στα πάρτι ενίσχυσης της κομματική εφημερίδας Humanité. Πολλοί άρχισαν να τα τρώνε την ίδια περίοδο κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της Αλγερίας, από αλληλεγγύη με τους Βορειοαφρικανούς εργάτες.

 Αργότερα τα έτρωγαν οι φοιτητές τον Μάη του '68, αλλά και στις μεγάλες διαδηλώσεις του 1995 και τότε για το ασφαλιστικό. Τα αγαπούσαν και τα Κίτρινα Γιλέκα που τα είχαν βαφτίσει «επαναστατικό φαγητό». Και τα προτίμησαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που κατέβηκαν στους δρόμους του Παρισιού την Πρωτομαγιά.

 Ο Γάλλος μυθιστοριογράφος Μαρσέλ Προυστ έγραψε κάποτε με ευλάβεια για το πώς η μυρωδιά των φρεσκοψημένων κέικ madeleine μπορεί να προκαλέσει την ανάμνηση πραγμάτων του παρελθόντος. Όπως έγραψε η γαλλική εφημερίδα Le Monde, οι μυρωδιές του λουκάνικου είναι "η madeleine de Proust του εργατικού κινήματος".

 Σε έναν πάγκο με φαγητό, τυλιγμένο στο δικό του άρωμα, ο πωλητής David Joancalves έσπρωχνε το κρέας στη φριτέζα του, περιμένοντας παραγγελίες - δίνοντας στους πελάτες μισή μπαγκέτα για να κρατήσουν το κρέας και καλώντας τους να "σερβιριστούν με σάλτσες" - μια σειρά από καρυκεύματα σε διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί.

 Ο Joancalves πουλάει merguez εδώ και 15 χρόνια και ήταν σε κάθε διαμαρτυρία αυτή τη σεζόν. Στις φετινές διαδηλώσεις της 1ης Μαΐου περίμενε μια ειρηνική ατμόσφαιρα. "Νομίζω ότι θα είναι πιο εορταστική, υπάρχουν οικογένειες", είπε. Στην πραγματικότητα, η ημέρα κορυφώθηκε με μάχη μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων των ΜΑΤ.

 Πολιτικός επιστήμονας που παρακολούθησε τις διαδηλώσεις είδε ότι τα αυτοσχέδια μπάρμπεκιου, πέρα από το ξεγελάσουν την πείνα των διαδηλωτών, ήταν και ένας χώρος συνάθροισης φίλων γύρω από την ψησταριά – όπως θα έκαναν και στο σπίτι τους. Αυτό εξάλλου ήταν παραδοσιακά στη Γαλλία η Πρωτομαγιά, μια ευκαιρία για πολιτική και διασκέδαση.