Ανώτατο Δικαστήριο: Αθώωσε Google, Facebook, Twitter από την κατηγορία της συνέργειας με τρομοκρατικές οργανώσεις
Αθώωσε τους τεχνολογικούς κολοσσούς, όπως η Google, η Facebook και η Twitter, το Ανώτατο Δικαστήριο, από τη στιγμή που αποφάνθηκε ότι δεν μπορούν να διωχθούν ως συνεργοί τρομοκρατικών οργανώσεων, για το περιεχόμενο που αναρτάται στις πλατφόρμες τους.
Τα απαυγάσματα της τεχνολογίας είναι αθώα του αίματος, με βάση τη Δικαιοσύνη, που εξέτασε την υπόθεση ύστερα από τις καταγγελίες συγγενών θυμάτων τρομοκρατικών ενεργειών, που κατηγορούν τις εταιρείες αυτές ότι βοήθησαν το Ισλαμικό Κράτος να διαδώσει την προπαγάνδα του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε με την απόφασή του τις εταιρείες τεχνολογίας, χωρίς ωστόσο να υπεισέλθει στην ευρύτερη συζήτηση για τον αμφιλεγόμενο νόμο που τις προστατεύει εδώ και περίπου ένα τέταρτο του αιώνα από δικαστικές διώξεις για το περιεχόμενο που αναρτούν στο διαδίκτυο.
Οι εννέα δικαστές εξέταζαν δύο διαφορετικές υποθέσεις. Στην πρώτη από αυτές, οι γονείς μιας νεαρής Αμερικανίδας που σκοτώθηκε στις επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι στράφηκαν κατά της Google, της μητρικής εταιρείας της YouTube. Υποστήριζαν ότι ο κολοσσός στήριζε το Ισλαμικό Κράτος καθώς πρότεινε ορισμένα βίντεο σε χρήστες της υπηρεσίας αυτής. Στη δεύτερη, οι συγγενείς ενός Ιορδανού, θύματος της επίθεσης που σημειώθηκε σε νυχτερινό κέντρο της Κωνσταντινούπολης την 1η Ιανουαρίου 2017, υποστήριζαν ότι η Facebook, η Twitter και η Google θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνεργοί» επειδή δεν κατέβαλαν επαρκείς προσπάθειες για να αποσύρουν από τις πλατφόρμες τους το περιεχόμενο που αναρτούσε το Ισλαμικό Κράτος.
«Συμπεραίνουμε ότι οι ισχυρισμοί των εναγόντων δεν επαρκούν για να αποδειχθεί ότι οι κατηγορούμενοι βοήθησαν το ΙΚ να πραγματοποιήσει την επίθεσή του», συνεχίζει η απόφαση, που ελήφθη ομόφωνα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέφυγε να εξετάσει την ουσία της «Ενότητας 230» του Νόμου περί Επικοινωνιών που ισχύει από το 1996 και θεωρείται ως ο στυλοβάτης της «απογείωσης» του ίντερνετ τα επόμενα χρόνια. Το κείμενο αυτό ορίζει ότι οι εταιρείες του τεχνολογικού τομέα δεν μπορούν να θεωρηθούν «συντάκτες» και χαίρουν δικαστικής ασυλίας για το περιεχόμενο που αναρτάται στις πλατφόρμες τους.
Τα απαυγάσματα της τεχνολογίας είναι αθώα του αίματος, με βάση τη Δικαιοσύνη, που εξέτασε την υπόθεση ύστερα από τις καταγγελίες συγγενών θυμάτων τρομοκρατικών ενεργειών, που κατηγορούν τις εταιρείες αυτές ότι βοήθησαν το Ισλαμικό Κράτος να διαδώσει την προπαγάνδα του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε με την απόφασή του τις εταιρείες τεχνολογίας, χωρίς ωστόσο να υπεισέλθει στην ευρύτερη συζήτηση για τον αμφιλεγόμενο νόμο που τις προστατεύει εδώ και περίπου ένα τέταρτο του αιώνα από δικαστικές διώξεις για το περιεχόμενο που αναρτούν στο διαδίκτυο.
Οι εννέα δικαστές εξέταζαν δύο διαφορετικές υποθέσεις. Στην πρώτη από αυτές, οι γονείς μιας νεαρής Αμερικανίδας που σκοτώθηκε στις επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι στράφηκαν κατά της Google, της μητρικής εταιρείας της YouTube. Υποστήριζαν ότι ο κολοσσός στήριζε το Ισλαμικό Κράτος καθώς πρότεινε ορισμένα βίντεο σε χρήστες της υπηρεσίας αυτής. Στη δεύτερη, οι συγγενείς ενός Ιορδανού, θύματος της επίθεσης που σημειώθηκε σε νυχτερινό κέντρο της Κωνσταντινούπολης την 1η Ιανουαρίου 2017, υποστήριζαν ότι η Facebook, η Twitter και η Google θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνεργοί» επειδή δεν κατέβαλαν επαρκείς προσπάθειες για να αποσύρουν από τις πλατφόρμες τους το περιεχόμενο που αναρτούσε το Ισλαμικό Κράτος.
«Δεν είναι απόδειξη οι ισχυρισμοί ότι οι κατηγορούμενοι βοήθησαν το Ισλαμικό Κράτος»
«Το γεγονός ότι κάποιοι κακοπροαίρετοι επωφελούνται από τις πλατφόρμες αυτές δεν επαρκεί για να επιβεβαιωθεί ότι οι κατηγορούμενοι έδωσαν συνειδητά ουσιαστική βοήθεια σε αυτές τις οργανώσεις» ανέφερε ο δικαστής Κλάρενς Τόμας εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασης.«Συμπεραίνουμε ότι οι ισχυρισμοί των εναγόντων δεν επαρκούν για να αποδειχθεί ότι οι κατηγορούμενοι βοήθησαν το ΙΚ να πραγματοποιήσει την επίθεσή του», συνεχίζει η απόφαση, που ελήφθη ομόφωνα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέφυγε να εξετάσει την ουσία της «Ενότητας 230» του Νόμου περί Επικοινωνιών που ισχύει από το 1996 και θεωρείται ως ο στυλοβάτης της «απογείωσης» του ίντερνετ τα επόμενα χρόνια. Το κείμενο αυτό ορίζει ότι οι εταιρείες του τεχνολογικού τομέα δεν μπορούν να θεωρηθούν «συντάκτες» και χαίρουν δικαστικής ασυλίας για το περιεχόμενο που αναρτάται στις πλατφόρμες τους.
