Πέντε ημέρες διήρκησαν οι μάχες που έληξαν με εκεχειρία το βράδυ του Σαββάτου 13 Μαΐου. Τρομοκράτες στη Γάζα εκτόξευσαν περισσότερους 1.468 ρουκέτες (αριθμός ρεκόρ) εναντίον του Ισραήλ. Χάρη στο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Iron Dome και τα καταφύγια, το πυραυλικό μπαράζ στοίχισε τη ζωή μόνο σε δύο θύματα εντός του Ισραήλ.

Αυτός ο τελευταίος γύρος εχθροπραξιών έρχεται σε αντίθεση με αυτό που ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Joe Biden, Jake Sullivan, περιέγραψε πριν από αρκετές μέρες ως «τάση αποκλιμάκωσης που έχουμε υποστηρίξει και ενθαρρύνει» όλη τη Μέση Ανατολή. Μια πιο προσεκτική ματιά στη βία στη Γάζα δείχνει ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αποτελούν μέρος μιας τάσης που έρχεται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό του Λευκού Οίκου ότι οι περιφερειακές εντάσεις έχουν μειωθεί από τότε που ανέλαβε ο Biden. Παραδόξως ο αντίπαλος του Ισραήλ στον τελευταίο γύρο μαχών δεν ήταν η Χαμάς, αλλά η λιγότερο γνωστή και μικρότερη Ισλαμική Τζιχάντ. Η οργάνωση αυτή είναι χαρακτηρισμένη από τις ΗΠΑ ως τρομοκρατική οργάνωση που έχει δεσμευτεί για την καταστροφή του Ισραήλ και την αντικατάστασή του με ένα ισλαμικό κράτος. Η ομάδα αυτή αποτελεί ένα εργαλείο στα χέρια του Ιράν για να κλιμακώσει τις εντάσεις με το Ισραήλ κατά παραγγελία.

Ωστόσο, η Τεχεράνη δεν έχει μόνο ένα άσσο στο μανίκι της. Επιδιώκει να περικυκλώσει το Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, με τη Χαμάς, και την Ισλαμική Τζιχάντ στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Τον περασμένο μήνα το Ισραήλ έπρεπε να αντιμετωπίσει σχεδόν ταυτόχρονες επιθέσεις από τον Λίβανο, τη Συρία, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Η κλίμακα των επιθέσεων ήταν περιορισμένη, αλλά εδειξε ότι το Ιράν και οι εντεταλμενοί του μπορούν να χτυπησουν το Ισραήλ σε τέσσερα διαφορετικά μέτωπα. Η Τεχεράνη το αποκαλεί αυτό «ενοποίηση των μετώπων». Προφανώς φαίνεται ότι η πολιτική του Ιράν πλέον έχει αλλάξει. Είναι πιο τολμηρά μερικές φορές μπορεί να γίνει πιο φονική και κυρίως απρόβλεπτη.

Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν πρόβλεψε δυστυχώς αυτή τη δυναμική. Η βία στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα αυξάνεται από τότε που η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ εξαπέλυσαν ένα κύμα επιθέσεων εναντίον Ισραηλινών αμάχων τον Μάρτιο. Το Ιράν συνεχίζει ακάθεκτο τις προσπάθειές του να οπλίσει τη Χεζμπολάχ με πυρομαχικά ακριβείας ώστε να μπορούν να πλήττουν πιο αποτελεσματικά τις ισραηλινές υποδομές και τα πληθυσμιακά κέντρα.

Η μεγαλύτερη απειλή όμως παραμένει η ταχεία πρόοδος του Ιράν προς μια ικανότητα δημιουργίας πυρηνικών όπλων. Ο στρατηγός Mark Milley, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ των ΗΠΑ, κατέθεσε ενώπιον του Κογκρέσου τον περασμένο Απρίλιο ότι «το Ιράν θα μπορούσε να παράγει σχάσιμο υλικό για ένα πυρηνικό όπλο σε λιγότερο από δύο εβδομάδες και θα χρειαζόταν μόνο αρκετούς ακόμη μήνες για να παράγει ένα πραγματικό πυρηνικό όπλο». Η προσέγγιση του συμβούλου Jake Sullivan ότι θα δεσμευτούν όλες οι δυνάμεις για ένα καλύτερο έλεγχο μέσω συμφωνιών για τα πυρηνικά φαίνεται ότι έχουν φέρει αποτελέσματα.

Στην πραγματικότητα, το Ιράν έκανε τα πιο προκλητικά του βήματα προς την παραγωγή πυρηνικών όπλων - όπως ο εμπλουτισμός ουρανίου σε καθαρότητα 83 τοις εκατό - αφότου ο Joe Biden ανέλαβε τα καθήκοντά του και κατέστησε σαφές ότι θα προσφέρει εκτεταμένη ελάφρυνση των κυρώσεων με αντάλλαγμα την επιστροφή της Τεχεράνης στη συμφωνία του 2015.

Το Ιρανικό καθεστώς επιδεικνύει επίσης ασυνήθιστο θράσος εκτός περιοχής. Οι πράκτορες της προσπάθησαν να απαγάγουν τον Ιρανοαμερικανό αντιφρονούντα Masih Alinejad σε αμερικανικό έδαφος και να δολοφονήσουν ανώτερους αξιωματούχους που υπηρέτησαν στην κυβέρνηση Τραμπ. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ανέφεραν επίσης πολλαπλές ιρανικές συνωμοσίες για απαγωγή ή δολοφονία εχθρών του καθεστώτος στο βρετανικό έδαφος. Το Ιράν συνεχίζει επίσης να κρατά ομήρους τόσο τις ΗΠΑ όσο και τους Βρετανούς. Και εξοπλίζει τη Ρωσία με όπλα, συμπεριλαμβανομένων των επιθετικών drones, που βοηθούν στην καταστροφή της ουκρανικής υποδομής.

Υπάρχει, ωστόσο, ένας αντίπαλος με τον οποίο το ιρανικό καθεστώς έχει πλέον καλύτερες συνθήκες: η Σαουδική Αραβία. Τον Μάρτιο, η Κίνα κατέπληξε ξένους παρατηρητές μεσολαβώντας σε μια συμφωνία με την Τεχεράνη και το Ριάντ για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων και τη μείωση των περιφερειακών εντάσεων. ΟΙ ΗΠΑ από την άλλη πλευρά θέλουν να «ενδυναμώσουν και να επεκτείνουν τις Συμφωνίες του Αβραάμ» ώστε να επέρθει ομαλοποίηση μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, όπως ανέφερε ο Jake Sullivan. Ωστόσο, εάν ο Λευκός Οίκος θεωρήσει ότι οι εντάσεις υποχωρούν πραγματικά στη Μέση Ανατολή, μπορεί να βρεθεί απροετοίμαστος για τη σημαντική κλιμάκωση που σχεδιάζει το ιρανικό καθεστώς πιθανόν και με την βοήθεια των Ρώσων, εναντίον των συμμάχων της Αμερικής σε όλη την περιοχή.