Τουρκία: Χακάν Φιντάν, ο πράκτορας που έγινε υπουργός Εξωτερικών - Η διαδρομή του στη ΜΙΤ
Ήταν από τους πρώτους που υπέφεραν από τις συνέπειες του πολέμου μεταξύ του Ερντογάν και του άλλοτε συμμάχου του, του σουνίτη κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν
Ο Φιντάν δεν είναι ο πρώτος αρχηγός Μυστικής Υπηρεσίας που ακολουθεί το μονοπάτι προς το πολιτικό αξίωμα. Χρειάζεται μόνο να θυμηθούμε την πορεία σταδιοδρομίας του σημερινού Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος εργάστηκε ως αξιωματικός της KGB, ή του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, ο οποίος υπηρέτησε ως διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA). Παρά τα πολυάριθμα παραδείγματα από όλο τον κόσμο, το άλμα από την κατασκοπεία στην πολιτική δεν είναι πάντα επιτυχημένο. Στην Τουρκία, η εξουσία της MIT είναι απαράμιλλη, η χρηματοδότηση τεράστια και οι αρμοδιότητές της εκτεταμένες.
Ο Φιντάν δεν ήταν ξένος στις ειδικές υπηρεσίες όταν ανέλαβε τη MIT. Είχε υπηρετήσει στη Διοίκηση Πληροφοριών και Επιχειρήσεων του Σώματος Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ στη Γερμανία ως πρώην υπαξιωματικός του στρατού μεταξύ 1986 και 2001. Το ντεμπούτο του σε δημόσια υπηρεσία ήταν ο διορισμός του ως επικεφαλής της διεθνούς υπηρεσίας βοήθειας της Τουρκίας (TIKA) το 2003, θέση που κράτησε μέχρι το 2007, όταν έγινε αναπληρωτής υφυπουργός του τότε πρωθυπουργού Ερντογάν και ειδικός απεσταλμένος του.
Ήταν από τους πρώτους που υπέφεραν από τις συνέπειες του πολέμου μεταξύ του Ερντογάν και του άλλοτε συμμάχου του, του σουνίτη κληρικού Φετουλάχ Γκιουλέν, με έδρα τις ΗΠΑ και των οπαδών του στην τουρκική γραφειοκρατία που αντιτάχθηκαν στις ειρηνευτικές συνομιλίες.
Το 2012 σηματοδότησε μια καμπή στην καριέρα του Φιντάν και στους δεσμούς μεταξύ του Ερντογάν και του κινήματος Γκιουλέν. Ένας Τούρκος εισαγγελέας κάλεσε τον Φιντάν και άλλους υψηλόβαθμους αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών σε ανάκριση, κατηγορώντας τους για δεσμούς «τρομοκρατίας» λόγω του ρόλου τους στις συνομιλίες με το PKK. Η κίνηση οδήγησε σε μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών της χώρας και της δικαστικής γραφειοκρατίας. Ο Φιντάν και οι άλλοι αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών αρνήθηκαν να υπακούσουν στην κλήση σύμφωνα με τις οδηγίες του Ερντογάν. Μετά την αντιπαράθεση, το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν ενέκρινε νομοσχέδιο που παρείχε στο μυστικό σώμα μια νομική ασπίδα και διεύρυνε την εξουσία του.
Ο εισαγγελέας που κάλεσε τον Φιντάν και τους συναδέλφους του καταδικάστηκε αργότερα για δεσμούς με το κίνημα Γκιουλέν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Η Άγκυρα, η οποία κατηγορεί το κίνημα Γκιουλέν ως εγκέφαλο της απόπειρας πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή του Ερντογάν, χαρακτήρισε την ομάδα ως τρομοκρατική οργάνωση. Στον απόηχο της απόπειρας πραξικοπήματος του 2016, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες πρωτοστάτησαν στην καταδίωξη και εκκαθάριση των Γκιουλενιστών από την κρατική γραφειοκρατία, πραγματοποιώντας πολλαπλές επιχειρήσεις εναντίον τους σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας έντονη κριτική και από μεγάλες χώρες όπως οι ΗΠΑ.
Με τον Φιντάν στο τιμόνι, η MIT έπαιξε επίσης εξέχοντα ρόλο στον αγώνα της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων της Συρίας. Η Τουρκία εξισώνει τις συριακές κουρδικές ομάδες με το PKK, που έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση από την πλειονότητα των δυτικών πρωτευουσών. Οι επιχειρήσεις αντικατασκοπείας της υπηρεσίας έγιναν επίσης πιο εμφανείς κατά τη διάρκεια της θητείας του, με πολλαπλά κυκλώματα κατασκοπείας Ισραηλινών, Ιρανών και Ρώσων να έχουν κατακτήσει διεθνή και εγχώρια πρωτοσέλιδα τα τελευταία χρόνια.
Στον κόσμο της στρατιωτικής διπλωματίας, η Τουρκία έχει βρει συχνά αναγνώριση μέσα από τον φακό της τεχνολογίας των drone. Ωστόσο, η καρδιά αυτής της επιτυχίας είναι η πληροφορία, που επεξεργάζεται επιμελώς και κατόπιν χρησιμοποιείται στρατιωτικά. Η πλούσια φλέβα πληροφοριών που παρέχει η MIT σε «φιλικές» χώρες είχε ως αποτέλεσμα την επιτυχία σε στρατιωτικά εγχειρήματα όπως αυτά του Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας. Ως πρώην αρχηγός πληροφοριών, ο Φιντάν έχει αφήσει τα ίχνη του σε διάφορα εδάφη, από τη Μέση Ανατολή έως την Ευρώπη, την Αφρική έως τη Ρωσία, συγκεντρώνοντας γνώσεις και διευρύνοντας την επιρροή του. Η άνοδός του ως υπουργός Εξωτερικών σηματοδοτεί ένα σημαντικό σημείο καμπής στην τουρκική εξωτερική πολιτική.