Στις 14 Ιουνίου, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ ανέπτυξε αεροσκάφη F-22 Raptors πέμπτης γενιάς στη Συρία για να αποτρέψει αυτό που η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ περιέγραψε ως «ολοένα και πιο ανασφαλή και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά των ρωσικών αεροσκαφών στην περιοχή».

Το Raptor, ένα προηγμένο αεροσκάφος υπεροχής που φημίζεται για τις stealth δυνατότητες του, προορίζεται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας και τους 900 άντρες των ΗΠΑ που παραμένουν εκεί.

Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ αναφέρει ότι η Ρωσία έχει σταματήσει να τηρεί τις συμφωνίες αποκλιμάκωσης στους ουρανούς της Συρίας και ότι τα ρωσικά αεροσκάφη παρενοχλούν το αμερικανικό προσωπικό με αυξανόμενη συχνότητα.

Στο έδαφος, επίσης, οι στρατιωτικοί των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ποικίλες απειλές από τις ρωσικές και Συριακές δυνάμεις, οι οποίες παρενοχλούν και απειλούν Αμερικανούς σε ολόκληρη τη χώρα.

Η Ρωσία διατηρεί πάνω από 2.500 στρατιωτικούς στη Συρία για να υποστηρίξει τον σύμμαχό της, τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ Αλ Άσαντ. Τόσο η Ρωσία όσο και η Συρία χαρακτηρίζουν εδώ και καιρό τα στρατεύματα των ΗΠΑ ως «παρείσακτους» και κατακτητές και πιέζουν τους Αμερικάνους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Το Ιράν, ένας άλλος σύμμαχος της Συρίας και της Ρωσίας, στοχεύει και αυτό τον στρατό των ΗΠΑ.

Τον περασμένο Μάρτιο, μια επίθεση με drone ιρανικής προέλευσης, σκότωσε έναν ιδιώτη στρατιωτικό, μισθοφόρο των ΗΠΑ και τραυμάτισε άλλους έξι στη Συρία, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη λογική και τη βιωσιμότητα μιας αμερικανικής παρουσίας που συνεχίζεται στη Συρία από το 2015.


F 22 εναντίον ISIS;

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δικαιολογεί την παρουσία των ΗΠΑ στη Συρία εξ αιτίας της παρουσίας του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή.

Στην πραγματικότητα, το ISIS δεν μπορεί να νικηθεί μόνο με στρατιωτική δράση: δεκάδες χιλιάδες κρατούμενοι του ISIS, συμπεριλαμβανομένων πολλών ξένων μαχητών και των οικογενειών τους, βρίσκονται στα κέντρα κράτησης και τις φυλακές του Ιράκ και της Συρίας. Όλοι αυτοί είναι εκτεθειμένοι στην κατήχηση και στρατολόγηση από ιμάμηδες τζιχαντιστές και το ISIS θα συνεχίσει να στοχεύει στις οικογένειες αυτών που τώρα είναι φυλακισμένοι. Δυστυχώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ θα έπρεπε να έχουν καταλάβει μέχρι τώρα από τις αποτυχημένες πολεμικές προσπάθειες τους κατά της Αλ Κάιντα ή των Ταλιμπάν, ότι το ISIS δεν είναι ένα πρόβλημα το οποίο μπορούν να λύσουν με έξυπνες βόμβες και αεροπλάνα stealth.

Ωστόσο, όπως ακριβώς οι Ταλιμπάν έχουν αποδείξει τη δέσμευσή τους στην καταπολέμηση του ISIS ακόμη και μετά την αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από το Αφγανιστάν, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η Συρία, το Ιράν και η Ρωσία δεν θα ανεχτούν το ISIS στη Μέση Ανατολή. To Ιράν έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον αγώνα με την υποστήριξη των ΗΠΑ κατά του ISIS στο Ιράκ και αντιτάχθηκε στην ίδια τρομοκρατική παρουσία του στο Αφγανιστάν, ενώ η Ρωσία έχει πολεμήσει το ISIS στις προσπάθειές της να εξασφαλίσει την κυριαρχία του Άσαντ.

Αξίζει επιπλέον να θυμηθούμε ότι όταν ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ διέταξε μια ταχεία απόσυρση από τη Συρία το 2019, ήταν η Ρωσία που μετέφερε τα στρατεύματά της στα εγκαταλελειμμένα φυλάκια των ΗΠΑ και ζήτησε αποκλιμάκωση μεταξύ των Κούρδων και της Τουρκίας στα βορειοανατολικά. Οι επακόλουθες, καρποφόρες διαπραγματεύσεις της Μόσχας με την Τουρκία οδήγησαν στη συνέχεια σε μια συμφωνία που απέτρεψε μια τουρκική στρατιωτική επιχείρηση κατά των Κούρδων με αντάλλαγμα την υποχώρηση των τελευταίων από τα συρροτουρκικά σύνορα.

Η Τουρκία, έχει δεσμευτεί να πολεμήσει τους ίδιους Κούρδους της Συρίας που υποστηρίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από το 2014 και εγκατέλειψαν, μεγαλώνοντας το χάσμα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας. Αυτός είναι ένας ακόμη Γόρδιος δεσμός που οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να λύσουν στη Συρία, χωρίς προς το παρόν με μεγάλη επιτυχία.

Το γεγονός είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν λίγους φίλους στη Συρία. Οι ΗΠΑ παραμένουν στόχος στρατιωτικής πίεσης από τη Συρία, τη Ρωσία και το Ιράν. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μέχρι τη Σαουδική Αραβία και τον ευρύτερο Αραβικό Σύνδεσμο, άρχισαν να υποδέχονται τη Δαμασκό ξανά στον Αραβικό Σύνδεσμο με ανοιχτές αγκάλες. Η Αμερικάνικη Πολιτική για αλλαγή καθεστώτος, η οποία ξεκίνησε υπό την κυβέρνηση Ομπάμα αλλά συνεχίστηκε με διαφορετικές μορφές, έχει αποτύχει εδώ και πολύ καιρό.

Παρόλη την απομόνωση της Ρωσίας -ακόμη και μετά την εισβολή της στην Ουκρανία- η Μόσχα συνεχίζει να είναι ένας απαραίτητος παίκτης στη Συρία, τόσο για τη Δαμασκό και την Τεχεράνη όσο και για την Ιερουσαλήμ και την Άγκυρα.

Οι χώρες της Μέσης Ανατολής κατανοούν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα παραμείνουν στη Συρία επ' αόριστον και προσπαθούν να προσαρμοστούν ανάλογα. Αντίθετα, η Αμερική παρέμεινε στην Συρία χωρίς να διαθέτει σαφές στρατηγικό πλάνο. Μετά από εννέα χρόνια πολέμου, μόνο ένα πράγμα είναι σαφές: κανένα αεροσκάφος F-22 δεν μπορεί να βοηθήσει την Αμερική να νικήσει τις συνέπειες των αποτυχιών της δικής της εξωτερικής πολιτικής.