Meduza για ανταρσία της Βάγκνερ: Ο Πριγκόζιν προσπάθησε να καλέσει τον Πούτιν, την ώρα που οι μισθοφόροι προχωρούσαν προς τη Μόσχα
Σύμφωνα με μία από τις πηγές του Meduza κοντά στο Κρεμλίνο, οι ρωσικές Αρχές ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τον Πριγκόζιν το απόγευμα της 23ης Ιουνίου, όταν ανακοίνωσε την έναρξη της «πορείας του για δικαιοσύνη»
Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν φέρεται να προσπάθησε να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με το Κρεμλίνο σε πρώτη φάση και έπειτα με τον ίδιο τον Πούτιν, την ώρα που οι μισθοφόροι του «επέλαυναν» προς τη Μόσχα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Meduza.
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν πηγές του ανεξάρτητου ειδησεογραφικού ιστότοπου με έδρα τη Λετονία, γύρω στο μεσημέρι της 24ης Ιουνίου ο αρχηγός της Βάγκνερ είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι «μπορεί να το είχε παρατραβήξει» και ότι είχε πέσει έξω στις εκτιμήσεις του σχετικά με την υποστήριξη που θα έβρισκε η ένοπλη ανταρσία του στους κόλπους του ρωσικού στρατού.
Τότε ήταν που επιχείρησε να επικοινωνήσει απευθείας με τον Ρώσο πρόεδρο, ο οποίος ωστόσο δεν δέχτηκε να του μιλήσει.
Σε εκείνη τη φάση, οι μισθοφόροι της Βάγκνερ βρίσκονταν καθ' οδόν προς τη ρωσική πρωτεύουσα από την παραποτάμια πόλη Ροστόφ επί του Ντον, όπου λίγες ώρες πριν είχαν καταλάβει το γενικό αρχηγείο του ρωσικού στρατού.
Σύμφωνα με μία από τις πηγές του Meduza κοντά στο Κρεμλίνο, οι ρωσικές Αρχές ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τον Πριγκόζιν το απόγευμα της 23ης Ιουνίου, όταν ανακοίνωσε την έναρξη της «πορείας του για δικαιοσύνη».
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και στελέχη της στρατιωτικής ηγεσίας -που τους τελευταίους μήνες δέχονταν συνεχώς πυρά από τον αρχηγό της Βάγκνερ- επιχείρησαν να διαπραγματευτούν μαζί του.
Επρόκειτο για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, καθώς δεν γνώριζαν καν σε ποιον βαθμό θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν, δεδομένων των ακραίων ενεργειών του.
«Τα αιτήματα του Πριγκόζιν ήταν ασαφή και παράξενα. Ζητούσε να φύγει ο Σοϊγκού, να δοθεί αυτονομία στη Βάγκνερ και περισσότερη χρηματοδότηση. Μετά την ένοπλη αναρσία, ωστόσο, δεν υπήρχε πλέον θέση στο σύστημα (σ.σ. για τον Πριγκόζιν). Σε κάθε περίπτωση, θα κατέληγε χειρότερα απ' ό,τι ξεκίνησε, ακόμα κι αν του παρείχαν εγγυήσεις ως προς την ασφάλειά του και την επιβίωση με κάποιον τρόπο της Βάγκνερ. Δεν ήθελε να χάσει τα πάντα», αναφέρει η πηγή του ιστότοπου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Meduza, το Κρεμλίνο ήλπιζε αρχικά να επιλύσει την κρίση «σχετικά ειρηνικά», όμως η επίτευξη συμφωνίας με τον Πριγκόζιν δεν στάθηκε εφικτή.
Έπειτα, δόθηκε εντολή σε Ρώσους πολιτικούς και αξιωματούχους να καταδικάσουν ηχηρά τις ενέργειες του αρχηγού των μισθοφόρων και να τον αποκαλέσουν «προδότη».
Γύρω στις 10 το πρωί, ώρα Μόσχας, ο Πούτιν έκανε το ίδιο σε τηλεοπτικό του διάγγελμα, κάνοντας λόγο για προδοσία και «πισώπλατη μαχαιριά». Οι εξελίξεις αυτές από μόνες τους έδειχναν να απομακρύνουν οριστικά το ενδεχόμενο ειρηνικής επίλυσης της κρίσης.
Ο Πριγκόζιν απάντησε στο διάγγελμα, λέγοντας ότι ο Πούτιν «κάνει μεγάλο λάθος» και διαμηνύοντας ότι «κανείς δεν θα παραδοθεί επειδή το ζήτησε ο πρόεδρος, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, ούτε οποιοσδήποτε άλλος».
Μετά από αυτές τις αρνητικές εξελίξεις για τον Πριγκόζιν, εκείνος «προσπάθησε να καλέσει τον Πούτιν, αλλά ο πρόεδρος δεν ήθελε να του μιλήσει». Σύμφωνα με τις πηγές του site, ο πρώην σύμμαχος του Ρώσου προέδρου είχε πιθανότατα συνειδητοποιήσει σε εκείνη τη φάση ότι «είχε παρατραβήξει το σχοινί» και ότι οι προοπτικές να συνεχίσουν να προελαύνουν οι δυνάμεις του εξαντλούνταν.
Οι μισθοφόροι του πλησίαζαν τον ποταμό Οκά, όπου ο ρωσικός στρατός και η Εθνοφρουρά είχαν στήσει την πρώτη τους γραμμή άμυνας. Παρά τους ισχυρισμούς του ότι «ο μισός ρωσικός στρατός» ήταν έτοιμος να έρθει με το μέρος του, η Βάγκνερ δεν έλαβε καμία πρόσθετη βοήθεια από στρατιώτες τις πρώτες ώρες της ανταρσίας.
Μετά τις απόπειρες επικοινωνίας του Πριγκόζιν, το Κρεμλίνο πιθανόν να κατάλαβε ότι οι υπολογισμοί του είχαν αλλάξει και αποφάσισε να αποφύγει την αιματηρή σύγκρουση με τη Βάγκνερ.
Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων που ακολούθησαν περιλάμβανε τον προσωπάρχη του Κρεμλίνου, Αντόν Βάινο, τον γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Νικολάι Πατρούσεφ, και τον Ρώσο πρέσβη στη Λευκορωσία, Μπόρις Γκρισλόφ, με τον Λευκορώσο πρόεδρο, Αλεξάντρ Λουκασένκο, να αναλαμβάνει σύντομα κεντρικό ρόλο. Ο Πριγκόζιν επέμενε να διαπραγματευτεί με αξιωματούχους κορυφαίου επιπέδου και, δεδομένης της απροθυμίας του Πούτιν να του μιλήσει, οι επιλογές ήταν περιορισμένες.
«Χρειαζόταν ένα έμπιστο τρίτο πρόσωπο για να απεμπλακεί από αυτή την κατάσταση αποφεύγοντας την ταπείνωση. Αυτός ήταν ο ρόλος του Λουκασένκο. Ο λόγος που δέχτηκε ήταν επειδή απολαμβάνει τη δημοσιότητα», λέει η πηγή του Meduza, εξηγώντας ότι ο Λευκορώσος πρόεδρος δεν θα απέρριπτε εύκολα την ευκαιρία να φανεί ως ο άνθρωπος «που έσωσε τη Ρωσία από την αιματοχυσία ή, χειρότερα, τον κίνδυνο ενός εμφυλίου».
Η επίτευξη της συμφωνίας, που παραχωρούσε ουσιαστικά «άσυλο» για τον Πριγκόζιν στη Λευκορωσία, σίγουρα δεν είναι μια νίκη για τον αρχηγό της Βάγκνερ, που έχει μπει για τα καλά στη μαύρη λίστα του Πούτιν. «Είναι πια εξόριστος από τη Ρωσία. Ο πρόεδρος δεν θα το συγχωρέσει αυτό», λέει η πηγή, τονίζοντας πως αν και το μέλλον του δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη, αποκλείεται να έχει «την ίδια επιρροή και τους ίδιους πόρους που απολάμβανε στο παρελθόν».
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν πηγές του ανεξάρτητου ειδησεογραφικού ιστότοπου με έδρα τη Λετονία, γύρω στο μεσημέρι της 24ης Ιουνίου ο αρχηγός της Βάγκνερ είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι «μπορεί να το είχε παρατραβήξει» και ότι είχε πέσει έξω στις εκτιμήσεις του σχετικά με την υποστήριξη που θα έβρισκε η ένοπλη ανταρσία του στους κόλπους του ρωσικού στρατού.
Τότε ήταν που επιχείρησε να επικοινωνήσει απευθείας με τον Ρώσο πρόεδρο, ο οποίος ωστόσο δεν δέχτηκε να του μιλήσει.
Σε εκείνη τη φάση, οι μισθοφόροι της Βάγκνερ βρίσκονταν καθ' οδόν προς τη ρωσική πρωτεύουσα από την παραποτάμια πόλη Ροστόφ επί του Ντον, όπου λίγες ώρες πριν είχαν καταλάβει το γενικό αρχηγείο του ρωσικού στρατού.
Σύμφωνα με μία από τις πηγές του Meduza κοντά στο Κρεμλίνο, οι ρωσικές Αρχές ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με τον Πριγκόζιν το απόγευμα της 23ης Ιουνίου, όταν ανακοίνωσε την έναρξη της «πορείας του για δικαιοσύνη».
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και στελέχη της στρατιωτικής ηγεσίας -που τους τελευταίους μήνες δέχονταν συνεχώς πυρά από τον αρχηγό της Βάγκνερ- επιχείρησαν να διαπραγματευτούν μαζί του.
Επρόκειτο για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, καθώς δεν γνώριζαν καν σε ποιον βαθμό θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν, δεδομένων των ακραίων ενεργειών του.
«Τα αιτήματα του Πριγκόζιν ήταν ασαφή και παράξενα. Ζητούσε να φύγει ο Σοϊγκού, να δοθεί αυτονομία στη Βάγκνερ και περισσότερη χρηματοδότηση. Μετά την ένοπλη αναρσία, ωστόσο, δεν υπήρχε πλέον θέση στο σύστημα (σ.σ. για τον Πριγκόζιν). Σε κάθε περίπτωση, θα κατέληγε χειρότερα απ' ό,τι ξεκίνησε, ακόμα κι αν του παρείχαν εγγυήσεις ως προς την ασφάλειά του και την επιβίωση με κάποιον τρόπο της Βάγκνερ. Δεν ήθελε να χάσει τα πάντα», αναφέρει η πηγή του ιστότοπου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Meduza, το Κρεμλίνο ήλπιζε αρχικά να επιλύσει την κρίση «σχετικά ειρηνικά», όμως η επίτευξη συμφωνίας με τον Πριγκόζιν δεν στάθηκε εφικτή.
Έπειτα, δόθηκε εντολή σε Ρώσους πολιτικούς και αξιωματούχους να καταδικάσουν ηχηρά τις ενέργειες του αρχηγού των μισθοφόρων και να τον αποκαλέσουν «προδότη».
Γύρω στις 10 το πρωί, ώρα Μόσχας, ο Πούτιν έκανε το ίδιο σε τηλεοπτικό του διάγγελμα, κάνοντας λόγο για προδοσία και «πισώπλατη μαχαιριά». Οι εξελίξεις αυτές από μόνες τους έδειχναν να απομακρύνουν οριστικά το ενδεχόμενο ειρηνικής επίλυσης της κρίσης.
Ο Πριγκόζιν απάντησε στο διάγγελμα, λέγοντας ότι ο Πούτιν «κάνει μεγάλο λάθος» και διαμηνύοντας ότι «κανείς δεν θα παραδοθεί επειδή το ζήτησε ο πρόεδρος, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, ούτε οποιοσδήποτε άλλος».
Μετά από αυτές τις αρνητικές εξελίξεις για τον Πριγκόζιν, εκείνος «προσπάθησε να καλέσει τον Πούτιν, αλλά ο πρόεδρος δεν ήθελε να του μιλήσει». Σύμφωνα με τις πηγές του site, ο πρώην σύμμαχος του Ρώσου προέδρου είχε πιθανότατα συνειδητοποιήσει σε εκείνη τη φάση ότι «είχε παρατραβήξει το σχοινί» και ότι οι προοπτικές να συνεχίσουν να προελαύνουν οι δυνάμεις του εξαντλούνταν.
Οι μισθοφόροι του πλησίαζαν τον ποταμό Οκά, όπου ο ρωσικός στρατός και η Εθνοφρουρά είχαν στήσει την πρώτη τους γραμμή άμυνας. Παρά τους ισχυρισμούς του ότι «ο μισός ρωσικός στρατός» ήταν έτοιμος να έρθει με το μέρος του, η Βάγκνερ δεν έλαβε καμία πρόσθετη βοήθεια από στρατιώτες τις πρώτες ώρες της ανταρσίας.
Μετά τις απόπειρες επικοινωνίας του Πριγκόζιν, το Κρεμλίνο πιθανόν να κατάλαβε ότι οι υπολογισμοί του είχαν αλλάξει και αποφάσισε να αποφύγει την αιματηρή σύγκρουση με τη Βάγκνερ.
Ο πρώτος γύρος των διαπραγματεύσεων που ακολούθησαν περιλάμβανε τον προσωπάρχη του Κρεμλίνου, Αντόν Βάινο, τον γραμματέα του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, Νικολάι Πατρούσεφ, και τον Ρώσο πρέσβη στη Λευκορωσία, Μπόρις Γκρισλόφ, με τον Λευκορώσο πρόεδρο, Αλεξάντρ Λουκασένκο, να αναλαμβάνει σύντομα κεντρικό ρόλο. Ο Πριγκόζιν επέμενε να διαπραγματευτεί με αξιωματούχους κορυφαίου επιπέδου και, δεδομένης της απροθυμίας του Πούτιν να του μιλήσει, οι επιλογές ήταν περιορισμένες.
«Χρειαζόταν ένα έμπιστο τρίτο πρόσωπο για να απεμπλακεί από αυτή την κατάσταση αποφεύγοντας την ταπείνωση. Αυτός ήταν ο ρόλος του Λουκασένκο. Ο λόγος που δέχτηκε ήταν επειδή απολαμβάνει τη δημοσιότητα», λέει η πηγή του Meduza, εξηγώντας ότι ο Λευκορώσος πρόεδρος δεν θα απέρριπτε εύκολα την ευκαιρία να φανεί ως ο άνθρωπος «που έσωσε τη Ρωσία από την αιματοχυσία ή, χειρότερα, τον κίνδυνο ενός εμφυλίου».
Η επίτευξη της συμφωνίας, που παραχωρούσε ουσιαστικά «άσυλο» για τον Πριγκόζιν στη Λευκορωσία, σίγουρα δεν είναι μια νίκη για τον αρχηγό της Βάγκνερ, που έχει μπει για τα καλά στη μαύρη λίστα του Πούτιν. «Είναι πια εξόριστος από τη Ρωσία. Ο πρόεδρος δεν θα το συγχωρέσει αυτό», λέει η πηγή, τονίζοντας πως αν και το μέλλον του δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη, αποκλείεται να έχει «την ίδια επιρροή και τους ίδιους πόρους που απολάμβανε στο παρελθόν».
