Nοσοκόμα έμεινε στο Ισραήλ, ενώ έστειλε τα παιδιά της στην Ελλάδα - ''Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ τα αγόρια μου''
''Θα αγκαλιάσω τα παιδιά μου, αλλά ποιος θα φροντίσει τους ανθρώπους εδώ;'', ανέφερε
Στην εκπομπή «Χαμογέλα και Πάλι!» του MEGA μίλησε για τον εφιάλτη του πολέμου αλλά και το απάνθρωπο πρόσωπο της Χαμάς η Ζοχάρ, νοσοκόμα στο Ισραήλ.
Ειδικότερα, είπε πως κατά τη διάρκεια της επίθεσης ήταν ήδη στο νοσοκομείο για την πρωινή βάρδια, αλλά η μητέρα της ήταν στο κιμπούτς στο καταφύγιο, που ίσως να μην ήταν τόσο ασφαλές τελικά γιατί στις 8 το πρωί της έστειλε φωτογραφίες από την πόρτα που υπήρχαν σφαίρες πάνω.
«Με το κιμπούτς σταματήσαμε να έχουμε επικοινωνία στις δώδεκα το μεσημέρι. Μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί δε ξέραμε τι συμβαίνει, αν η μητέρα μου ήταν ζωντανή, αν ήταν κάποιος ζωντανός. Και μετά στις δέκα το πρωί της Κυριακής κατάφεραν να μας καλέσουν. Μου είπε ότι όταν βγήκε από το σπίτι μετά την επίθεση είδε πολλά πτώματα παντού, κυρίως τρομοκρατών, καμένα αυτοκίνητα, καμένοι άνθρωποι μέσα στα αυτοκίνητα τους την ώρα που οδηγούσαν στην περιοχή και παιδιά νεκρά δίπλα στον δρόμο. Μας έλεγαν ιστορίες που δεν ξέρω πόσα χρόνια θεραπείας θα χρειαστούν για να τις ξεπεράσουν. Οι άντρες της Χαμάς σκότωσαν δέκα άτομα και απήγαγαν τρία από το κιμπούτς. ‘Ένα νεαρό ζευγάρι και ένα 85χρονο. Δεν ξέρουμε πού είναι. Για τον ηλικιωμένο ξέρουμε πως ήταν ζωντανός όταν τον είδαν και για το ζευγάρι δεν ξέρουμε καν τι τους συνέβη», είπε αρχικά.
«Όλοι οι άνθρωποι από το κιμπούτς και την κοινότητα μου είναι νεκροί. Οι φίλοι των παιδιών μου και τώρα εμείς πρέπει να αρχίσουμε τη ζωή μας ξανά. Και δεν ξέρεις εάν θα είναι εφικτό. Είναι πολύ δύσκολο, είναι Ολοκαύτωμα. Ο ένας μου γιος είναι 10 χρονών και ο μικρότερος 8. Ευτυχώς ο πατέρας τους είναι από την Ελλάδα, τα πήγαμε στο αεροδρόμιο και τώρα είναι με τον παππού και την γιαγιά στην Αθήνα. Έμεινα πίσω γιατί πρέπει να δουλέψω ως νοσοκόμα. Φροντίζω τα μωρά. Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ τα αγόρια μου».
Όπως είπε, ο γιος της γεννήθηκε τα Χριστούγεννα και τη ρώτησε εάν θα τα καταφέρει να τα γιορτάσουν μαζί. «Φαίνεται όμως, πως ίσως να μην μπορέσω να τον δω τα Χριστούγεννα. Θέλω αλλά με χρειάζονται εδώ. Και τι θα κάνω στην Ελλάδα; Θα αγκαλιάσω τα παιδιά μου, αλλά ποιος θα φροντίσει τους ανθρώπους εδώ; Έχουμε δει ξανά τρομοκράτες να μπαίνουν σε ένα ή δύο σπίτια και να σκοτώνουν οικογένειες, αλλά όχι αυτό το αίμα. Είναι κάτι που δε θα πίστευε κανείς ότι θα συμβεί στο Ισραήλ. Ποιος μπορεί να είναι τόσο σκληρός να το κάνει; Εκτός από τον Χίτλερ. Είναι πόλεμος. Η Χαμάς άνοιξε τον πόλεμο».
Ειδικότερα, είπε πως κατά τη διάρκεια της επίθεσης ήταν ήδη στο νοσοκομείο για την πρωινή βάρδια, αλλά η μητέρα της ήταν στο κιμπούτς στο καταφύγιο, που ίσως να μην ήταν τόσο ασφαλές τελικά γιατί στις 8 το πρωί της έστειλε φωτογραφίες από την πόρτα που υπήρχαν σφαίρες πάνω.
«Με το κιμπούτς σταματήσαμε να έχουμε επικοινωνία στις δώδεκα το μεσημέρι. Μέχρι την επόμενη μέρα το πρωί δε ξέραμε τι συμβαίνει, αν η μητέρα μου ήταν ζωντανή, αν ήταν κάποιος ζωντανός. Και μετά στις δέκα το πρωί της Κυριακής κατάφεραν να μας καλέσουν. Μου είπε ότι όταν βγήκε από το σπίτι μετά την επίθεση είδε πολλά πτώματα παντού, κυρίως τρομοκρατών, καμένα αυτοκίνητα, καμένοι άνθρωποι μέσα στα αυτοκίνητα τους την ώρα που οδηγούσαν στην περιοχή και παιδιά νεκρά δίπλα στον δρόμο. Μας έλεγαν ιστορίες που δεν ξέρω πόσα χρόνια θεραπείας θα χρειαστούν για να τις ξεπεράσουν. Οι άντρες της Χαμάς σκότωσαν δέκα άτομα και απήγαγαν τρία από το κιμπούτς. ‘Ένα νεαρό ζευγάρι και ένα 85χρονο. Δεν ξέρουμε πού είναι. Για τον ηλικιωμένο ξέρουμε πως ήταν ζωντανός όταν τον είδαν και για το ζευγάρι δεν ξέρουμε καν τι τους συνέβη», είπε αρχικά.
«Όλοι οι άνθρωποι από το κιμπούτς και την κοινότητα μου είναι νεκροί. Οι φίλοι των παιδιών μου και τώρα εμείς πρέπει να αρχίσουμε τη ζωή μας ξανά. Και δεν ξέρεις εάν θα είναι εφικτό. Είναι πολύ δύσκολο, είναι Ολοκαύτωμα. Ο ένας μου γιος είναι 10 χρονών και ο μικρότερος 8. Ευτυχώς ο πατέρας τους είναι από την Ελλάδα, τα πήγαμε στο αεροδρόμιο και τώρα είναι με τον παππού και την γιαγιά στην Αθήνα. Έμεινα πίσω γιατί πρέπει να δουλέψω ως νοσοκόμα. Φροντίζω τα μωρά. Δεν ξέρω πότε θα ξαναδώ τα αγόρια μου».
Όπως είπε, ο γιος της γεννήθηκε τα Χριστούγεννα και τη ρώτησε εάν θα τα καταφέρει να τα γιορτάσουν μαζί. «Φαίνεται όμως, πως ίσως να μην μπορέσω να τον δω τα Χριστούγεννα. Θέλω αλλά με χρειάζονται εδώ. Και τι θα κάνω στην Ελλάδα; Θα αγκαλιάσω τα παιδιά μου, αλλά ποιος θα φροντίσει τους ανθρώπους εδώ; Έχουμε δει ξανά τρομοκράτες να μπαίνουν σε ένα ή δύο σπίτια και να σκοτώνουν οικογένειες, αλλά όχι αυτό το αίμα. Είναι κάτι που δε θα πίστευε κανείς ότι θα συμβεί στο Ισραήλ. Ποιος μπορεί να είναι τόσο σκληρός να το κάνει; Εκτός από τον Χίτλερ. Είναι πόλεμος. Η Χαμάς άνοιξε τον πόλεμο».
