Ακροδεξιός συναγερμός σήμανε στην Ευρώπη - Ο φόβος της ανόδου της Ευρωομάδας ID
Σε συνέδριο στη Φλωρεντία, όπου συμμετείχαν κόμματα από 12 χώρες που ανήκουν στην I.D, δεσμεύθηκαν για κοινή γραμμή εν όψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου με στόχο της 100 έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο
Έντονο προβληµατισµό προκαλεί η άνοδος ακροδεξιών κοµµάτων και σχηµατισµών, µε πρόσφατα παραδείγµατα τις εκλογικές νίκες των Χ. Μιλέι σε Αργεντινή και Γκ. Βίλντερς σε Ολλανδία.
Με αφορµή τη δεύτερη περίπτωση, στη Φλωρεντία έλαβε χώρα το συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εναλλακτικής ∆εξιάς - Ακροδεξιάς, µε στόχο τη συσπείρωσή της ενόψει των ευρωεκλογών. Κόµµατα από δώδεκα χώρες, που ανήκουν στην ευρωοµάδα Ι.D. («Ταυτότητα και ∆ηµοκρατία»), συνοµίλησαν υπό τον αντιπρόεδρο της ιταλικής κυβέρνησης και οικοδεσπότη της συνάντησης, Ματέο Σαλβίνι, δεσµευόµενα για κοινή µεταξύ τους ρητορική, αλλά και «σκληρή γραµµή» σε ζητήµατα όπως το Μεταναστευτικό ή και η χαλάρωση των κλιµατικών στόχων. Ο Μ. Σαλβίνι δήλωσε µπροστά σε 2.000 παρευρισκοµένους πως στόχος της οµάδας είναι, «µετά την Κεντροδεξιά και τους λαϊκιστές», να γίνει «τουλάχιστον η τρίτη µεγαλύτερη παράταξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Η Ι.D. αποτελεί την έκτη µεγαλύτερη δύναµη στο Ευρωκοινοβούλιο, κατέχοντας 62 από τις 705 έδρες. Η περαιτέρω εξάπλωση του ευρωσκεπτικιστικού λόγου στη «γηραιά ήπειρο» σε συνδυασµό µε τις εκλογικές νίκες που σηµειώνει οδηγούν σε δηµοσκοπική άνοδο, αναδεικνύοντάς τη µέχρι και τέταρτη δύναµη ενόψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου. Πρόσφατη δηµοσκόπηση της Europe Elects, που δηµοσίευσε το Euractiv, καταγράφει πως, αν οι ευρωεκλογές διεξάγονταν αυτή την περίοδο, η I.D. θα συγκέντρωνε 87 έδρες. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγµατα του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν, που προηγείται δηµοσκοπικά στη Γαλλία, της δεύτερης θέσης του AfD στη Γερµανία, αλλά και του κυβερνητικού εταίρου της Μελόνι, της Λέγκας.
Στην οµάδα αυτή ανήκουν τα εθνικιστικά κόµµατα της Λεπέν, του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, του Α. Βεντούρα στην Πορτογαλία, το AfD στη Γερµανία, αλλά και αντίστοιχα από την Αυστρία, το Βέλγιο, την Εσθονία, τη Σλοβακία, την Τσεχία και την Ελλάδα. Λαµβάνοντας υπόψη και το ανεξάρτητο στο Ευρωκοινοβούλιο -και κυβερνητικό στην Ουγγαρία- κόµµα Fidesz του Βίκτορ Ορµπαν (που µέσω Twitter δήλωσε την υποστήριξή του στο συνέδριο), η δυναµική της «Ταυτότητας και ∆ηµοκρατίας» ενδέχεται να φτάσει µέχρι και τις 100 έδρες. Παρότι δεν ανήκουν στην εν λόγω ευρωοµάδα, στο πλαίσιο της Ακροδεξιάς λογίζονται και η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, το ισπανικό VOX, αλλά και το φινλανδικό Finns Party, που εντάσσονται στο ευρωκοινοβουλευτικό ECR.
Ο Σαλβίνι διαφοροποιήθηκε στο σχέδιο της Ε.Ε. για απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης από το 2035, λέγοντας πως όχι µόνο θα προκαλέσει ζηµιά στην ευρωπαϊκή βιοµηχανία, αλλά ενδεχοµένως η -κατά τον ίδιο- εκµετάλλευση του γεγονότος και η ενίσχυση της Κίνας θα οδηγήσουν και σε ένα... «China-gate». ∆εν παρέλειψε να ασκήσει δριµύτατη κριτική στην Ενωση σε σχέση µε τους κανόνες δηµοσιονοµικής πειθαρχίας, βρίσκοντας αντίθετο τον Βίλντερς, ο οποίος τάχθηκε απέναντι στο ζήτηµα των υπερβολικών δηµόσιων δαπανών. Τη δική του, σκληρή διαχωριστική γραµµή έβαλε ο συναρχηγός της «Εναλλακτικής για τη Γερµανία», Τίνο Τσρουπάλα, παίρνοντας σαφή φιλορωσική στάση. Ο ίδιος τάχθηκε θερµά υπέρ του Βλαντιµίρ Πούτιν, τονίζοντας πως οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας βλάπτουν την οικονοµία της Ενωσης, ζητώντας παράλληλα την επανέναρξη των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου µέσω του Nord Stream. Θερµή υποστήριξη βρήκε από το αυστριακό κόµµα FPÖ, όµως τέθηκε απέναντι στη θέση άλλων κοµµάτων που τάχθηκαν υπέρ των κυρώσεων, όπως της Λέγκας, µε τον Σαλβίνι να «υποστηρίζει ξεκάθαρα» κάθε πράξη που οδηγεί στην υπεράσπιση της Ουκρανίας.
Διαφοροποιήσεις υπήρχαν και στο κοµµάτι του πολέµου µεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, µε τον Χάραλντ Βιλίµσκι του Αυστριακού Κόµµατος Ελευθερίας (FPOe) να υποστηρίζει ότι είναι λάθος η υποστήριξη που δίνεται τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Ουκρανία.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 9/12
Με αφορµή τη δεύτερη περίπτωση, στη Φλωρεντία έλαβε χώρα το συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εναλλακτικής ∆εξιάς - Ακροδεξιάς, µε στόχο τη συσπείρωσή της ενόψει των ευρωεκλογών. Κόµµατα από δώδεκα χώρες, που ανήκουν στην ευρωοµάδα Ι.D. («Ταυτότητα και ∆ηµοκρατία»), συνοµίλησαν υπό τον αντιπρόεδρο της ιταλικής κυβέρνησης και οικοδεσπότη της συνάντησης, Ματέο Σαλβίνι, δεσµευόµενα για κοινή µεταξύ τους ρητορική, αλλά και «σκληρή γραµµή» σε ζητήµατα όπως το Μεταναστευτικό ή και η χαλάρωση των κλιµατικών στόχων. Ο Μ. Σαλβίνι δήλωσε µπροστά σε 2.000 παρευρισκοµένους πως στόχος της οµάδας είναι, «µετά την Κεντροδεξιά και τους λαϊκιστές», να γίνει «τουλάχιστον η τρίτη µεγαλύτερη παράταξη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Η Ευρωομάδα
Το συνέδριο είχε έντονα αντιευρωπαϊκό λόγο, καθώς και σκληρές επιθέσεις κατά της Αριστεράς. Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η ευρωβουλευτής της Λέγκα Σ. Τσεκάρντι, που παρουσίασε αυτή την πρωτοβουλία ως ευκαιρία «να στείλουν τους αριστερούς στο σπίτι τους». Οι Μαρίν Λεπέν και Γκερτ Βίλντερς, που απουσίαζαν από τη σύσκεψη, µέσω µαγνητοσκοπηµένου µηνύµατος επιτέθηκαν στην Ε.Ε. και στη Φον ντερ Λάιεν µε αφορµή το σύµφωνο µετανάστευσης, µε τον δεύτερο να τονίζει παράλληλα ότι ο Ματέο Σαλβίνι αποτελεί «πηγή έµπνευσης». Ο τελευταίος, µε τη σειρά του, έθεσε «δίληµµα συνεργασιών» στην Κεντροδεξιά, καλώντας τη να επιλέξει µεταξύ συνασπισµών µε σοσιαλιστές και κοµµουνιστικά κόµµατα ή µε τους ίδιους. Εντονη ανησυχία προκαλεί και το γεγονός της πρόσκλησης σε κυβερνητικούς συµµάχους µέσω του συνεδρίου αυτού για προετοιµασία σχεδίου ανάπτυξης πυρηνικής ενέργειας στην Ιταλία.Η Ι.D. αποτελεί την έκτη µεγαλύτερη δύναµη στο Ευρωκοινοβούλιο, κατέχοντας 62 από τις 705 έδρες. Η περαιτέρω εξάπλωση του ευρωσκεπτικιστικού λόγου στη «γηραιά ήπειρο» σε συνδυασµό µε τις εκλογικές νίκες που σηµειώνει οδηγούν σε δηµοσκοπική άνοδο, αναδεικνύοντάς τη µέχρι και τέταρτη δύναµη ενόψει των εκλογών της 9ης Ιουνίου. Πρόσφατη δηµοσκόπηση της Europe Elects, που δηµοσίευσε το Euractiv, καταγράφει πως, αν οι ευρωεκλογές διεξάγονταν αυτή την περίοδο, η I.D. θα συγκέντρωνε 87 έδρες. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγµατα του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν, που προηγείται δηµοσκοπικά στη Γαλλία, της δεύτερης θέσης του AfD στη Γερµανία, αλλά και του κυβερνητικού εταίρου της Μελόνι, της Λέγκας.
Στην οµάδα αυτή ανήκουν τα εθνικιστικά κόµµατα της Λεπέν, του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, του Α. Βεντούρα στην Πορτογαλία, το AfD στη Γερµανία, αλλά και αντίστοιχα από την Αυστρία, το Βέλγιο, την Εσθονία, τη Σλοβακία, την Τσεχία και την Ελλάδα. Λαµβάνοντας υπόψη και το ανεξάρτητο στο Ευρωκοινοβούλιο -και κυβερνητικό στην Ουγγαρία- κόµµα Fidesz του Βίκτορ Ορµπαν (που µέσω Twitter δήλωσε την υποστήριξή του στο συνέδριο), η δυναµική της «Ταυτότητας και ∆ηµοκρατίας» ενδέχεται να φτάσει µέχρι και τις 100 έδρες. Παρότι δεν ανήκουν στην εν λόγω ευρωοµάδα, στο πλαίσιο της Ακροδεξιάς λογίζονται και η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι, το ισπανικό VOX, αλλά και το φινλανδικό Finns Party, που εντάσσονται στο ευρωκοινοβουλευτικό ECR.
Αποκλίσεις
Ισχυρή προβληµατική των κοµµάτων αυτών αποτελεί η διαφοροποίηση που δείχνουν σε ζητήµατα όπως ο πόλεµος Ρωσίας - Ουκρανίας και Ισραήλ - Παλαιστίνης, οι εµπορικές σχέσεις µε την Κίνα, αλλά και τα δηµοσιονοµικά κόστη. Σύµφωνα µε το Politico, η απουσία των Βίλντερς, Λεπέν και Βεντούρα συζητήθηκε από αριστερούς κύκλους ως «σνοµπάρισµα» του Σαλβίνι και της προσπάθειας που κάνει για ένωση των ακροδεξιών ευρωπαϊκών δυνάµεων, σχολιάζοντας το γεγονός ως «κακό οιωνό» για την προεκλογική εκστρατεία τους. Μιλώντας στο ίδιο Μέσο, ο αντιπρόεδρος της «Ταυτότητας και ∆ηµοκρατίας», Γκούναρ Μπεκ, προέβη στην παραδοχή πως οι προσεγγίσεις για τη Ρωσία αποτελούσαν εµπόδιο στις σχέσεις τους µε το ECR «και σε κάποιον βαθµό στο πλαίσιο της I.D.».Ο Σαλβίνι διαφοροποιήθηκε στο σχέδιο της Ε.Ε. για απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης από το 2035, λέγοντας πως όχι µόνο θα προκαλέσει ζηµιά στην ευρωπαϊκή βιοµηχανία, αλλά ενδεχοµένως η -κατά τον ίδιο- εκµετάλλευση του γεγονότος και η ενίσχυση της Κίνας θα οδηγήσουν και σε ένα... «China-gate». ∆εν παρέλειψε να ασκήσει δριµύτατη κριτική στην Ενωση σε σχέση µε τους κανόνες δηµοσιονοµικής πειθαρχίας, βρίσκοντας αντίθετο τον Βίλντερς, ο οποίος τάχθηκε απέναντι στο ζήτηµα των υπερβολικών δηµόσιων δαπανών. Τη δική του, σκληρή διαχωριστική γραµµή έβαλε ο συναρχηγός της «Εναλλακτικής για τη Γερµανία», Τίνο Τσρουπάλα, παίρνοντας σαφή φιλορωσική στάση. Ο ίδιος τάχθηκε θερµά υπέρ του Βλαντιµίρ Πούτιν, τονίζοντας πως οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας βλάπτουν την οικονοµία της Ενωσης, ζητώντας παράλληλα την επανέναρξη των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου µέσω του Nord Stream. Θερµή υποστήριξη βρήκε από το αυστριακό κόµµα FPÖ, όµως τέθηκε απέναντι στη θέση άλλων κοµµάτων που τάχθηκαν υπέρ των κυρώσεων, όπως της Λέγκας, µε τον Σαλβίνι να «υποστηρίζει ξεκάθαρα» κάθε πράξη που οδηγεί στην υπεράσπιση της Ουκρανίας.
Διαφοροποιήσεις υπήρχαν και στο κοµµάτι του πολέµου µεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, µε τον Χάραλντ Βιλίµσκι του Αυστριακού Κόµµατος Ελευθερίας (FPOe) να υποστηρίζει ότι είναι λάθος η υποστήριξη που δίνεται τόσο στο Ισραήλ όσο και στην Ουκρανία.
Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 9/12