Η Ρωσία κερδίζει τον πόλεµο: Η στρατηγική φθοράς που επέβαλε στην Ουκρανία και το πονηρό παιχνίδι που έπαιξε στη ∆ύση
Η αποτυχία της καλοκαιρινής αντεπίθεσης της Ουκρανίας είναι ουσιαστικά αποτυχία της ίδιας της ∆ύσης
Οπως ακριβώς συνέβη µε τον Ναπολέοντα και αργότερα µε τον Χίτλερ, η ρωσική απεραντοσύνη, η στωικότητα του Ρώσου στρατιώτη καταπίνουν ακόµα ένα στρατό, αυτή τη φορά τον ουκρανικό.
Φαίνεται ότι η Ρωσία για ακόµη µια φορά κατάφερε να παίξει πονηρά εναντίον της ∆ύσης και να ξεγελάσει τους αντιπάλους της. Στον πόλεµο η στρατηγική είναι πιο σηµαντική από τους άνδρες και τα µέσα.
Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, οι ρωσικοί στρατοί πάντα υποτιµούνταν και οι αντίπαλοί τους κατέληγαν στον Βιστούλα. Αυτό συµβαίνει επειδή η ∆ύση υπολογίζει ότι η ποιότητα, ο αριθµός των ανδρών και τα σύγχρονα όπλα είναι πάντα καθοριστικοί παράγοντες για να φέρουν τη νίκη. Η Ρωσία, ωστόσο, κουβαλά µαζί της µια κληρονοµιά, το ίδιο της το έδαφος, που κάνει τη στρατηγική, την τακτική, το ιδιότυπο χαρακτηριστικό της.
Σύµφωνα µε Ευρωπαίους και Αµερικανούς στρατιωτικούς εµπειρογνώµονες, ο ουκρανικός στρατός πλέον είναι σε αποδροµή. ∆εν έχει εφεδρείες, δεν µπορεί να αναπληρώσει τις απώλειες, καθώς, σύµφωνα µε συντηρητικές εκτιµήσεις, έχει πάνω από 500.000 νεκρούς και στερεύει από πυροµαχικά. Εχει χάσει όλα τα σύγχρονα όπλα του, από τα αντιαεροπορικά Patriot έως και τα ρουκετοβόλα Himars, και δεν διαθέτει πια πολεµική αεροπορία.
Διαβάστε ακόμα: Ρωσία: Εντείνονται οι περικοπές στην εξαγωγή πετρελαίου το Δεκέμβριο - Μείωση κατά 50.000 βαρέλια ημερησίως
Η αποτυχία της καλοκαιρινής αντεπίθεσης της Ουκρανίας είναι ουσιαστικά αποτυχία της ίδιας της ∆ύσης. Κανείς δεν µπόρεσε να αντιληφθεί ότι η Ρωσία παρέδωσε εδάφη που δεν µπορούσε να κρατήσει, άφησε ηθεληµένα την πρωτοβουλία των κινήσεων στους Ουκρανούς και κατέστησε τις περιοχές που κατέλαβε ένα απόρθητο οχυρό.
Οι ΝΑΤΟϊκοί στρατηγοί, που σχεδίασαν την επίθεση και εκπαίδευσαν τους Ουκρανούς, έπεσαν στην παγίδα. Παρασυρµένοι από έναν ανόητο σχεδιασµό, µην έχοντας εµπειρία από το έδαφος και τον χώρο, οδήγησαν στην αρχή τους Ουκρανούς στην κρίσιµη ήττα τους στο Μπαχµούτ. Και εκεί επήλθε το τέλος και οι Ουκρανοί δεν µπόρεσαν να ορθοποδήσουν.
«Οι Ρώσοι», έλεγε ο Γερµανός στρατηγός Χάινζ Γκουντέριαν το 1944 σε έναν επιτελή του, «είναι σαν τα βακτήρια στο υγιές σώµα. Αν κάνεις κάποιο λάθος και δεν προστατευθείς, τελείωσες... θα σε πληµµυρίσουν...». Και αυτό ακριβώς έγινε.
Η απόφαση της Ρωσίας να αποσυρθεί οικειοθελώς από τη Χερσώνα και να οικοδοµήσει µια περίτεχνη αµυντική γραµµή στα τέλη του 2022 υπό τον στρατηγό Σοροβίκιν, ήταν µια αριστοτεχνική κίνηση που όµως ήταν µέσα στο πλαίσιο της αντίληψης του ρωσικού τρόπου πολέµου... Είναι προφανές ότι στην αρχή οι ρωσικές δυνάµεις επέλεξαν να κάνουν µια επίδειξη δύναµης µε στόχο τον εκφοβισµό.
Η αποφασιστικότητα και η µαχητικότητα των Ουκρανών τούς επανέφερε στην πραγµατικότητα απότοµα. Το πλεονέκτηµα της Ρωσίας όµως είναι η ικανότητά της όταν δέχεται τα χτυπήµατα να αντικαθιστά άνδρες και πολεµικό υλικό και σε σύντοµο χρονικό διάστηµα να αναλαµβάνει την πρωτοβουλία. Στην πραγµατικότητα, οι ρωσικές δυνάµεις διατήρησαν ένα πλεονέκτηµα πυροβολικού από την αρχή της σύγκρουσης, εκτοξεύοντας έως δέκα φορές περισσότερες οβίδες την ηµέρα απ’ ό,τι οι Ουκρανοί, σύµφωνα µε εκτιµήσεις από αµερικανικές και ουκρανικές πηγές που αναφέρθηκαν το 2023.
Με τις ελλείψεις να γίνονται πιο εµφανείς νωρίτερα αυτό το έτος, Αµερικανοί εκπαιδευτές άρχισαν να εκπαιδεύουν Ουκρανούς στρατιώτες να αλλάξουν τις τακτικές τους στο πεδίο της µάχης για να αποφύγουν τη σπατάλη πυροµαχικών πυροβολικού. Ηταν πια αργά. Το Πεντάγωνο έχει αδειάσει τα αποθέµατά του από πυροµαχικά των 155 χιλιοστών που διέθετε παγκοσµίως.
∆εδοµένης της εξέλιξης των πρόσφατων γεγονότων στη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραήλ ζητούσε επίµονα τα ίδια πυροµαχικά που γίνονται ολοένα και πιο σπάνια, παρά το γεγονός ότι αρχικά προορίζονταν για χρήση στην Ουκρανία. «Σε αντίθεση µε την Ουκρανία, η Ρωσία είχε πλεόνασµα πυροµαχικών το 2023», δήλωσε σε γαλλική εφηµερίδα ο Νικολάι Μπιελέσκοφ, ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών στο Κίεβο.
«Ο Βλαντίµιρ Πούτιν έχει ήδη εργαστεί για περισσότερο από ένα χρόνο για να θέσει µεγάλο µέρος της ρωσικής οικονοµίας σε πολεµική βάση. Αν και αυτή η διαδικασία απέχει πολύ από το να είναι τέλεια, παράγει αποτελέσµατα». Την ίδια άποψη συµµερίζεται και ο επικεφαλής της εσθονικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, συνταγµατάρχης Ants Kiviselg, ο οποίος υπολόγισε ότι η Ρωσία έχει περίπου πέντε εκατοµµύρια βλήµατα πυροβολικού στο απόθεµά της και τα αυξάνει συνεχώς.
Ο αριθµός είναι τριπλάσιος από αυτά που έχουν στείλει οι Ηνωµένες Πολιτείες στην Ουκρανία µέχρι σήµερα. ∆υστυχώς, η αντίληψη του αµερικανικού επιτελείου για ισχυρές, γρήγορες ταχυκίνητες δυνάµεις, που θα µπορούσαν να διασπάσουν τη ρωσική άµυνα, δεν είχε καµιά πραγµατική εφαρµογή στο πεδίο της µάχης. Οι Αµερικανοί σχεδιαστές φάνηκαν αναχρονιστικοί, καθώς δεν µπόρεσαν να διασπάσουν το πλέγµα οχυρών θέσεων, πολυβολείων και ναρκοπεδίων των Ρώσων. Τα ουκρανικά τεθωρακισµένα κόλλησαν στα πεδία βολής και στα τεράστια ναρκοπέδια και υπέστησαν το καταστροφικό πυρ του ρωσικού πυροβολικού. Αν υπολογίσουµε και τα σµήνη των drones και την αεροπορική υπεροχή, τότε καταλαβαίνουµε γιατί η Ρωσία πια δεν βιάζεται καθόλου...
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής
Φαίνεται ότι η Ρωσία για ακόµη µια φορά κατάφερε να παίξει πονηρά εναντίον της ∆ύσης και να ξεγελάσει τους αντιπάλους της. Στον πόλεµο η στρατηγική είναι πιο σηµαντική από τους άνδρες και τα µέσα.
Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, οι ρωσικοί στρατοί πάντα υποτιµούνταν και οι αντίπαλοί τους κατέληγαν στον Βιστούλα. Αυτό συµβαίνει επειδή η ∆ύση υπολογίζει ότι η ποιότητα, ο αριθµός των ανδρών και τα σύγχρονα όπλα είναι πάντα καθοριστικοί παράγοντες για να φέρουν τη νίκη. Η Ρωσία, ωστόσο, κουβαλά µαζί της µια κληρονοµιά, το ίδιο της το έδαφος, που κάνει τη στρατηγική, την τακτική, το ιδιότυπο χαρακτηριστικό της.
Σύµφωνα µε Ευρωπαίους και Αµερικανούς στρατιωτικούς εµπειρογνώµονες, ο ουκρανικός στρατός πλέον είναι σε αποδροµή. ∆εν έχει εφεδρείες, δεν µπορεί να αναπληρώσει τις απώλειες, καθώς, σύµφωνα µε συντηρητικές εκτιµήσεις, έχει πάνω από 500.000 νεκρούς και στερεύει από πυροµαχικά. Εχει χάσει όλα τα σύγχρονα όπλα του, από τα αντιαεροπορικά Patriot έως και τα ρουκετοβόλα Himars, και δεν διαθέτει πια πολεµική αεροπορία.
Διαβάστε ακόμα: Ρωσία: Εντείνονται οι περικοπές στην εξαγωγή πετρελαίου το Δεκέμβριο - Μείωση κατά 50.000 βαρέλια ημερησίως
Η αποτυχηµένη αντεπίθεση της Ουκρανίας
Η αποτυχία της καλοκαιρινής αντεπίθεσης της Ουκρανίας είναι ουσιαστικά αποτυχία της ίδιας της ∆ύσης. Κανείς δεν µπόρεσε να αντιληφθεί ότι η Ρωσία παρέδωσε εδάφη που δεν µπορούσε να κρατήσει, άφησε ηθεληµένα την πρωτοβουλία των κινήσεων στους Ουκρανούς και κατέστησε τις περιοχές που κατέλαβε ένα απόρθητο οχυρό. Οι ΝΑΤΟϊκοί στρατηγοί, που σχεδίασαν την επίθεση και εκπαίδευσαν τους Ουκρανούς, έπεσαν στην παγίδα. Παρασυρµένοι από έναν ανόητο σχεδιασµό, µην έχοντας εµπειρία από το έδαφος και τον χώρο, οδήγησαν στην αρχή τους Ουκρανούς στην κρίσιµη ήττα τους στο Μπαχµούτ. Και εκεί επήλθε το τέλος και οι Ουκρανοί δεν µπόρεσαν να ορθοποδήσουν.
«Οι Ρώσοι», έλεγε ο Γερµανός στρατηγός Χάινζ Γκουντέριαν το 1944 σε έναν επιτελή του, «είναι σαν τα βακτήρια στο υγιές σώµα. Αν κάνεις κάποιο λάθος και δεν προστατευθείς, τελείωσες... θα σε πληµµυρίσουν...». Και αυτό ακριβώς έγινε.
Η απόφαση της Ρωσίας να αποσυρθεί οικειοθελώς από τη Χερσώνα και να οικοδοµήσει µια περίτεχνη αµυντική γραµµή στα τέλη του 2022 υπό τον στρατηγό Σοροβίκιν, ήταν µια αριστοτεχνική κίνηση που όµως ήταν µέσα στο πλαίσιο της αντίληψης του ρωσικού τρόπου πολέµου... Είναι προφανές ότι στην αρχή οι ρωσικές δυνάµεις επέλεξαν να κάνουν µια επίδειξη δύναµης µε στόχο τον εκφοβισµό.
Η αποφασιστικότητα και η µαχητικότητα των Ουκρανών τούς επανέφερε στην πραγµατικότητα απότοµα. Το πλεονέκτηµα της Ρωσίας όµως είναι η ικανότητά της όταν δέχεται τα χτυπήµατα να αντικαθιστά άνδρες και πολεµικό υλικό και σε σύντοµο χρονικό διάστηµα να αναλαµβάνει την πρωτοβουλία. Στην πραγµατικότητα, οι ρωσικές δυνάµεις διατήρησαν ένα πλεονέκτηµα πυροβολικού από την αρχή της σύγκρουσης, εκτοξεύοντας έως δέκα φορές περισσότερες οβίδες την ηµέρα απ’ ό,τι οι Ουκρανοί, σύµφωνα µε εκτιµήσεις από αµερικανικές και ουκρανικές πηγές που αναφέρθηκαν το 2023.
Με τις ελλείψεις να γίνονται πιο εµφανείς νωρίτερα αυτό το έτος, Αµερικανοί εκπαιδευτές άρχισαν να εκπαιδεύουν Ουκρανούς στρατιώτες να αλλάξουν τις τακτικές τους στο πεδίο της µάχης για να αποφύγουν τη σπατάλη πυροµαχικών πυροβολικού. Ηταν πια αργά. Το Πεντάγωνο έχει αδειάσει τα αποθέµατά του από πυροµαχικά των 155 χιλιοστών που διέθετε παγκοσµίως.
Ο παράγων... Ισραήλ
∆εδοµένης της εξέλιξης των πρόσφατων γεγονότων στη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραήλ ζητούσε επίµονα τα ίδια πυροµαχικά που γίνονται ολοένα και πιο σπάνια, παρά το γεγονός ότι αρχικά προορίζονταν για χρήση στην Ουκρανία. «Σε αντίθεση µε την Ουκρανία, η Ρωσία είχε πλεόνασµα πυροµαχικών το 2023», δήλωσε σε γαλλική εφηµερίδα ο Νικολάι Μπιελέσκοφ, ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών στο Κίεβο.«Ο Βλαντίµιρ Πούτιν έχει ήδη εργαστεί για περισσότερο από ένα χρόνο για να θέσει µεγάλο µέρος της ρωσικής οικονοµίας σε πολεµική βάση. Αν και αυτή η διαδικασία απέχει πολύ από το να είναι τέλεια, παράγει αποτελέσµατα». Την ίδια άποψη συµµερίζεται και ο επικεφαλής της εσθονικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, συνταγµατάρχης Ants Kiviselg, ο οποίος υπολόγισε ότι η Ρωσία έχει περίπου πέντε εκατοµµύρια βλήµατα πυροβολικού στο απόθεµά της και τα αυξάνει συνεχώς.
Ο αριθµός είναι τριπλάσιος από αυτά που έχουν στείλει οι Ηνωµένες Πολιτείες στην Ουκρανία µέχρι σήµερα. ∆υστυχώς, η αντίληψη του αµερικανικού επιτελείου για ισχυρές, γρήγορες ταχυκίνητες δυνάµεις, που θα µπορούσαν να διασπάσουν τη ρωσική άµυνα, δεν είχε καµιά πραγµατική εφαρµογή στο πεδίο της µάχης. Οι Αµερικανοί σχεδιαστές φάνηκαν αναχρονιστικοί, καθώς δεν µπόρεσαν να διασπάσουν το πλέγµα οχυρών θέσεων, πολυβολείων και ναρκοπεδίων των Ρώσων. Τα ουκρανικά τεθωρακισµένα κόλλησαν στα πεδία βολής και στα τεράστια ναρκοπέδια και υπέστησαν το καταστροφικό πυρ του ρωσικού πυροβολικού. Αν υπολογίσουµε και τα σµήνη των drones και την αεροπορική υπεροχή, τότε καταλαβαίνουµε γιατί η Ρωσία πια δεν βιάζεται καθόλου...
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής