"Πονοκέφαλος" στις Βρυξέλλες ενόψει ευρωεκλογών: Η Ακροδεξιά φέρνει σενάρια και ανατροπές - Πώς θα μοιραστούν τα χαρτοφυλάκια
Ο αναβαθμισμένος ρόλος Μητσοτάκη στις διαβουλεύσεις
Αρκεί ο παραδοσιακός συνασπισµός των «τριών» (κεντροδεξιοί, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι) για να οριστούν οι κορυφαίες θέσεις και να µην υπάρξει θεσµική κρίση στην Ε.Ε.; Κορυφώνονται οι ζυμώσεις ενόψει ευρωεκλογών
Εκατό ηµέρες πριν από τις ευρωεκλογές, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, αλλά και στην Αθήνα, στη Ρώµη και σε άλλες µεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχουν βγάλει κοµπιουτεράκια και κάνουν υπολογισµούς: Τι θα γίνει αν η Ακροδεξιά ανεβάσει θεαµατικά τα ποσοστά της στις κάλπες; Φτάνουν οι ψήφοι για την εκλογή προέδρου της Κοµισιόν; Αρκεί ο παραδοσιακός συνασπισµός των «τριών» (κεντροδεξιοί, Σοσιαλιστές, Φιλελεύθεροι) για να οριστούν οι κορυφαίες θέσεις και να µην υπάρξει θεσµική κρίση;
Οι ζυµώσεις και οι διαβουλεύσεις είναι διαρκείς και στο επίπεδο της Κεντροδεξιάς θα κορυφωθούν την προσεχή Τετάρτη και Πέµπτη (6-7 Μαρτίου) στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος (ΕΛΚ) στο Βουκουρέστι. Με το ΕΛΚ να είναι σταθερά πρώτη δύναµη στην Ευρώπη και τις τρεις µεγάλες πολιτικές οµάδες να έχουν την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι κορυφαίες θέσεις -µε τη βοήθεια των φιλελεύθερων του Renew, όπου κυριαρχεί το κόµµα του Εµανουέλ Μακρόν- έχουν µοιραστεί µεταξύ του ΕΛΚ (Φον ντερ Λάιεν, Κοµισιόν, Μέτσολα Ευρωκοινοβούλιο) και των Σοσιαλδηµοκρατών (Μισέλ Ευρωπαϊκό Συµβούλιο, Μπορέλ ύπατος εκπρόσωπος).
Στις προσεχείς κάλπες, ωστόσο, η πλειοψηφία της συµµαχίας αυτής φαίνεται να τρίζει. ∆ύο µικρότερα ευρωπαϊκά πολιτικά κόµµατα, που κινούνται πέραν του χώρου της παραδοσιακής ∆εξιάς -ακροδεξιά χαρακτηρίζονται από πολλούς-, σταδιακά µεγαλώνουν. Τα µάτια όλων θα είναι κυρίως στραµµένα σε Γαλλία και Γερµανία, για να διαπιστωθεί πόσο αποδυναµωµένοι εκλογικά θα βγουν οι κ. Μακρόν (από την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν) και Σολτς (από την Εναλλακτική για τη Γερµανία - AfD).
Τα καλά νέα για τους «τρεις» είναι ότι τα δύο αυτά κόµµατα όχι µόνο δεν παρουσιάζουν εσωτερική συνοχή, αλλά πολλές φορές διαφωνούν ακόµα και για τα βασικά. Στο ευρωσκεπτικιστικό και συντηρητικό ECR κυρίαρχη φιγούρα είναι η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, ενώ στο ακροδεξιό ID κυριαρχούν η Μαρίν Λεπέν και ο Ματέο Σαλβίνι.
Το ΕΛΚ ως πρώτη, λογικά, δύναµη, θα έχει και τον πρώτο λόγο, ωστόσο οι εναλλακτικές του επί του παρόντος φαίνεται να είναι συγκεκριµένες: ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι, ο Κροάτης πρωθυπουργός, Αντρέι Πλένκοβιτς, και ο Ελληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, µε τις «µετοχές» του σε ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των επιδόσεων της ελληνικής οικονοµίας και της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση της Ν.∆. στο Ενεργειακό και στο Μεταναστευτικό.
Όποια κι αν είναι τα δεδοµένα, οι κ. Μητσοτάκης και Τουσκ θα επιδιώξουν να υπάρξει οµόφωνη στήριξη της Γερµανίδας προέδρου της Κοµισιόν, βάζοντας στο τραπέζι τη θέση του διαδόχου του Σαρλ Μισέλ για τους Σοσιαλδηµοκράτες και του διαδόχου του Ζοζέπ Μπορέλ για τους Φιλελεύθερους - ίσως όµως, δε, και για την Τζόρτζια Μελόνι (που ηγείται εξάλλου ιδρυτικού κράτους-µέλους της Ε.Ε.) και το ECR, εφόσον το Renew καταποντιστεί εκλογικά. Η θέση εξάλλου του ύπατου εκπροσώπου της Ε.Ε. για θέµατα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας θα είναι αποδυναµωµένη σχετικά στο εξής, αφού θα δηµιουργηθεί ξεχωριστό χαρτοφυλάκιο για την άµυνα.
Με µια συµφωνία µε τη Μελόνι, που ενδεχοµένως θα περιλαµβάνει και κάποιες από τις θεωρούµενες υψηλόβαθµες θέσεις επιτρόπων στην Κοµισιόν και ορισµένες ίσως δεσµεύσεις για τις πολιτικές που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την προσεχή πενταετία, µια πολυ-συµφωνία µπορεί τελικά να επιτευχθεί και να αφήσει όλους επαρκώς ικανοποιηµένους. Πολλά βέβαια θα κριθούν από το αποτέλεσµα της κάλπης της 9ης Ιουνίου.
*Δημοσιεύτηκε στα «Παραπολιτικά»
Οι ζυµώσεις και οι διαβουλεύσεις είναι διαρκείς και στο επίπεδο της Κεντροδεξιάς θα κορυφωθούν την προσεχή Τετάρτη και Πέµπτη (6-7 Μαρτίου) στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος (ΕΛΚ) στο Βουκουρέστι. Με το ΕΛΚ να είναι σταθερά πρώτη δύναµη στην Ευρώπη και τις τρεις µεγάλες πολιτικές οµάδες να έχουν την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι κορυφαίες θέσεις -µε τη βοήθεια των φιλελεύθερων του Renew, όπου κυριαρχεί το κόµµα του Εµανουέλ Μακρόν- έχουν µοιραστεί µεταξύ του ΕΛΚ (Φον ντερ Λάιεν, Κοµισιόν, Μέτσολα Ευρωκοινοβούλιο) και των Σοσιαλδηµοκρατών (Μισέλ Ευρωπαϊκό Συµβούλιο, Μπορέλ ύπατος εκπρόσωπος).
Στις προσεχείς κάλπες, ωστόσο, η πλειοψηφία της συµµαχίας αυτής φαίνεται να τρίζει. ∆ύο µικρότερα ευρωπαϊκά πολιτικά κόµµατα, που κινούνται πέραν του χώρου της παραδοσιακής ∆εξιάς -ακροδεξιά χαρακτηρίζονται από πολλούς-, σταδιακά µεγαλώνουν. Τα µάτια όλων θα είναι κυρίως στραµµένα σε Γαλλία και Γερµανία, για να διαπιστωθεί πόσο αποδυναµωµένοι εκλογικά θα βγουν οι κ. Μακρόν (από την Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν) και Σολτς (από την Εναλλακτική για τη Γερµανία - AfD).
Τα καλά νέα για τους «τρεις» είναι ότι τα δύο αυτά κόµµατα όχι µόνο δεν παρουσιάζουν εσωτερική συνοχή, αλλά πολλές φορές διαφωνούν ακόµα και για τα βασικά. Στο ευρωσκεπτικιστικό και συντηρητικό ECR κυρίαρχη φιγούρα είναι η πρωθυπουργός της Ιταλίας, Τζόρτζια Μελόνι, ενώ στο ακροδεξιό ID κυριαρχούν η Μαρίν Λεπέν και ο Ματέο Σαλβίνι.
ΕΛΚ: Υποψήφια για την Κομισιόν η Φον ντερ Λάιεν
Με ανοιχτή ψηφοφορία, σε ένα συνέδριο που έχει σχεδιαστεί προσεκτικά από τον γενικό γραµµατέα του ΕΛΚ, Θανάση Μπακόλα, τον πρόεδρο, Μάνφρεντ Βέµπερ, και µια πλειάδα στελεχών στις Βρυξέλλες, το ΕΛΚ θα αναδείξει στη Ρουµανία την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως υποψήφια για την προεδρία της Κοµισιόν. Η οριστική απόφαση θα ληφθεί µετά τις ευρωεκλογές από τους ηγέτες των 27 κρατών-µελών της Ε.Ε., στη Σύνοδο Κορυφής στις 27-28 Ιουνίου, στις Βρυξέλλες, και στη συνέχεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου απαιτείται πλειοψηφία. Αν εκεί το ID είναι τρίτη δύναµη και το ECR τέταρτη, κανείς δεν µπορεί να αποκλείσει να θελήσουν να κάνουν µια πρώτη επίδειξη ισχύος καταψηφίζοντας την υποψηφιότητα Φον ντερ Λάιεν.Το ΕΛΚ ως πρώτη, λογικά, δύναµη, θα έχει και τον πρώτο λόγο, ωστόσο οι εναλλακτικές του επί του παρόντος φαίνεται να είναι συγκεκριµένες: ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι, ο Κροάτης πρωθυπουργός, Αντρέι Πλένκοβιτς, και ο Ελληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, µε τις «µετοχές» του σε ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των επιδόσεων της ελληνικής οικονοµίας και της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση της Ν.∆. στο Ενεργειακό και στο Μεταναστευτικό.
Οι διαβουλεύσεις στο παρασκήνιο και ο αναβαθμισμένος ρόλος Μητσοτάκη
Λόγω αυτής της ισχυροποίησής του στην ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά, αυτό που φέρεται να έχει παρασκηνιακά συµφωνηθεί στο ΕΛΚ είναι ότι στην κρίσιµη Σύνοδο του Ιουνίου θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Ντόναλντ Τουσκ οι δύο ηγέτες που θα αναλάβουν τις διαπραγµατεύσεις για να υπάρξει συµφωνία των «27» στο πρόσωπο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για δεύτερη θητεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Όποια κι αν είναι τα δεδοµένα, οι κ. Μητσοτάκης και Τουσκ θα επιδιώξουν να υπάρξει οµόφωνη στήριξη της Γερµανίδας προέδρου της Κοµισιόν, βάζοντας στο τραπέζι τη θέση του διαδόχου του Σαρλ Μισέλ για τους Σοσιαλδηµοκράτες και του διαδόχου του Ζοζέπ Μπορέλ για τους Φιλελεύθερους - ίσως όµως, δε, και για την Τζόρτζια Μελόνι (που ηγείται εξάλλου ιδρυτικού κράτους-µέλους της Ε.Ε.) και το ECR, εφόσον το Renew καταποντιστεί εκλογικά. Η θέση εξάλλου του ύπατου εκπροσώπου της Ε.Ε. για θέµατα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας θα είναι αποδυναµωµένη σχετικά στο εξής, αφού θα δηµιουργηθεί ξεχωριστό χαρτοφυλάκιο για την άµυνα.
Με µια συµφωνία µε τη Μελόνι, που ενδεχοµένως θα περιλαµβάνει και κάποιες από τις θεωρούµενες υψηλόβαθµες θέσεις επιτρόπων στην Κοµισιόν και ορισµένες ίσως δεσµεύσεις για τις πολιτικές που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την προσεχή πενταετία, µια πολυ-συµφωνία µπορεί τελικά να επιτευχθεί και να αφήσει όλους επαρκώς ικανοποιηµένους. Πολλά βέβαια θα κριθούν από το αποτέλεσµα της κάλπης της 9ης Ιουνίου.
*Δημοσιεύτηκε στα «Παραπολιτικά»