Νέα στοιχεία αποκαλύπτει έρευνα περι της δημιουργίας της σημερινής «εικόνας» του ηλιακού μας συστήματος, θυμίζοντας ότι οι δυνάμεις που επικρατούν «εκεί έξω», είναι μακράν πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο.

Στο αρχικό διάστημα της δημιουργίας του, το ηλιακό σύστημα υπέστη μια σημαντική αναταραχή: Οι βαρυτικές έλξεις μεταξύ των γιγάντιων πλανητών δεν είχαν ισορροπία, με αποτέλεσμα να τεθούν εκτός τροχιάς. Αυτό προκάλεσε αλλαγή στην τροχιά του Δία, ο οποίος πλησίασε πολύ τον Ήλιο, ενώ ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας εκτοξεύτηκαν προς τα έξω. 

Συγκεκριμένα, αναλύσεις σε μετεωρίτες υποδηλώνουν ότι σημειώθηκε κατακλυσμική «αστάθεια» περίπου την εποχή του σχηματισμού της Σελήνης.

Πλανήτες-γίγαντες

Η βαρύτητα των πλανητών γιγάντων έστειλε τον Πλούτωνα και άλλα παγωμένα σώματα στη ζώνη Kuiper, οδήγησε τη ζώνη των αστεροειδών στην τρέχουσα θέση της και έστειλε αμέτρητα σώματα να συντριβούν στο εσωτερικό του Ηλιακού Συστήματος. Με άλλα λόγια, η έρευνα περιγράφει το πώς δημιουργήθηκε η σημερινή «εικόνα» του ηλιακού μας συστήματος, θυμίζοντας ότι οι δυνάμεις που επικρατούν «εκεί έξω», είναι μακράν πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο.

Για πολλά χρόνια, οι ερευνητές πίστευαν ότι αυτή η «γιγάντια αστάθεια του πλανήτη» συνέβη 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη γέννηση του Ηλιακού Συστήματος πριν από 4,57 δισεκατομμύρια χρόνια, με βάση τις ηλικίες των κρατήρων πρόσκρουσης που χαρτογραφήθηκαν στη Σελήνη. Πρόσφατα, υπήρξαν ενδείξεις ότι συνέβη πολύ νωρίτερα. Πλέον, ορισμένοι ερευνητές καταλήγουν σε μια πιο ακριβή ημερομηνία, μόλις 60 εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος, με βάση μια ανάλυση σπάνιων μετεωριτών που προέρχονται από μια αρχαία οικογένεια αστεροειδών, που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Science.

Ο παγωμένος νάνος πλανήτης Haumea

Άλλες πρόσφατες εργασίες φαίνεται να επιβεβαιώνουν την ημερομηνία: το ιστορικό πρόσκρουσης που καταγράφηκε σε κοινούς μετεωρίτες, το ιστορικό σχηματισμού του παγωμένου νάνου πλανήτη Haumea και οι πρώτοι γνωστοί ορυκτοί κρύσταλλοι που βρέθηκαν σε βράχους της Σελήνης που ανακτήθηκαν από τους αστροναύτες του Απόλλωνα. «Όταν τα βάλεις όλα μαζί, είναι πολλά τα στοιχεία που δείχνουν περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια», λέει ο Steven Desch, αστροφυσικός στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Τα 60 εκατ. χρόνια ενισχύονται από μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πέρυσι στο Geochimica et Cosmochimica Acta, η οποία εξέτασε τις ιστορίες ψύξης των L χονδριτών, ενός από τους πιο συνηθισμένους μετεωρίτες. Δείχνουν επίσης μια σαφή ακμή στις συγκρούσεις που συνέβησαν πριν από περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια, λέει ο Marco Delbo, ένας πλανητικός επιστήμονας επίσης στην Κυανή Ακτή. «Κάτι συνέβη, είτε μία πρόσκρουση είτε μια σειρά από κρούσεις, σε αυτό το χρονικό εύρος», τόνισε.