Δύσκολες αναμένεται να είναι οι επόμενες ημέρες για το Ιράν και τη Μέση Ανατολή, μετά το θάνατο του προέδρου του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί, από τη συντριβή του ελικοπτέρου που τον μετέφερε από το Αζερμπαϊτζάν το απόγευμα της Κυριακής (19/05).

Όπως σημειώνει ο Guardian ο θάνατος του Ραϊσί θα ενισχύσει την αίσθηση μιας χώρας που βρίσκεται ήδη σε πολιτική μετάβαση. Η βρετανική εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «ένα νέο σκληροπυρηνικό κοινοβούλιο εξελέγη μόλις την 1η Μαρτίου, κατά την οποία η συμμετοχή σε ορισμένες περιφέρειες έπεσε κάτω από το 10%, και συνολικά η συμμετοχή σε εθνικό επίπεδο έφτασε μόλις το 41% - ένα χαμηλό ρεκόρ».

Στην ανάλυσή του ο Guardian συνεχίζει αναφέροντας: «Μεταρρυθμιστές ή μετριοπαθείς πολιτικοί είτε αποκλείστηκαν είτε ηττήθηκαν κατά κράτος με αποτέλεσμα το νέο κοινοβούλιο του Ιράν να είναι διχασμένο ανάμεσα στους παραδοσιακούς σκληροπυρηνικούς και την υπερσυντηρητική ομάδα γνωστή ως Paydari ή Μέτωπο Σταθερότητας».

Όπως προστίθεται στην ανάλυση, γίνεται πιο έντονη η αίσθηση ότι το Ιράν μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά μετά τον ουσιαστικό αποκλεισμό των μεταρρυθμιστών από τη συμμετοχή στο κοινοβούλιο για πρώτη φορά από το 1979. Η αναστάτωση αυτή έρχεται σε μια εποχή που το Ιράν δεν μπορεί να αντέξει τέτοια αβεβαιότητα, καθώς αντιμετωπίζει προκλήσεις από τη Δύση σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, μια οικονομία σε κακή κατάσταση και τεταμένες σχέσεις με άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής, ιδίως όσον αφορά τις σχέσεις με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.


Η απώλεια του Υπουργού Εξωτερικών

Η εικόνα της αστάθειας επιτείνεται από την απώλεια του υπουργού Εξωτερικών του Ιράν, Χουσέιν Αμιραμπντολαχιάν, μιας χώρας που μέχρι σήμερα υπερηφανευόταν για τον έλεγχο και την προβλεψιμότητα.

Ο Χουσέιν Αμιραμπντολαχιάν επέβαινε και αυτός στο μοιραίο ελικόπτερο. Σύμφωνα με τον Guardian ο πιθανότερος νέος υπουργός Εξωτερικών του Ιράν θα είναι ο Αλί Μπαγκερί, αλλά οι σκληροπυρηνικοί της χώρας μπορεί να τον θεωρήσουν υπερβολικά πρόθυμο να διαπραγματευτεί με τη Δύση για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Χρονικό περιθώριο 50 ημερών

Την κατάσταση επιδεινώνει το γεγονός ότι το Ιράν πρέπει μέσα σε 50 ημέρες να βρει τον επόμενο πρόεδρό του - καθώς δεν έχει πρόεδρο εν ενεργεία από το 1979 - χρόνος που θεωρείται σχετικά λίγος για τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και το περιβάλλον του κάποιον που όχι μόνο θα γίνει πρόεδρος σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, αλλά και θα είναι σε ισχυρή θέση για να διαδεχθεί τον ίδιο τον Χαμενεΐ.

Στην ανάλυσή του ο Guardian καταλήγει αναφέροντας: «Η άμεση πρόκληση για οποιονδήποτε νέο ηγέτη θα είναι να ελέγξει όχι μόνο τις εσωτερικές διαφωνίες, αλλά και τις απαιτήσεις των φατριών εντός της χώρας να ακολουθήσει πιο σκληρή γραμμή με τη Δύση και να πλησιάσει περισσότερο τη Ρωσία και την Κίνα».