Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε, Σεραφείμ στα Παραπολιτικά για χειροτονία Αγγελικής: "Ακολούθησα τα βήματα του Αγίου Νεκταρίου"
Ο Σεβασµιώτατος απαντά στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν
‘’Η απόφαση της χειροτονίας της διακόνισσας Αγγελικής είναι απλώς εφαρμογή των αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου’’, δηλώνει στα ‘’Π’’ ο Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε, Σεραφείμ, ο οποίος ανήκει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας
Η χειροτονία της διακόνισσας Αγγελικής (σ.σ.: Angelic Molen), που πραγµατοποιήθηκε τη Μεγάλη Πέµπτη από τον µητροπολίτη Ζιµπάµπουε, Σεραφείµ, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, µε τον µητροπολίτη Ικονίου, Θεόληπτο, να χρησιµοποιεί σκληρές εκφράσεις, ενώ από την πλευρά του το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας µε ανακοίνωσή του προσπάθησε να κατευνάσει τον θόρυβο που προκλήθηκε.
Μητροπολίτης Σεραφείµ: «Προχώρησα στη χειροτονία µετά από οµόφωνη απόφαση της Ιεράς ηµών Συνόδου»
Τα «Π» επικοινώνησαν µε τον µητροπολίτη Σεραφείµ, ο οποίος ήταν εκείνος που χειροτόνησε τη διακόνισσα Αγγελική. Ο σεβασµιώτατος µιλάει για την απόφαση που έλαβε και απαντά στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από αυτή του την πράξη. «Η απόφαση της χειροτονίας ελήφθη για να αντιµετωπίσουµε υφιστάµενες ποιµαντικές ανάγκες στον χώρο της ιεραποστολικής µας διακονίας, όπως έκαναν οι Απόστολοι και αργότερα ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος και τον προηγούµενο αιώνα ο Αγιος Νεκτάριος ο Θαυµατουργός και ο µακαριστός Προκαθήµενος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Προχώρησα στη χειροτονία µετά από οµόφωνη απόφαση της Ιεράς ηµών Συνόδου.
Ουδείς µπορεί να αποφασίζει γι’ αυτά τα θέµατα, όπως είναι η αναβίωση του θεσµού των διακονισσών στην Εκκλησία, έστω κι αν είναι µέρος της αποστολικής παράδοσης, χωρίς προηγούµενη απόφαση της Ιεράς Συνόδου όπου ανήκει. Στο Πατριαρχείο µας για όλες τις χειροτονίες ζητούµε την κανονική άδεια και ευλογία του Πατριάρχου µας. Απλώς προχώρησα έχοντας ως παράδειγµα την ποιµαντική πρακτική του Αγίου Νεκταρίου και όχι εκείνη των πρώτων αιώνων, όταν λόγω των κοινωνικών συνθηκών ο ρόλος της γυναίκας ήταν παντού περιορισµένος και υπήρχαν µορφές καταπίεσης σε βάρος της», αναφέρει αρχικά ο κ. Σεραφείµ. «Από τα χρόνια που ήµουν δόκιµος στην Ιερά Μονή Κύκκου άρχισα να έχω αυτές τις ιδέες, προκειµένου να δώσουµε περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες σε όλους τους τοµείς της κοινωνίας, για να βελτιωθούν πράγματα με αγάπη και δικαιοσύνη για όλους μας», προσθέτει ο μητροπολίτης Ζιμπάμπουε.
«Μου έκαναν και τότε επιθέσεις, όπως τώρα»
«Οταν διακονούσα στο Ναϊρόμπι (σ.σ.: Είναι η έδρα του UNEP, του Διεθνούς Οργανισμού του ΟΗΕ για το Περιβάλλον), οργανώσαμε με τη συνεργασία τους αρκετά συνέδρια για τον ρόλο των γυναικών, για την προστασία του περιβάλλοντος και, φυσικά, για τον ρόλο τους στη διακονία της Εκκλησίας. Ενθάρρυνα και στήριξα να δοθούν για πρώτη φορά στην Αφρική υποτροφίες για θεολογικές σπουδές και σε Ορθόδοξα κορίτσια. Μου έκαναν και τότε επιθέσεις, όπως τώρα. Με τη βοήθεια του Θεού στηρίξαμε την πρώτη Αφρικανή που έγινε θεολόγος και μετά ηγήθηκε του Παναφρικανικού Συμβουλίου Εκκλησιών ως υπεύθυνη για το τμήμα νέων θεολόγων και για θέματα των γυναικών. Πριν από τις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου το 2016, στην Κρήτη, πρότεινα η κάθε τοπική εκκλησία να έχει επιπλέον από τους αντιπροσώπους τους που αποφάσισαν οι Προκαθήμενοί μας τρεις γυναίκες, μια νεαρή θεολόγο, μια μοναχή και μια θεολόγο καθηγήτρια, με το δικαίωμα της συμμετοχής στις εργασίες της Ιεράς Συνόδου και στην οργάνωση δικής τους συνεδρίας, για να δουν θέματα των γυναικών και τη συμμετοχή τους στη ζωή της ενορίας» , συμπληρώνει.
Προχώρησα έχοντας ως παράδειγμα την ποιμαντική πρακτική του Αγίου Νεκταρίου και όχι εκείνη των πρώτων αιώνων, όταν λόγω των κοινωνικών συνθηκών ο ρόλος της γυναίκας ήταν παντού περιορισμένος
«Μας πήρε πάνω από 30 χρόνια για την πρόταση της αναβίωσης της χειροτονίας των γυναικών ως διακονισσών»
Σύμφωνα με τον κ. Σεραφείμ, «μας πήρε πάνω από 30 χρόνια για την πρόταση της αναβίωσης της χειροτονίας των γυναικών ως διακονισσών από διορθόδοξα συνέδρια και δυνατές θεολογικές φωνές από οργανωμένα ακαδημαϊκά θεολογικά σύνολα και άλλες οργανωμένες ομάδες Ορθοδόξων χριστιανών από διάφορες χώρες. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η δική μου, ασθενική φωνή. Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, το 2016, αποφασίσαμε ομοφώνως για θέματα ποιμαντικής διακονίας -όχι για θέματα δόγματος, όπως για την πίστη μας στην Αγία Τριάδα ή στο πρόσωπο της Παναγίας- η κάθε τοπική εκκλησία να αποφασίζει διά της Ιεράς της Συνόδου ανάλογα με τις τοπικές ποιμαντικές της ανάγκες. Ετσι, η Ιερά μας Σύνοδος πήρε την απόφαση αναβίωσης του θεσμού των διακονισσών για ποιμαντικούς λόγους. Οπως στον 1ο αιώνα υπήρχαν πάρα πολλές ενήλικες γυναίκες για την κατήχησή τους και την ετοιμασία του βαπτίσματός τους, οι διακόνισσες ήταν εκεί για να βοηθήσουν.
Η απόφαση της χειροτονίας της διακόνισσας Αγγελικής είναι απλώς εφαρμογή των αποφάσεων της Ιεράς Συνόδου. Ο αρχιερέας δεν μπορεί να παίρνει αποφάσεις μόνος του, χωρίς συνοδικές αποφάσεις, και για χειροτονία στο Πατριαρχείο μας χρειάζεται η ευλογία και η κανονική άδεια του Πατριάρχη μας. Απλώς η ευλογία του τονίζει να γίνει σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική παράδοση. Απολογούμαι γιατί προσωπικά θεώρησα ότι έπρεπε μετά από 20 αιώνες να ακολουθήσουμε την ποιμαντική πρακτική που ακολούθησε ο Αγιος Νεκτάριος. Οφείλουμε να ακολουθούμε τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας γι’ αυτά τα ευαίσθητα θέματα. Θεώρησα ότι η νέα διακόνισσα πρέπει να είναι όπως ο διάκονος στην Εκκλησία, ο οποίος ουδέν Μυστήριο ή λειτουργική πράξη μπορεί να επιτελέσει χωρίς τον ιερέα ή τον επίσκοπο. Απολογούμαι για τον θόρυβο που δημιουργήθηκε. Πρέπει να είμαστε πολύ ευαίσθητοι για την προστασία της ορατής ενότητας της Εκκλησίας μας. Γι’ αυτό οφείλουμε να σεβαστούμε και να ακολουθήσουμε τις συνοδικές οδηγίες και αποφάσεις για τον ρόλο των διακονισσών στη διακονία της Ιεραποστολής».
Αναφερόμενος στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, υποστηρίζει ότι «ίσως θα έπρεπε να εξηγήσουμε και να διαφωτίσουμε περισσότερο την αναβίωση των διακονισσών, για να μην έχουμε αντιδράσεις. Πρέπει όμως να τονίσουμε και τις υπεύθυνες εκείνες θεολογικές φωνές που βλέπουν τη δικαίωσή τους για την ευαισθησία τους τα τελευταία 40 χρόνια για την αναβίωση του θεσμού των διακονισσών, που είναι αποτέλεσμα και διορθοδόξων συνεδρίων».
