Σε πρόωρες εκλογές στις 4 Ιουλίου οδηγεί τη Μεγάλη Βρετανία ο Ρίσι Σούνακ, με το Συντηρητικό Κόμμα να κινδυνεύει με μία ήττα εφάμιλλη ή και μεγαλύτερη του 1997 όταν οι Εργατικοί με τον Τόνι Μπλερ είχαν επανέλθει στην εξουσία. Όπως αναφέρει το Sky News ο νόμος του 2022 για τη διάλυση και τη σύγκληση του Κοινοβουλίου έδινε τη δυνατότητα στον σημερινό ένοικο της Ντάουνινγκ Στριτ να προκηρύξει εκλογές έως τις 17 Δεκεμβρίου.

Από τη στιγμή που ο Σούνακ έλαβε την απόφαση για να οδηγήσει τη Μεγάλη Βρετανία σε πρόωρες εκλογές θα πρέπει πρώτα να ζητήσει ακρόαση από τον βασιλιά Κάρολο προκειμένου να του ζητήσει τη σχετική άδεια. Και αυτό διότι ο εκάστοτε μονάρχης της Γηραιάς Αλβιόνας έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για τη διάλυση του Κοινοβουλίου. Πάντως ο βασιλιάς, εν προκειμένω ο Κάρολος Γ΄μπορεί να αρνηθεί το πρωθυπουργικό αίτημα. Ωστόσο μιλάμε για κάτι το οποίο είναι ανήκουστο.

Το επόμενο βήμα είναι η τυπική διάλυση της Βουλής. Κάτι τέτοιο αναμένεται να συμβεί  25 εργάσιμες ημέρες πριν από τις εκλογές, άρα στις αρχές Ιουνίου. Ως τότε το σώμα κλείνει τις νομοθετικές εκκρεμότητες που έχει, ενώ, μετά τη διάλυσή του, «παγώνει» και η δραστηριότητα της Βουλής των Λόρδων.

Οι υπουργοί παραμένουν στη θέση τους έως ότου σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, ωστόσο περιορίζονται σε διαχειριστικά θέματα. Ανήμερα των εκλογών τα εκλογικά τμήματα είναι ανοιχτά από τις 07:00 ως τις 22:00. Οι επιστολικές ψήφοι θα έχουν κατατεθεί νωρίτερα. Η αναμέτρηση της 4ης Ιουλίου είναι η πρώτη κατά την οποία οι ψηφοφόροι πρέπει να επιδείξουν στα τμήματα ταυτότητα με φωτογραφία.

Η αλλαγή του εκλογικού χάρτη

Ένας σημαντικός παράγοντας που ίσως παίξει τον ρόλο του στις επερχόμενες βρετανικές εκλογές είναι ο εκλογικός χάρτης και τα όρια των (μονοεδρικών) περιφερειών. Πόσο πιθανόν είναι επηρεάσουν το ποσοστό των Εργατικών που οι δημοσκοπήσεις φέρνουν σταθερά στην πρώτη θέση με διψήφια διαφορά;

Σε δηλώσεις του ο αναλυτής του Sky News Σαμ Κόουτς τονίζει ότι από την τελευταία αναμέτρηση, αυτή του 2019, ο εκλογικός χάρτης έχει αλλάξει σημαντικά. Εκείνη την εποχή οι Συντηρητικοί του Μπόρις Τζόνσον κυριαρχούσαν στην Αγγλία και την Ουαλία ενώ το SNP στη Σκωτία. Οι Συντηρητικοί κέρδισαν τις εκλογές καταλαμβάνοντας 365 έδρες ενώ οι Εργατικοί 203.

Όμως από εκείνη την εποχή άλλαξαν σχεδόν όλα τα όρια των περιφερειών. Έτσι λοιπόν η κάθε περιφέρεια έχει 73.392 ψηφοφόρους, όσους δηλαδή ο μέσος όρος (σύνολο εκλογέων δια τις περιφέρειες). Πρακτικά η Αγγλία κέρδισε έδρες, αλλά έχασαν η Σκωτία και η Ουαλία.

Με τα αποτελέσματα του 2019 οι Συντηρητικοί θα είχαν 372 έδρες και οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ 201 έδρες. Σε υπολογισμούς που προχώρησε το Sky News φαίνεται ότι εάν οι Εργατικοί έχουν διαφορά με τους Συντηρητικούς άνω του 8,3% θα χρειαστούν εταίρους για να συγκυβερνήσουν. Εάν έχουν διαφορά άνω του 12,7% οι Εργατικοί θα έχουν αυτοδυναμία, αλλά με οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Θα χρειαστούν, ειδικότερα, να κερδίσουν 125 έδρες πέρα από αυτές του 2019, μια νίκη με εύρος που έχουν να δουν από τον Τόνι Μπλερ το 1997.

Ακόμη περισσότερο, για την άνετη πλειοψηφία των 30 εδρών στη Βουλή χρειάζονται διαφορά 13,8% στην κάλπη. Για τις 50 έδρες, η «ψαλίδα» πρέπει να φτάσει το 14,5%. Οι δημοσκοπήσεις ήδη δίνουν μεγαλύτερη διαφορά, ωστόσο μένει να φανεί τι θα δείξουν τα αποτελέσματα της 4ης Ιουλίου.