Γλυπτά του Παρθενώνα: Οι φοιτητές της Οξφόρδης καταψήφισαν την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων στην Ελλάδα
Αλλοπρόσαλλες ιδέες στο debate για τα Γλυπτά
Το αποτέλεσμα, με ψήφους 155 υπέρ έναντι 95 κατά, ήταν σαρωτικό υπέρ της άποψης ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο βρετανικό από το να εκτίθενται στα μουσεία αρχαιότητες που έχουν αφαιρεθεί από άλλα κράτη
Σε ένα παραδοσιακό debate που μετράει δύο αιώνες, η Ένωση Φοιτητών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης καταψήφισε μεταξύ άλλων την πρόταση επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα στον τόπο όπου ανήκουν, δηλαδή στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι το θέμα της συζήτησης είχε τίτλο «Τα βρετανικά μουσεία δεν είναι πολύ βρετανικά», τελικά το αποτέλεσμα, με ψήφους 155 υπέρ έναντι 95 κατά, ήταν σαρωτικό υπέρ της άποψης ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο βρετανικό από το να εκτίθενται στα μουσεία αρχαιότητες που έχουν αφαιρεθεί από άλλα κράτη.
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Γουίλις Τζάκσον κινήθηκε και ο δευτεροετής φοιτητής Πολιτικής και Φιλοσοφίας Σέρμαρ Πράις, που υποστήριξε πως τα μουσεία στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να διηγούνται την αποικιακή ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Με τη σειρά του, ο πρώην διευθυντής του Μουσείου Τέχνης «The Walters Art Museum» της Βαλτιμόρης, Γκάρι Βίκαν, είπε πως το παγκόσμιο μουσείο ήταν εφεύρεση των Βρετανών και ότι συλλέγοντας την τέχνη του κόσμου μουσεία όπως το Βρετανικό είναι «ουσιαστικά βρετανικά».
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»
«Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να βρίσκεται στην Αθήνα και να έχει θέα τον Παρθενώνα»
Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη συσσώρευση αρχαιοτήτων από όλο τον κόσμο στα μουσεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο λόρδος Βέιζι, πρώην υπουργός στον τομέα Πολιτισμού και Αθλητισμού, στην ομιλία του υπέρ της πρότασης χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τα Γλυπτά του Παρθενώνα: «Όταν κάποιος αναφέρεται στη ζωφόρο του Παρθενώνα και λέει ότι πρέπει να επανενωθεί -μιλάμε για ένα μοναδικό, μοναδικό και παγκόσμιο έργο τέχνης-, πρέπει να πουν όλοι “ναι”. Όμως, αν πεις ότι το μνημείο πρέπει να επανενωθεί, θα αναρωτηθεί κανείς πού θα πρέπει να βρίσκεται. Μου φαίνεται ότι είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να βρίσκεται στην Αθήνα και να έχει θέα τον Παρθενώνα, όπου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά», είπε χαρακτηριστικά ο λόρδος. Την άποψή του υπερασπίστηκε και η δευτεροετής φοιτήτρια Φιλοσοφίας, Πολιτικής και Οικονομικών Αλίγια Γκμανταμόσι, που υποστήριξε ότι «το να βαφτίζει κανείς ‘’βρετανικά’’ τα τεχνουργήματα του Βρετανικού Μουσείου σημαίνει ότι τα αντικείμενα που επιδεικνύει ένας κλέφτης ανήκουν σε αυτόν».«Είναι πολύ βρετανικό να παίρνει κανείς τα έργα τέχνης από αυτόχθονες λαούς και να μην τα δίνει ποτέ πίσω»
Στον αντίποδα, ο πολιτικός της Νέας Ζηλανδίας και ηγέτης φυλής των Μαορί, Γουίλις Τζάκσον, προέταξε ένα μη αναμενόμενο επιχείρημα: «Τα βρετανικά μουσεία είναι πολύ, πολύ βρετανικά, γιατί είναι πολύ, πολύ βρετανικό να παίρνει κανείς (τα έργα τέχνης) από αυτόχθονες λαούς και να μην τα δίνει ποτέ πίσω». Για την υποστήριξη της συγκεκριμένης πρότασης χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα των ιερών κειμηλίων της Αιθιοπίας που δεν εκτίθενται, διότι απαγορεύεται να τα δει κάποιος σύμφωνα με την παράδοση της αφρικανικής χώρας.Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Γουίλις Τζάκσον κινήθηκε και ο δευτεροετής φοιτητής Πολιτικής και Φιλοσοφίας Σέρμαρ Πράις, που υποστήριξε πως τα μουσεία στο Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να διηγούνται την αποικιακή ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Με τη σειρά του, ο πρώην διευθυντής του Μουσείου Τέχνης «The Walters Art Museum» της Βαλτιμόρης, Γκάρι Βίκαν, είπε πως το παγκόσμιο μουσείο ήταν εφεύρεση των Βρετανών και ότι συλλέγοντας την τέχνη του κόσμου μουσεία όπως το Βρετανικό είναι «ουσιαστικά βρετανικά».
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»