Η κρίση στη Μέση Ανατολή παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις. Το ισραηλινό σφυροκόπηµα σε Γάζα και Ράφα, µε στόχο µέλη της «Χαµάς», συνεχίζεται, κατ’ εντολήν του πολιτικά πιεσµένου Νετανιάχου. Με αµείωτη ένταση συνεχίζεται και το δράµα των άµαχων Παλαιστινίων. Η άµµος στη κλεψύδρα αδειάζει. Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία, αναγνωρίζουν και επισήµως ως κυρίαρχο το παλαιστινιακό κράτος.

Η χώρα µας, που ως γνωστόν τάσσεται υπέρ της λύσης των δύο κρατών βάσει των ψηφισµάτων του ΟΗΕ, θα πράξει το ίδιο; Η «Κυριακάτικη Απογευµατινή» αποκαλύπτει τις προθέσεις της Αθήνας, δεδοµένων και των διπλωµατικών σχέσεών της µε τις εµπλεκόµενες στην κρίση χώρες, και το παρασκήνιο της πρότασης που κατέθεσε σε οµόλογούς του ο Γιώργος Γεραπετρίτης για µια «task force» Ευρωπαίων και Αράβων υπουργών Εξωτερικών και αναλύει γιατί η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει (ακόµα) το παλαιστινιακό κράτος.

Η πρώτη φορά που ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωµατίας µίλησε στους οµόλογούς του για τη δηµιουργία µιας «task force» ήταν στο Συµβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) του Λουξεµβούργου (Απρίλιος). Τη ∆ευτέρα, όµως, επανέλαβε την πρότασή του στο ΣΕΥ των Βρυξελλών. Σύµφωνα µε πληροφορίες της, η ιδέα αυτή έχει να κάνει µε µια κοινή γραµµή µεταξύ Ευρωπαίων και Αράβων υπουργών. Στόχος είναι να συµµετάσχουν στην εν λόγω πρωτοβουλία εκείνοι που συνοµιλούν µε όλους, ώστε από κοινού να επιτύχουν πέντε στόχους:

1. την παγίωση της ειρήνης,

2. την απελευθέρωση των Ισραηλινών οµήρων,

3. την απρόσκοπτη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας,

4. την προστασία των αµάχων στη ∆υτική Οχθη

5. και φυσικά την πολιτική προοπτική για λύση δύο κρατών.

Η συζήτηση της Κυριακής

Αρµόδιες πηγές λένε στην «Κυριακάτικη Α» ότι η πρόταση του κ. Γεραπετρίτη έτυχε ευρείας αποδοχής. Βεβαίως, την ώρα της συνεδρίασης δεν κατέστη εφικτό να καθοριστεί κάποιος οδικός χάρτης για τη δηµιουργία αυτής της οµάδας κρούσης. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι οι υπουργοί των 27 κρατών-µελών έχουν από τρία λεπτά στη διάθεσή τους για να τοποθετηθούν.

Στις συζητήσεις που προηγήθηκαν, όµως, αλλά και στα «πηγαδάκια» των Βρυξελλών φάνηκε ότι άπαντες είναι θετικά διακείµενοι. Πλέον αναζητείται η «φόρµουλα» για να δηµιουργηθεί αυτή η διεθνώς αποδεκτή «task force». Αποκλειστικές πληροφορίες της «Κυριακάτικης Α», µάλιστα, αναφέρουν ότι ο κ. Γεραπετρίτης πήγε στις Βρυξέλλες από την Κυριακή. ∆ηλαδή, µια ηµέρα πριν ξεκινήσει το Συµβούλιο και τούτο, διότι συµµετείχε σε µια «κλειστή» συζήτηση µεταξύ υπουργών της Ε.Ε., των αραβικών χωρών και του Οργανισµού Ισλαµικής ∆ιάσκεψης, που οργανώθηκε µε πρωτοβουλία της Νορβηγίας και της Σαουδικής Αραβίας, µε αντικείµενο ακριβώς την εφαρµογή της λύσης των δύο κρατών. Αξίζει να σηµειωθεί ότι εκεί ήταν και ο πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, Μοχάµεντ Μουσταφά. Εξού και έφυγε από τη Ραµάλα και δεν τον συνάντησε ο Στέφανος Κασσελάκης, όταν επισκέφθηκε την περιοχή.

Η θέση της Ελλάδας

Η Ελλάδα παραµένει προσηλωµένη στην εφαρµογή των ψηφισµάτων του Συµβουλίου Ασφαλείας για λύση δύο κρατών, µε πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους την Ανατολική Ιερουσαλήµ και σύνορα τα προ του 1967, ώστε οι Ισραηλινοί να ζουν µε ασφάλεια δίπλα στους Παλαιστίνιους, οι οποίοι επίσης θα ζουν ειρηνικά. Σηµειωτέον, αυτή η λύση θα «έδινε» στους Παλαιστίνιους... κράτος, αλλά και στο Ισραήλ... εξοµάλυνση των σχέσεών του µε τη Σαουδική Αραβία και εν συνεχεία µε τον υπόλοιπο αραβικό κόσµο. Ενα δυνατό «δέλεαρ» και µια δύσκολη εξίσωση που στην παρούσα συγκυρία φαντάζει ακόµα πιο περίπλοκη. ∆εν είναι όµως ανέφικτη.

Η Ελλάδα, ως στάση αρχής, υπερψήφισε τα ψηφίσµατα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ που αφορούν την Παλαιστίνη, ιδίως δε την ενισχυµένη συµµετοχή της στη Γενική Συνέλευση.

Η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους εντάσσεται στην υπό εξέλιξη ειρηνευτική διαδικασία στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής λύσης του Μεσανατολικού.

Οταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, βρέθηκε στη ∆υτική Οχθη, πέταξε το γάντι στην κυβέρνηση, λέγοντας ότι «έχει φθάσει η ώρα η Ελλάδα να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης». Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος πού έγκειται η διαφωνία µεταξύ κυβέρνησης και αξιωµατικής αντιπολίτευσης, από τη στιγµή που αµφότεροι τάσσονται υπέρ της λύσης των δύο κρατών. Αρµόδιοι διπλωµατικοί κύκλοι εξηγούν στην εφηµερίδα µας ότι το «αγκάθι» εν προκειµένω είναι το timing. Η χρονική συγκυρία δηλαδή. Επιδίωξη της ελληνικής πλευράς είναι η αναγνώριση να έρθει κατόπιν διαπραγµάτευσης µεταξύ των δύο πλευρών, υπό την «οµπρέλα» των Ηνωµένων Εθνών.

Η Αθήνα δεν κρίνει σκόπιµο να προχωρήσει σ’ αυτό το βήµα τώρα, εν µέσω πολέµου. Αυτό που προέχει σήµερα, κατά την ελληνική διπλωµατία, είναι η άµεση διακοπή των εχθροπραξιών. «Η Ελλάδα θέλει να φτάσει στο σηµείο να αναγνωρίσει παλαιστινιακό κράτος, αλλά το ερώτηµα είναι ο οδικός χάρτης µέχρις εκεί. Το ερώτηµα είναι αν είναι ο σωστός χρόνος. Πιστεύουµε πως όχι», είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός προ ηµερών στο Star και προσέθεσε: «Η τελική λύση στην τραγωδία µπορεί να είναι µόνο η ίδρυση παλαιστινιακού κράτους».

Ο κ. Κασσελάκης ανταπάντησε λέγοντας: «Η Ελλάδα υπήρξε πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ως προς την τήρηση του διεθνούς δικαίου και τους αγώνες των λαών για ανεξαρτησία. Καλώ τον πρωθυπουργό να µην αµαυρώσει αυτήν την εθνική µας παρακαταθήκη».

*Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Απογευµατινή