Ο στρατός της Κίνας θα μπορούσε να απομονώσει την Ταϊβάν , να ακρωτηριάσει την οικονομία της και να κάνει τη Δημοκρατία του νησιού να υποκύψει στη βούληση του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος του Πεκίνου χωρίς να «ανοίξει πυρ» ποτέ, προειδοποιεί εξέχον think tank.

Οι φόβοι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα μπορεί να εκπληρώσει την υπόθεσή του ότι κάποια μέρα θα πάρει τον έλεγχο της Ταϊβάν, με τη βία αν έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια από τις ολοένα και εντονότερες πολεμικές ενέργειες του Κινέζου ηγέτη Xi Jinping προς το αυτοδιοικούμενο νησί.

Η άρνηση της Κίνας να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει οξύνει αυτούς τους φόβους.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, έχουν επικεντρωθεί αναλυτές και ειδικοί στη στρατιωτική στρατηγική εδώ και καιρό. Καταλήγουν ότι η Κίνα στις δύο βασικές επιλογές έχει, μια εισβολή πλήρους κλίμακας ή έναν στρατιωτικό αποκλεισμό.

Η καραντίνα των γκρίζων ζωνών για την κατάληψη της Ταϊβάν

Όμως, ένα think tank στην Ουάσιγκτον, το Κέντρο Στρατηγικών και των Διεθνών Μελετών (CSIS), προειδοποιεί ότι υπάρχει ένας τρίτος τρόπος, που θα δυσκολέψει πολύ τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες συμμαχικές δυνάμεις να την αντιμετωπίσουν: την καραντίνα των γκρίζων ζωνών.

Χρησιμοποιώντας τακτικές της «γκρίζας ζώνης», δηλαδή ενέργειες που βρίσκονται ένα βήμα πριν να θεωρηθούν πράξεις πολέμου, η ακτοφυλακή της Κίνας, η λεγόμενη θαλάσσια πολιτοφυλακή της και διάφορες αστυνομικές και θαλάσσιες υπηρεσίες ασφαλείας θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια πλήρη ή μερική καραντίνα στην Ταϊβάν, πιθανώς. αποκόπτοντας την πρόσβαση στα λιμάνια της και σταματώντας τις ζωτικές προμήθειες όπως η ενέργεια, να φτάσουν στα 23 εκατομμύρια κατοίκους του νησιού, αναφέρει μια πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεση από το CSIS.

Τα ναυτικά, εναέρια και επίγεια στοιχεία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA), της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο, θα μπορούσαν να παίξουν μόνο βοηθητικούς και υποστηρικτικούς ρόλους, γράφουν οι συγγραφείς Bonny Lin, Brian Hart, Matthew Funaiole, Samantha Lu και Truly Tinsley.

«Η Κίνα έχει αυξήσει σημαντικά την πίεση στην Ταϊβάν τα τελευταία χρόνια, ενισχύοντας τους φόβους ότι οι εντάσεις θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε απόλυτη σύγκρουση. Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στην απειλή μιας εισβολής, αλλά το Πεκίνο έχει επιλογές εκτός από την εισβολή για να εξαναγκάσει, να τιμωρήσει ή να προσδώσει την Ταϊβάν», αναφέρει η έκθεση.

Ανοιχτές απειλές Κινέζου Υπουργού Άμυνας

Στη σύνοδο κορυφής για την άμυνα Shangri-La Dialogue στη Σιγκαπούρη νωρίτερα αυτό το μήνα, ο Κινέζος υπουργός Άμυνας ναύαρχος Dong Jun προειδοποίησε όσους υποστηρίζουν οποιεσδήποτε κινήσεις υπέρ της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν ότι θα «καταλήξουν σε αυτοκαταστροφή».

«Θα λάβουμε αποφασιστικά μέτρα για να περιορίσουμε την ανεξαρτησία της Ταϊβάν και να βεβαιωθούμε ότι μια τέτοια συνωμοσία δεν θα πετύχει ποτέ», είπε ο Ντόνγκ, μιλώντας μέσω μεταφραστή, ενώ καταδίκασε τις «εξωτερικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν» για πώληση όπλων και «παράνομες επίσημες επαφές». » με την Ταϊβάν.

Τακτικές γκρίζας ζώνης

Τακτικές της «γκρίζας ζώνης» της Κίνας εμφανίστηκαν έντονα αυτή την εβδομάδα, καθώς σκάφη της ακτοφυλακής της Κίνας συγκρούστηκαν με σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού των Φιλιππίνων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Τα βίντεο έδειχναν τα στρατεύματα του Πεκίνου να απειλούν τους Φιλιππινέζους με τσεκούρι και άλλα όπλα με λεπίδες και η Μανίλα είπε ότι ένας από τους στρατιώτες της έχασε τον αντίχειρά της σε σύγκρουση που υποκινήθηκε από την Κίνα.

Το επίπεδο βίας ήταν ένα σημαντικό βήμα σε σχέση με προηγούμενες συγκρούσεις κοντά στο Second Thomas Shoal, όπου οι Φιλιππίνες διατηρούν φυλάκιο σε παραθαλάσσιο πολεμικό πλοίο σε ύδατα που διεκδικούν τόσο το Πεκίνο όσο και η Μανίλα.

Ομοίως, ο στρατιωτικός και οικονομικός εκφοβισμός του Πεκίνου της Ταϊβάν, μιας ιδιαίτερα ανεπτυγμένης οικονομίας ελευθερίας, έχει γίνει πολύ πιο έντονος υπό τον Xi.

Το κυβερνών Κομμουν Κόμμα της Κίνας ισχυρίζεται ότι το νησί είναι δικό του, παρόλο που δεν έχει ελέγξει ποτέ, και έχει ορκιστεί να «επανενωθεί» μαζί του, με τη βίωση εάν διατηρείται.

Ωστόσο, η έκθεση CSIS αναφέρει ότι το Πεκίνο έχει επιλογές που όχι μόνο θα μπορούσαν να κάνουν τον στρατό της εκτός μάχης, αλλά θα μπορούσαν να βάλουν τη δημοκρατία του νησιού ή τους υποστηρικτές της, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, στον ρόλο των εμπνευστών της στρατιωτικής σύγκρουσης. για τη διατήρηση της αυτονομίας της Ταϊβάν.

Διαφορά καραντίνας και αποκλεισμού

Η έκθεση σημειώνει ότι η ακτοφυλακή της Κίνας θεωρείται υπηρεσία επιβολής του νόμου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να σταματήσει και να ρυθμίσει τη ναυτιλία σε όλο το νησί σε αυτό που ονομάζεται καραντίνα, που διαφέρει από αποκλεισμό.

«Η καραντίνα (είναι) μια επιχείρηση που καθοδηγείται από την επιβολή του νόμου για τον έλεγχο της θαλάσσιας κυκλοφορίας ή της εσωτερικής κυκλοφορίας εντός μιας συγκεκριμένης περιοχής, ενώ ο αποκλεισμός έχει πρωτίστως στρατιωτικό χαρακτήρα», αναφέρει η έκθεση.

Το διεθνές δίκαιο θεωρεί τον αποκλεισμό πράξη πολέμου, λένε οι ειδικοί.

«Μια καραντίνα υπό την ηγεσία της ακτοφυλακής της Κίνας δεν είναι κήρυξη πολέμου κατά της Ταϊβάν», αναφέρει η έκθεση που έφερνε τις ΗΠΑ σε δύσκολη θέση, προειδοποιούν οι συντάκτες της.

Με δεμένα χέρια οι ΗΠΑ σε περίπτωση επιβολής καραντίνας

Η Ουάσιγκτον υποχρεούται νομικά, βάσει του νόμου για τις σχέσεις της Ταϊβάν, να παρέχει στο νησί τα μέσα για να αμυνθεί και έτσι το προμηθεύει με αμυντικά όπλα.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έχει προχωρήσει περισσότερο από τη νομική απαίτηση, λέγοντας επανειλημμένα ότι θα χρησιμοποιήσει αμερικανικά στρατεύματα για να προστατεύσει την Ταϊβάν, μια προειδοποίηση που φαινόταν να αποκλίνει από την προηγούμενη στάση της Ουάσιγκτον περί «στρατηγικής ασάφειας» και ότι οι αξιωματούχοι του Λευκού. Οίκου έχουν αποσυρθεί.

Ωστόσο, εάν στρατιωτικά πλοία ή αεροσκάφη των ΗΠΑ παρέμβουν σε αυτό που η Κίνα λέει ότι είναι μια επιχείρηση επιβολής του νόμου, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι ξεκινούν στρατιωτικές εχθροπραξίες.

Λογικό, αλλά παραμένει γεμάτο κινδύνους για την Κίνα

Εξωτερικοί αναλυτές που εξέτασαν την έκθεση CSIS και μίλησαν στο CNN το βρήκαν εύλογο. Αλλά έτρεφαν επίσης σημαντικές αμφιβολίες για το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα.

Κάποιοι ανέφεραν πώς τα οικονομικά δεν θα ευνοήσουν το Πεκίνο.

«Η διατήρηση της καραντίνας θα είναι δαπανηρή και χρονοβόρα», δήλωσε ο Carl Schuster, πρώην διευθυντής στο Κοινό Κέντρο Πληροφοριών της Διοίκησης Ειρηνικού των ΗΠΑ.

«Η Ταϊπέι δεν θα παραταθεί σε λιγότερο από 60 ημέρες», υποστηρίζει ο Schuster. «Μπορεί το Πεκίνο να διατηρήσει την προσπάθεια και την πιθανή διεθνή αντίδραση για τόσο καιρό;»

Οι προσπάθειες ανατροπής του status quo στα στενά της Ταϊβάν θα μπορούσαν να διαβρώσουν περαιτέρω το εξωτερικό εμπόριο του Πεκίνου, προειδοποιούν οι ειδικοί.

Ο Alessio Patalano, καθηγητής πολέμου και στρατηγικής στο King's College του Λονδίνου, επισημαίνει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ήδη το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα με μια οικονομία που εξακολουθεί να παλεύει να ανακάμψει από την απομόνωση του Covid-19. Έχει δει τους ρυθμούς ανάπτυξης να πέφτουν και νέους εμπορικούς περιορισμούς, όπως οι δασμοί στις εξαγωγές ηλεκτρικών οχημάτων της.

Η Ταϊβάν είναι μια εξέχουσα βιομηχανική οικονομία, ένας κρίσιμος κόμβος στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και ένας κατασκευαστής της συντριπτικής πλειοψηφίας των πιο προηγούμενων ημιαγωγών στον κόσμο. Μια καραντίνα στο νησί θα είχε οικονομικές όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ενώ τα περισσότερα έθνη αναγνωρίζουν διπλωματικά το Πεκίνο έναντι της Ταϊβάν, το νησί έχει σφυρηλατήσει όλο και πιο ισχυρές ανεπίσημες σχέσεις με μεγάλες δυτικές δημοκρατίες, εμβαθύνοντας αυτούς τους δεσμούς τα τελευταία χρόνια καθώς οι απειλές του Πεκίνου έχουν σκληρύνει.