Οι Γάλλοι ψηφοφόροι προσέρχονται σήμερα στις κάλπες στον πρώτο από τους δύο γύρους των πιο κρίσιμων βουλευτικών εκλογών στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, μετά τη συντριπτική ήττα του συνασπισμού του Μακρόν από την ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, στις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Εθνική Συσπείρωση (R.N.) της Μαρίν Λεπέν προηγείται με 36%, ακολουθούμενη από τον αριστερό συνασπισμό Νέο Λαϊκό Μέτωπο με 27% και τρίτο το κόμμα Αναγέννηση (Renaissance) του Γάλλου προέδρου, με 20%. Με μια μακροσκελή επιστολή προς τους Γάλλους ψηφοφόρους ο Μακρόν δικαιολογεί την απόφασή του για προσφυγή στις κάλπες. «∆εν είμαι τυφλός, μετράω το μέγεθος της δημοκρατικής δυσφορίας», τονίζει, και εξηγεί ότι με τη διάλυση της Βουλής θεωρεί ότι «τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια της αντιπολίτευσης, που ετοιμαζόταν να ανατρέψει την κυβέρνηση το φθινόπωρο» κατά την ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό.

Στην ίδια επιστολή, ο Μακρόν μιλάει για «mea culpa», αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τα δύο κυρίαρχα αισθήματα στη γαλλική κοινωνία: της ανασφάλειας και της ατιμωρησίας. Υπόσχεται ότι ακόμα και εάν υπάρξει μια συντριπτική νίκη της Ακροδεξιάς, θα παραμείνει «προστάτης της ∆ημοκρατίας έως τον Μάιο του 2027», κλείνοντας έτσι την πόρτα σε μια πιθανή παραίτησή του, στην οποία αναφέρεται τελευταία η Μαρίν Λεπέν.

Ο συνασπισμός του Γάλλου προέδρου Ανα- γέννηση (Renaissance), σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και να βάλει φρένο στην άνοδο της Ακροδεξιάς, προχωρά ένα βήμα παραπέρα, χαρακτηρίζοντας απειλή για τη χώρα την άνοδο της Ακροδεξιάς και της Ακροαριστεράς, λέγοντας πως θα μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα σε έναν «εμφύλιο πόλεμο».

Η αλλαγή πολιτικής

Το κόμμα της Μαρίν Λεπέν από την πλευρά του, βλέποντας τα ποσοστά του να ανεβαίνουν, επιχειρεί να μετατραπεί σε κόμμα εξουσίας, αναθεωρώντας μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες θέσεις του. Ο πρόεδρός του, Ζορντάν Μπαρντελά, παρουσιάζοντας τις θέσεις του κόμματός του δήλωσε μεταξύ άλλων ότι θεωρεί τη Ρωσία απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης, ενώ τάχθηκε υπέρ της συνέχισης της υποστήριξης της Ουκρανίας με υλικοτεχνικό και αμυντικό εξοπλισμό.

Τα κόμματα της Αριστεράς, που κατάφεραν πρώτη φορά έπειτα από χρόνια να ενωθούν σχηματίζοντας το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, δεν εμφανίζουν σχεδόν καμία προοπτική διακυβέρνησης, με τη συμμαχία τους να είναι εύθραυστη και επιρρεπής σε εσωτερικές διαμάχες, διότι δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν υποψήφιο πρωθυπουργό. Καθώς καμία παράταξη δεν φαίνεται να συγκεντρώνει την πλειοψηφία των 289 εδρών στην Εθνοσυνέλευση, είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι εξελίξεις της επόμενης ημέρας.

Με την πολιτική πρακτική να λέει ότι ο πρόεδρος πρέπει να επιλέξει έναν πρωθυπουργό από το κόμμα ή τον συνασπισμό με τις περισσότερες έδρες στο Κοινοβούλιο, ο Μακρόν, που θέλει να τελειώνει με την Ακροδεξιά, μπορεί να επιδιώξει να χρησιμοποιήσει τον 28χρονο ηγέτη της Ζορντάν Μπαρντελά για να σχηματίσει κυβέρνηση, ποντάροντας στην αποτυχία της.

Η συγκατοίκηση προέδρου και πρωθυπουργού από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους δεν είναι κάτι σύνηθες για τη Γαλλία και αν συμβεί στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Ωστόσο, παραμένει ασαφές εάν ο 28χρονος -που έχει δηλώσει ότι δεν θα γινόταν «βοηθός του προέδρου» και θα κυβερνούσε μόνο με πλειοψηφία -θα αποδεχόταν την πρόταση του Μακρόν.

Ο Μπαρντελά μπορεί πράγματι να αρνηθεί να συγκυβερνήσει εάν δεν πάρει την πλειοοψηφία, καθώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα μπορούσαν να συσπειρωθούν για να καταθέσουν πρόταση μομφής, ανατρέποντας την κυβέρνησή του. Γι’ αυτό και η Λεπέν, που δεν φαίνεται «βιαστική» να αρπάξει την πρωθυπουργία, είπε ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα έχει «μόνο μία επιλογή: να παραιτηθεί» μετά τις εκλογές, ποντάροντας σε μια θεσμική κρίση, που θα ανάγκαζε τον Μακρόν σε παραίτηση.

Αν δεν βρεθεί πρωθυπουργός...

Η Γαλλία, αν και έχει παράδοση ισχυρών κυβερνήσεων, κινδυνεύει να μπει σε αχαρτογράφητα νερά εάν ο Μακρόν δεν καταφέρει να βρει πρωθυπουργό.

Σε μια προσπάθεια να βρεθεί λύση στο διαφαινόμενο πολιτικό αδιέξοδο, γαλλικοί πολιτικοί κύκλοι συζητούν ήδη το ενδεχόμενο διορισμού μια κυβέρνησης τεχνοκρατών υπό την πρόεδρο της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, για μια μεταβατική περίοδο ενός έτους, καθώς δεν μπορούν να προκηρυχθούν άμεσα νέες εκλογές... Μια τεχνοκρατική κυβέρνηση όμως θα έπρεπε να διαχειριστεί μια θυελλώδη Εθνοσυνέλευση, που θα ήταν εμπόδιο στην άσκηση αποτελεσματικής πολιτικής.

Η πολιτική αβεβαιότητα με τη σειρά της θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνη, δεδομένου ότι το Παρίσι εμφανίζει ήδη ένα μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα που αγγίζει το 110% του ΑΕΠ. Αυτό, σε συνάρτηση με μια πιθανή αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.

Οσο για την ιδέα του Μακρόν να οικοδομηθεί ένας συνασπισμός με τη συμμετοχή των πιο μετριοπαθών βουλευτών από διαφορετικές ομάδες του Κοινοβουλίου, δείχνει να πέφτει στο κενό, καθώς η Γαλλία δεν έχει παράδοση σε κυβερνήσεις συνασπισμού που δεν ανήκουν στο ίδιο πολιτικό φάσμα.