Συσπειρωμένη, υπό το λάβαρο του Νέου Λαϊκού Μετώπου, αποδείχτηκε η γαλλική Αριστερά στις εκλογές στη Γαλλία, παρά τα όσα υπολόγιζε το Ελιζέ.
Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών πιθανότατα θα οδηγήσει τον Εμανουέλ Μακρόν σε «συγκατοίκηση» με έναν πρωθυπουργό από άλλο κόμμα. Ωστόσο, ο Ζαν Λικ Μελανσόν, ο επικεφαλής της νικήτριας αριστερής συμμαχίας, είναι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, με εχθρούς ακόμη και εντός του συνασπισμού του.
Tο άλυτο «μυστήριο» του σχηματισμού κυβέρνησης στη Γαλλία αναμένεται να λυθεί τις επόμενες ημέρες με την επιστροφή του Εμάνουελ Μακρόν από την Ουάσινγκτον, όπου θα συμμετάσχει και θα επικυρώσει την τοποθέτηση του Μαρκ Ρούτε ως γενικού γραμματέα της αμυντική συμμαχίας του ΝΑΤΟ.
Το Politico σε άρθρό του κάνει λόγο πως «το τι θα επακολουθήσει παραμένει εξαιρετικά αβέβαιο. Η επιλογή του μελλοντικού πρωθυπουργού της Γαλλίας ανήκει επισήμως στον πρόεδρο της χώρας, τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος δεν δεσμεύεται νομικά από τα αποτελέσματα των εκλογών - αν και το πολιτικό έθιμο υπαγορεύει ότι ο επικεφαλής της κυβέρνησης επιλέγεται από τις τάξεις της ισχυρότερης πολιτικής δύναμης ή συνασπισμού».
Γαλλία: Το κόμμα του Μελανσόν μία από τις 4 συνιστώσες του «Λαϊκού Μετώπου»
Το κόμμα του Μελανσόν «Ανυπότακτη Γαλλία» αποτελεί μια από τις 4 συνιστώσες του «Λαϊκού Μετώπου», μαζί με τους Σοσιαλιστές, Οικολόγους και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αλλά ενώ στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο η «Ανυπότακτη Γαλλία» είχε 75 βουλευτές στους 151 του συνασπισμού («Nupes»), αυτή τη φορά ο Μελανσόν εξέλεξε 74 βουλευτές και είναι μειοψηφία στο εσωτερικό του «Λαϊκού Μετώπου».
Αντίθετα, στις εκλογές της 7ης Ιουνίου 2014 οι Σοσιαλιστές διπλασίασαν τις δυνάμεις τους και από 31 βουλευτές που διέθεταν στην προηγούμενη Βουλή τώρα εξέλεξαν 59 βουλευτές. Οι Οικολόγοι αύξησαν επίσης το δυναμικό τους και από 23 βουλευτές το 2022 έφτασαν τώρα τους 28 βουλευτές. Οι Κομμουνιστές έκαναν την χειρότερη επίδοση, εξέλεξαν μόνο 9 βουλευτές και δεν μπορούν να σχηματίσουν προς το παρόν κοινοβουλευτική ομάδα.
Η επιλογή πρωθυπουργού το ερώτημα που διχάζει το «Λαϊκό Μέτωπο»
Το ερώτημα που διχάζει το ίδιο το «Λαϊκό Μέτωπο» είναι η επιλογή πρωθυπουργού. Η βουλευτής Κλεμαντίν Οτάν κάλεσε τους βουλευτές του συνασπισμού να συνεδριάσουν το πρωί της Δευτέρας 8 Ιουλίου ώστε να προτείνουν στον Εμανουέλ Μακρόν έναν πρωθυπουργό «που δεν θα είναι ούτε ο Φρανσουά Ολάντ, ούτε ο Ζαν Λικ Μελανσόν». Ο πρώτος, ο οποίος εξελέγη βουλευτής του «Λαϊκού Μετώπου» διαβεβαίωσε ότι δεν θα προτείνει τον εαυτό του για πρωθυπουργό. Ο Μελανσόν ζήτησε το βράδυ της Κυριακής από τον Μακρόν να ορίσει έναν πρωθυπουργό από το κόμμα του «Ανυπότακτη Γαλλία», εννοώντας τον εαυτό του.
Το Ελιζέ δεν δείχνει διατεθειμένο να επισπεύσει οποιαδήποτε συζήτηση για το πρόσωπο του επόμενου πρωθυπουργού. Ο Μελανσόν προκαλεί απέχθεια στους κεντρώους. Η παράταξή του έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από μερίδα του γαλλικού πολιτικού σκηνικού πως φλερτάρει με τον «αντισημιτισμό».
Το προεδρικό στρατόπεδο θα «θέσει προϋποθέσεις σε κάθε συζήτηση» ενόψει του σχηματισμού νέας πλειοψηφίας, προειδοποίησε ο επικεφαλής της Αναγέννησης, ο Στεφάν Σεζουρνέ, επιμένοντας στον λαϊκό χαρακτήρα του κράτους, στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, στην υποστήριξη στην Ουκρανία. Διαμηνύοντας πως «ο Ζαν Λικ Μελανσόν και ορισμένοι από τους συμμάχους δεν θα (μπορέσουν να) κυβερνήσουν τη Γαλλία».
Γαλλία: Οι φράξιες εντός της Αριστεράς και οι υποψήφιοι
Το Politico, σε μια προσπάθεια να βρει ποιος προκρίνεται για πρωθυπουργός καταγράφει τους συσχετισμούς στους 4 συνδυασμούς.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του το Politico, το μεγάλο ερώτημα είναι ποιον θα προτείνει η αριστερά για να υπηρετήσει ως πρωθυπουργός. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο επέλεξε να μην έχει υποψηφιότητα, σε αντίθεση με το Εθνικό Συλλαλητήριο με τον πρόεδρό του Τζόρνταν Μπαρντέλα και τον συνασπισμό υπέρ του Μακρόν, με επικεφαλής τον απερχόμενο πρωθυπουργό Γκάμπριελ Ατάλ.
Ο λόγος ήταν απολύτως σαφής: Δεν θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συναίνεση για το θέμα.
Έχοντας κερδίσει τώρα, δεκάδες νεοεκλεγείς αριστεροί βουλευτές είναι πιθανό να ρίξουν τα ονόματά τους στο ρινγκ. Οι δύο κύριες δυνάμεις του συνασπισμού, η «Ανυπότακτη Γαλλία» και οι Σοσιαλιστές, θα έχουν το μεγαλύτερο βάρος στις επερχόμενες συνομιλίες, οι οποίες θα μπορούσαν να αποκλείσουν εξαρχής την αρχηγό του κόμματος των Πρασίνων, Marine Tondelier, παρά την έντονη παρουσία της κατά τη διάρκεια της γενικής εκλογικής εκστρατείας.
Ποιοι προκρίνονται σύμφωνα με το Politico
Ο Ζαν Λικ Mελανσόν και οι πιστοί του: Το κίνημα του Μελανσόν «Ανυπότακτη Γαλλία», το πιο ριζοσπαστικό από τα τέσσερα κύρια κόμματα του συνασπισμού, προβλέπεται να λάβει τις περισσότερες έδρες μεταξύ των αριστερών ομάδων.
Η δύναμή τους στο κοινοβούλιο, σε συνδυασμό με την ισχυρή εμφάνιση του Μελανσόν στις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές, θα δώσει επιχειρήματα στο LFI για να ισχυριστεί ότι ο μελλοντικός αρχηγός της κυβέρνησης θα πρέπει να προέρχεται από τις τάξεις τους.
Εάν δινόταν η επιλογή στο LFI, η προφανής επιλογή θα ήταν πιθανότατα ο ίδιος ο Μελανσόν — αλλά δεδομένης της σκληροπυρηνικής στάσης σε θέματα που αφορούν από την οικονομία έως τον πόλεμο στη Γάζα, προκαλεί ανησυχία στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους.
Άλλωστε οι επικεφαλής από άλλα μέλη του Νέου Λαϊκού Μετώπου ήταν ανένδοτοι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας ότι δεν θα υποστήριζαν τον 72χρονο ηγέτη για πρωθυπουργό. Αλλά και ο Μελανσόν είπε ότι δεν θα «επιβληθεί» σε ηγετικό ρόλο.
Άλλα ονόματα πιστών του LFI έχουν προβληθεί, όπως ο συντονιστής του κινήματος Μανουέλ Μπομπάρ, η πρόεδρος της ομάδας του στο κοινοβούλιο Ματθίλδη Πανό, η ανερχόμενη στην πολιτική σκηνή Κλεμένς Γκουτέ, ή ο Ερίκ Κονκερέλ, πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Πιθανότερος πρωταθλητής: Ζαν - Λικ Μελανσόν
Οι σκληροπυρηνικοί αντίπαλοι υποκλίθηκαν στον Mélenchon
Η πρώτη πρόκληση για τον Μελανσόν και την ηγεσία των συμμάχων του θα μπορούσε να προέλθει από βουλευτές που κάποτε πολέμησαν στο πλευρό του τρεις φορές υποψήφιου για την προεδρία, αλλά έκτοτε έκοψαν τους δεσμούς τους μαζί του. Τέτοιοι υποψήφιοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι ιδεολογικά εναρμονισμένοι με τον κυρίαρχο κλάδο του Νέου Λαϊκού Μετώπου, ενώ θεωρούνται λιγότερο διχαστικοί από τον Μελανσόν.
Αυτά περιλαμβάνουν τον Φρανσουά Ρουφέν έναν πρώην δημοσιογράφο και σκηνοθέτη που προσβλέπει σε μια υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές, ο οποίος επέκρινε το LFI για αυτό που περιέγραψε ως έλλειψη προσέγγισης στις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας και αποκάλεσε τον Μελανσόν, «υποχρέωση».
Ο Φρανσουά Ρουφέν, πρώην δημοσιογράφος και σκηνοθέτης που προσβλέπει σε υποψηφιότητα στις επόμενες προεδρικές εκλογές, επέκρινε το LFI για αυτό που περιέγραψε ως έλλειψη προσέγγισης στις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας.
Η Κλεμεντίν Οτέν, η οποία ήταν μέλος της ομάδας LFI στα δύο προηγούμενα νομοθετικά σώματα, αλλά ασκούσε ολοένα και πιο επικριτική στάση απέναντι στον Μελανσόν, θα μπορούσε παρομοίως να υποστηρίξει τον εαυτό της. Η Οτέν είπε τον περασμένο μήνα ότι «γνωρίζει» ότι είναι «μια από αυτές που μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι πρωθυπουργός σε περίπτωση νίκης».
Πιθανότερος πρωταθλητής: Φρανσουά Ρουφέν
Οι αναστημένοι σοσιαλιστές
Το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα έφτασε στο χαμηλό του σημείο το 2022, όταν σημείωσε 1,7% στις προεδρικές εκλογές.
Αλλά έκτοτε ξεκίνησε μια απροσδόκητη αναβίωση, με αποκορύφωμα την ισχυρή της εμφάνιση στις ευρωπαϊκές εκλογές, όπου τερμάτισε πρώτο μεταξύ των αριστερών δυνάμεων με σχεδόν 14 % των ψήφων.
Οι Σοσιαλιστές έχουν ενισχύσει την παρουσία τους στο κοινοβούλιο και έχουν κλείσει το χάσμα με το ριζοσπαστικό LFI του Μελανσόν. Θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα λάβουν υποστήριξη από τους Πράσινους σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν τη Ανυπότακτη Γαλλία, να πάρει τον έλεγχο.
Πιθανοί υποψήφιοι θα μπορούσαν να προέλθουν από τη νέα γενιά σοσιαλδημοκρατών, συμπεριλαμβανομένου του σημερινού αρχηγού του Σοσιαλιστικού Κόμματος Olivier Faure, του απερχόμενου προέδρου της ομάδας του Boris Vallaud ή του επικεφαλής υποψηφίου στις ευρωεκλογές Raphaël Glucksmann.
Ο 48χρονος Vallaud, εξελέγη για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο το 2017. Σπούδασε δίπλα στον Μακρόν στην κορυφαία σχολή δημοσίων υπαλλήλων της Γαλλίας και, όπως ο σημερινός πρόεδρος, υπηρέτησε στο παρελθόν ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας των Ηλυσίων.
Αλλά ένας πρώην πρωταθλητής θα μπορούσε επίσης να προσπαθήσει να πει: ο Φρανσουά Ολάντ, ο πρώην σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας, πρόκειται να επιστρέψει αφού κέρδισε την κούρσα στην πρώην εκλογική του περιφέρεια, και θα γίνει μόνο ο δεύτερος πρόεδρος στη σύγχρονη ιστορία της Γαλλίας που επανέρχεται στην Εθνοσυνέλευση αφού είχε διατελέσει αρχηγός του κράτους.
Πιθανότερος πρωταθλητής: Boris Vallaud
Οι ακομμάτιστες επιλογές
Ένας τρόπος για να αποφευχθούν οι διαφωνίες μεταξύ των κομμάτων θα μπορούσε να είναι η επιλογή της αριστεράς από κάποιον εκτός της πολιτικής σκηνής.
Ο σοσιαλδημοκρατικός ευρωβουλευτής Glucksmann έθεσε αυτή την επιλογή στο τραπέζι τον περασμένο μήνα, προβάλλοντας τον Laurent Berger, πρώην ηγέτη του μεταρρυθμιστικού συνδικάτου CFDT.
Ο Μπέργκερ αναγνωρίζεται επίσης, τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά, για την ικανότητά του να δημιουργεί συναίνεση και να γεφυρώνει τα κενά.
