Ο Εμανουέλ Μακρόν είναι μεταξύ των κερδισμένων του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, καταφέρνοντας τελικά να κερδίσει το «στοίχημα» που έβαλε το βράδυ των ευρωεκλογών, προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές.
Μπροστά στο ενδεχόμενο η Ακροδεξιά να αποκτήσει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, πολιτικό σύστημα και ψηφοφόροι αντέδρασαν, οδηγώντας την Εθνική Συσπείρωση (NR) στην τρίτη θέση. Ο ίδιος ο Μακρόν έχει τώρα ρόλο ρυθμιστή ως προς τη νέα κυβέρνηση που θα προκύψει.
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα, με τη συμμετοχή στο 66,7%, η NR έλαβε πάνω από 10.000.000 ψήφους (37,1%) αλλά μόλις 143 έδρες (αυξάνοντάς τις πάντως κατά 54 σε σχέση με την προηγούμενη Βουλή). Η συμμαχία Μαζί (Ens) των υποστηρικτών του Μακρόν με 24,5% των ψήφων κέρδισε 159 έδρες (86 λιγότερες) και το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) 180 έδρες (49 περισσότερες) με 25,8%. Είναι προφανές ότι η συνεργασία των δύο παρατάξεων, με την απόσυρση πάνω από 200 υποψηφίων στον δεύτερο γύρο, απέφερε καρπούς.
Μεταξύ των ηττημένων ξεχωρίζουν οι Ρεπουμπλικανοί (LR, παραδοσιακή Δεξιά) που έλαβαν 5,4% και 39 έδρες (25 λιγότερες). Τέλος, 56 έδρες κατέληξαν σε υποψηφίους μικρότερων κομμάτων. Με την απόλυτη πλειοψηφία να απαιτεί 289 έδρες, είναι προφανές ότι κανείς δεν σχηματίζει κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός Ατάλ έσπευσε το βράδυ των εκλογών να αναγγείλει την παραίτησή του, αλλά χθες ο Μακρόν δεν την έκανε δεκτή, ζητώντας του να παραμείνει στη θέση του μέχρι να αποσαφηνιστεί η εικόνα σχετικά με τον διάδοχό του. Ο χρόνος πιέζει, δεδομένου και ότι σε 17 ημέρες ξεκινούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού.
Ως επικρατέστερο σενάριο προβάλλει η δημιουργία κυβέρνησης μειοψηφίας από το NFP, με ψήφο ανοχής από το Ens. Συνεργασία που πάντως δεν θα είναι καθόλου εύκολο να προκύψει δεδομένων των προγραμματικών αποκλίσεων. Για παράδειγ µα, εµβληµατική εξαγγελία του NFP είναι η κατάργηση της ασφαλιστικής µεταρρύθµισης του Μακρόν (που γέννησε το κίνηµα των «κίτρινων γιλέκων»).
Χαρακτηριστική είναι χθεσινή ανάρτηση του υπουργού Οικονοµικών, Μπρούνο Λεµέρ, όπου επισηµαίνεται ο κίνδυνος νοµισµατικής κρίσης και οικονοµικής παρακµής αν εφαρµοστεί το οικονοµικό πρόγραµµα του NFP. Ερώτηµα αποτελεί και το πρόσωπο που θα αναλάβει την πρωθυπουργία.
Αν και ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, επικεφαλής της Ανυπότακτης Γαλλίας (µεγαλύτερη συνιστώσα του NFP), δήλωσε διαθέσιµος, είναι µάλλον απίθανο να γίνει αποδεκτός.
Ο Ραφαέλ Γκλικσµάν, επικεφαλής ενός µικρού κεντρώου κόµµατος (Place Publique) που συνεργάζεται µε τους Σοσιαλιστές (δεύτερη µεγαλύτερη συνιστώσα του NFP), απέρριπτε το βράδυ της Κυριακής είτε «Ιακωβίνο» (δηλαδή τον Μελανσόν) είτε «∆ία» (όπως συνήθιζαν να αποκαλούν τον Μακρόν οι υποστηρικτές του).
Ο Γκλικσµάν θα µπορούσε να είναι µία επιλογή, όπως και ο γραµµατέας των Σοσιαλιστών, Ολιβιέ Φορ, ή η επικεφαλής των Οικολόγων (τρίτη συνιστώσα του NFP), Μαρίν Τοντελιέ. Εναλλακτικά ακούγεται το όνοµα του πρώην προέδρου Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος επέστρεψε στα βουλευτικά έδρανα.
Θεωρητικά ο Μακρόν θα µπορούσε να προτιµήσει µια κυβέρνηση µειοψηφίας µεταξύ της συµµαχίας Ens και της LR, η οποία µάλιστα αθροίζει περισσότερους βουλευτές από το NFP. Προγραµµατικά ένα τέτοιο σχήµα είναι περισσότερο οµοιογενές, αλλά είναι µάλλον απίθανο να αποσπάσει ψήφο ανοχής από το NFP. Σε κάθε περίπτωση, ο πρόεδρος της Γαλλίας θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων για το προσεχές διάστηµα.
