Ισραήλ: Σε εφαρμογή η τακτική του "αποκεφαλισμού" - Τι σημαίνει αυτό, οι ηγέτες της Χαμάς και της Χεζμπολάχ που έχουν μπει στο "σταυρόνημα"
Πώς εξουδετερώνει τους εχθρούς του το Ισραήλ
Η περίπτωση Χανίγια δεν ήταν η μοναδική - Ποιους άλλους ηγέτες της Χαμάς και της Χεζμπολάχ έχει βάλει το Ισραήλ στο στόχαστρο μετά τον πόλεμο της 7ης Οκτωβρίου
Στον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ απέναντι στον δικό του... «άξονα του κακού» - για να δανειστούμε τον όρο που χρησιμοποίησε ο Τζορτζ Μπους νεότερος το 2002 και στον οποίο συμπεριέλαβε το Ιράν, το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, καθώς και τη Βόρειο Κορέα - το Τελ-Αβίβ φαίνεται πως εφαρμόζει μία συγκεκριμένη τακτική, προκειμένου να επιβληθεί: τα καίρια πλήγματα με στόχο την ηγεσία του εχθρού, μια τακτική γνωστή στη θεωρία ως «αποκεφαλισμός» ή - για να ειπωθεί ορθότερα - «στρατηγική του αποκεφαλισμού» (decapitation strategy).
Μολονότι βέβαια το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει μέχρι την στιγμή που συντάσσεται το παρόν άρθρο την ευθύνη για την επίθεση στην Τεχεράνη, που οδήγησε στον χαμό του επικεφαλής του πολιτικού βραχίονα της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια (παρόλο που υπήρξε σχετική ανάρτηση από την ισραηλινή κυβέρνηση - που μετά κατέβηκε - με το χαρακτηριστικό eliminated, δηλαδή «εξουδετερώθηκε»), το εν λόγω πλήγμα έρχεται λίγες ώρες μετά από την επίθεση στη Βηρυτό - με στόχο τον επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ - ενώ των παραπάνω πράξεων - μεταξύ άλλων - είχε προηγηθεί μια άλλη επίθεση, στις αρχές Ιανουαρίου, στη Βηρυτό, που εξάλειψε το νο. 2 της Χαμάς, Σάλεχ Αλ-Αρούρι.
Η στρατηγική του αποκεφαλισμού, που φαίνεται πως εφαρμόζεται ενδεικτικά στις ανωτέρω τρεις περιπτώσεις, συνίσταται στην προσπάθεια εξάλειψης της φυσικής ηγεσίας του εχθρού, με στόχο τον ουσιαστικό αποσυντονισμό του και τελικά την κατάρρευσή του, καθώς πλέον αυτή - η ηγεσία - εκλείπει. Μια παρόμοια τακτική εφαρμόστηκε και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν έθετε στο επίκεντρο την εξόντωση του Σαντάμ Χουσεΐν - που οδήγησε το μέχρι τότε κυρίαρχο κόμμα Μπάαθ σε αποσύνθεση - αλλά και του ηγέτη της Al - Qaeda και υποκινητή του χτυπήματος στους Διδύμους Πύργους, Οσάμα μπιν Λάντεν.
Τα τρία αυτά πλήγματα που φέρεται να προκάλεσε το Ισραήλ - αν και την ευθύνη ανέλαβε μόνο για τον επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ, με αμφίβολο όμως το κατά πόσον είναι όντως νεκρός - πραγματοποιούνται στον απόηχο της επίθεσης της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου, που σηματοδοτεί την «11η Σεπτεμβρίου» του Τελ-Αβίβ και επαναφέρει και πάλι με ένταση το Μεσανατολικό στο προσκήνιο της διεθνούς σκακιέρας.
Συνηγορούσε για καιρό υπέρ του συμβιβασμού του ένοπλου αγώνα με την πολιτική μάχη στην οργάνωσή του και λέγεται πως είχε καλλιεργήσει καλές σχέσεις με τους ηγέτες αρκετών άλλων παλαιστινιακών κινημάτων.
Ο 62χρονος ζούσε αυτοεξόριστος στο Κατάρ και στην Τουρκία.
Γιος οικογένειας προσφύγων από την πόλη που ονομάζεται Ασκαλέν στα αραβικά (Ασκελόν στα εβραϊκά), μερικά χιλιόμετρα βόρεια από τη Λωρίδα της Γάζας, άρχισε την πολιτική του δράση στην οργάνωση φοιτητών των Αδελφών Μουσουλμάνων στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, εκεί όπου γεννήθηκε η Χαμάς. Ήταν μέλος της ένωσης φοιτητών του Ισλαμικού Πανεπιστημίου το 1983 και το 1984.
Τρία χρόνια αργότερα εντάχθηκε στη Χαμάς με την ίδρυσή της, ενώ ξεσπούσε η πρώτη Ιντιφάντα, η παλαιστινιακή εξέγερση η οποία θα διαρκούσε μέχρι το 1993. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής ο Ισμαήλ Χανίγια φυλακίστηκε επανειλημμένα από τις αρχές του Ισραήλ και είχε εκτοπιστεί για έξι μήνες στον νότιο Λίβανο.
Προσέλκυσε τη διεθνή προσοχή το 2006, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, μετά την απρόσμενη νίκη του ισλαμιστικού κινήματος στις βουλευτικές εκλογές.
Ο Ισμαήλ Χανίγια εξελέγη επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς το 2017, διαδεχόμενος τον Χάλεντ Μεσάαλ, επίσης εξόριστο στο Κατάρ.
Εννέα και πλέον μήνες μετά το ξέσπασμα του πολέμου που έχει μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας σε ερείπια, ο Ισμαήλ Χανίγια είχε επιμείνει επανειλημμένα στη θέση πως δεν θα απελευθερωθούν οι ισραηλινοί όμηροι, παρά μόνο αφού κηρυχθεί οριστική κατάπαυση του πυρός.
Ήταν επίσης ο ιδρυτής της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στη Δυτική Όχθη και, σύμφωνα με το Associated Press, ήταν στόχος του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ακόμη και πριν η οργάνωση εξαπολύσει τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ.
Βίντεο από την επίθεση της 2ας Ιανουαρίου στον Βηρυτό
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα The MPP, ο Αρούρι ηγήθηκε της αντιπροσωπείας της Χαμάς σε διαδοχικές συνομιλίες συμφιλίωσης με τη Φατάχ, την αντίπαλη φιλοπαλαιστινιακή στρατιωτική και πολιτική ομάδα, και βοήθησε στη διαπραγμάτευση για την απελευθέρωση του αιχμάλωτου Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ το 2011, σε αντάλλαγμα για 1.027 Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούσε το Ισραήλ.
Εντάχθηκε στη Χαμάς το 1987 και ηγήθηκε του ισλαμικού φοιτητικού κινήματος προτού συμβάλει στη δημιουργία της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στη Δυτική Όχθη. Έχει επανειλημμένα τεθεί υπό κράτηση από το Ισραήλ, σύμφωνα με την ιστοσελίδα MPP, μεταξύ άλλων για μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ 1985 και 1992 και μεταξύ 1992 και 2007.
Οι Times of Israel ανέφεραν ότι αξιωματούχοι των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών πιστεύουν ότι βοήθησε στο σχεδιασμό της απαγωγής και δολοφονίας τριών ισραηλινών εφήβων τον Ιούνιο του 2014 - Gil-ad Shaar, Eyal Yifrach και Naftali Fraenkel - καθώς και σε πολλές άλλες επιθέσεις.
Το 2010 απελάθηκε από το Ισραήλ στη Συρία, όπου έζησε για τρία χρόνια πριν μετακομίσει στην Τουρκία. Κατά τη στιγμή του θανάτου του βρισκόταν στο Λίβανο.
Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πρόσθεσε τον Αρούρι στη μαύρη λίστα τρομοκρατίας το 2015 και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε προσφέρει αμοιβή έως και 5 εκατομμύρια δολάρια για πληροφορίες σχετικά με τον εντοπισμό του.
Θεωρείται ως ένας εκ των «εγκεφάλων» της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου. Ο Ντέιφ πιστεύεται ότι γεννήθηκε τη δεκαετία του 1960 στον προσφυγικό καταυλισμό Χαν Γιουνίς, έναν από τους πολλούς τέτοιους καταυλισμούς που δημιουργήθηκαν στη Γάζα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 για εκτοπισμένους Παλαιστίνιους, στους οποίους το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ αρνήθηκε την ελευθερία να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Γεννημένος ως Mohammad Diab Ibrahim al-Masri, έγινε αργότερα γνωστός ως «El Deif» ή «ο επισκέπτης» λόγω της συνήθειάς του να μένει σε διαφορετικά σπίτια κάθε βράδυ για δεκαετίες για να αποφύγει τον εντοπισμό και τη δολοφονία του από το Ισραήλ.
Ο Deif βρισκόταν στην κορυφή του καταζητούμενου καταλόγου του Ισραήλ για δεκαετίες, με το Ισραήλ να τον θεωρεί υπεύθυνο για τους θανάτους δεκάδων πολιτών του. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ τον έχουν συμπεριλάβει σε μαύρες λίστες τρομοκρατών.
Σημειώνεται, δε, πως αμέσως μετά τις επιθέσεις σε βάρος του Ισραήλ τον Οκτώριο, κάλεσε σε γενική εξέγερση. «Αν έχετε όπλο, βγάλτε το. Αυτή είναι η ώρα να το χρησιμοποιήσετε - βγείτε έξω με φορτηγά, αυτοκίνητα, τσεκούρια, σήμερα αρχίζει η καλύτερη και πιο έντιμη ιστορία», είπε τότε σε ηχογραφημένο μήνυμα.
Ο Σουκρ ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση των πιο προηγμένων οπλικών συστημάτων της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων ακριβείας, πυραύλων κρουζ, πυραύλων κατά πλοίων, πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV).
Τρεις άμαχοι —μια γυναίκα και δυο παιδιά— σκοτώθηκαν και άλλοι 74 τραυματίστηκαν στον ισραηλινό βομβαρδισμό σε νότιο προάστιο της πρωτεύουσας του Λιβάνου, κατά τον ακόμη προκαταρκτικό απολογισμό που δημοσιοποίησε το λιβανικό υπουργείο Υγείας.
Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Φουάντ Σουκρ διαδραμάτισε «ρόλο κλειδί» στις «στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ στη Συρία», όπως επίσης και στην επίθεση του 1983 η οποία είχε στοιχίσει τη ζωή σε 241 αμερικανούς πεζοναύτες στη Βηρυτό.
Το 2017, η Ουάσιγκτον ανακοίνωνε πως προσέφερε μεγάλη αμοιβή ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες που θα επέτρεπαν να εντοπιστούν δυο ηγέτες της Χεζμπολάχ· ο ένας από τους δύο ήταν ο Φουάντ Σουκρ.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Χαγκαρί δήλωσε αργά το βράδυ ότι «η συνεχιζόμενη επιθετικότητα της Χεζμπολά κι οι βάρβαρες επιθέσεις της οδηγούν τον λαό του Λιβάνου και όλης της Μέσης Ανατολής σε μεγαλύτερη κλιμάκωση».
Μολονότι βέβαια το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει μέχρι την στιγμή που συντάσσεται το παρόν άρθρο την ευθύνη για την επίθεση στην Τεχεράνη, που οδήγησε στον χαμό του επικεφαλής του πολιτικού βραχίονα της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια (παρόλο που υπήρξε σχετική ανάρτηση από την ισραηλινή κυβέρνηση - που μετά κατέβηκε - με το χαρακτηριστικό eliminated, δηλαδή «εξουδετερώθηκε»), το εν λόγω πλήγμα έρχεται λίγες ώρες μετά από την επίθεση στη Βηρυτό - με στόχο τον επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ - ενώ των παραπάνω πράξεων - μεταξύ άλλων - είχε προηγηθεί μια άλλη επίθεση, στις αρχές Ιανουαρίου, στη Βηρυτό, που εξάλειψε το νο. 2 της Χαμάς, Σάλεχ Αλ-Αρούρι.
Η στρατηγική του αποκεφαλισμού, που φαίνεται πως εφαρμόζεται ενδεικτικά στις ανωτέρω τρεις περιπτώσεις, συνίσταται στην προσπάθεια εξάλειψης της φυσικής ηγεσίας του εχθρού, με στόχο τον ουσιαστικό αποσυντονισμό του και τελικά την κατάρρευσή του, καθώς πλέον αυτή - η ηγεσία - εκλείπει. Μια παρόμοια τακτική εφαρμόστηκε και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν έθετε στο επίκεντρο την εξόντωση του Σαντάμ Χουσεΐν - που οδήγησε το μέχρι τότε κυρίαρχο κόμμα Μπάαθ σε αποσύνθεση - αλλά και του ηγέτη της Al - Qaeda και υποκινητή του χτυπήματος στους Διδύμους Πύργους, Οσάμα μπιν Λάντεν.
Τα τρία αυτά πλήγματα που φέρεται να προκάλεσε το Ισραήλ - αν και την ευθύνη ανέλαβε μόνο για τον επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ, με αμφίβολο όμως το κατά πόσον είναι όντως νεκρός - πραγματοποιούνται στον απόηχο της επίθεσης της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου, που σηματοδοτεί την «11η Σεπτεμβρίου» του Τελ-Αβίβ και επαναφέρει και πάλι με ένταση το Μεσανατολικό στο προσκήνιο της διεθνούς σκακιέρας.
Χαμάς: Ποιος ήταν ο Ισμαήλ Χανίγια
Ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, ο Ισμαήλ Χανίγια, που δολοφονήθηκε σήμερα στο Ιράν, προσέλκυσε πάνω του τους προβολείς σε διεθνές επίπεδο το 2006, όταν έγινε πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, μετά την απρόσμενη νίκη του κινήματός του στις εκλογές.Συνηγορούσε για καιρό υπέρ του συμβιβασμού του ένοπλου αγώνα με την πολιτική μάχη στην οργάνωσή του και λέγεται πως είχε καλλιεργήσει καλές σχέσεις με τους ηγέτες αρκετών άλλων παλαιστινιακών κινημάτων.
Ο 62χρονος ζούσε αυτοεξόριστος στο Κατάρ και στην Τουρκία.
Γιος οικογένειας προσφύγων από την πόλη που ονομάζεται Ασκαλέν στα αραβικά (Ασκελόν στα εβραϊκά), μερικά χιλιόμετρα βόρεια από τη Λωρίδα της Γάζας, άρχισε την πολιτική του δράση στην οργάνωση φοιτητών των Αδελφών Μουσουλμάνων στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, εκεί όπου γεννήθηκε η Χαμάς. Ήταν μέλος της ένωσης φοιτητών του Ισλαμικού Πανεπιστημίου το 1983 και το 1984.
Τρία χρόνια αργότερα εντάχθηκε στη Χαμάς με την ίδρυσή της, ενώ ξεσπούσε η πρώτη Ιντιφάντα, η παλαιστινιακή εξέγερση η οποία θα διαρκούσε μέχρι το 1993. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής ο Ισμαήλ Χανίγια φυλακίστηκε επανειλημμένα από τις αρχές του Ισραήλ και είχε εκτοπιστεί για έξι μήνες στον νότιο Λίβανο.
Προσέλκυσε τη διεθνή προσοχή το 2006, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, μετά την απρόσμενη νίκη του ισλαμιστικού κινήματος στις βουλευτικές εκλογές.
Ο Ισμαήλ Χανίγια εξελέγη επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς το 2017, διαδεχόμενος τον Χάλεντ Μεσάαλ, επίσης εξόριστο στο Κατάρ.
Εννέα και πλέον μήνες μετά το ξέσπασμα του πολέμου που έχει μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας σε ερείπια, ο Ισμαήλ Χανίγια είχε επιμείνει επανειλημμένα στη θέση πως δεν θα απελευθερωθούν οι ισραηλινοί όμηροι, παρά μόνο αφού κηρυχθεί οριστική κατάπαυση του πυρός.
Χαμάς: Ποιος ήταν ο Σαλέχ αλ Αρούρι
Πρώτος χρονικά στόχος πάντως που εξαλείφθηκε μετά το ξέσπασμα του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς ήταν ο Σαλέχ Αλ Αρούρι, μετά από έκρηξη στη Βηρυτό στις 2 Ιανουαρίου. Γεννημένος το 1966 στην πόλη Αρούρα της Δυτικής Όχθης, ήταν μέλος του πολιτικού γραφείου της Χαμάς από το 2010 και αναπληρωτής πρόεδρός της από τον Οκτώβριο του 2017, σύμφωνα με τον ιστότοπο Mapping Palestinian Politics και όπως αναμεταδίδει ο Guardian.Ήταν επίσης ο ιδρυτής της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στη Δυτική Όχθη και, σύμφωνα με το Associated Press, ήταν στόχος του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, ακόμη και πριν η οργάνωση εξαπολύσει τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ.
Βίντεο από την επίθεση της 2ας Ιανουαρίου στον Βηρυτό
Breaking: A major explosion right now in Beirut Lebanon, reports that it was a targeted hit on someone senior pic.twitter.com/0ezddEvdEX
— Raylan Givens (@JewishWarrior13) January 2, 2024
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα The MPP, ο Αρούρι ηγήθηκε της αντιπροσωπείας της Χαμάς σε διαδοχικές συνομιλίες συμφιλίωσης με τη Φατάχ, την αντίπαλη φιλοπαλαιστινιακή στρατιωτική και πολιτική ομάδα, και βοήθησε στη διαπραγμάτευση για την απελευθέρωση του αιχμάλωτου Ισραηλινού στρατιώτη Γκιλάντ Σαλίτ το 2011, σε αντάλλαγμα για 1.027 Παλαιστίνιους κρατούμενους που κρατούσε το Ισραήλ.
Εντάχθηκε στη Χαμάς το 1987 και ηγήθηκε του ισλαμικού φοιτητικού κινήματος προτού συμβάλει στη δημιουργία της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς στη Δυτική Όχθη. Έχει επανειλημμένα τεθεί υπό κράτηση από το Ισραήλ, σύμφωνα με την ιστοσελίδα MPP, μεταξύ άλλων για μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ 1985 και 1992 και μεταξύ 1992 και 2007.
Οι Times of Israel ανέφεραν ότι αξιωματούχοι των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών πιστεύουν ότι βοήθησε στο σχεδιασμό της απαγωγής και δολοφονίας τριών ισραηλινών εφήβων τον Ιούνιο του 2014 - Gil-ad Shaar, Eyal Yifrach και Naftali Fraenkel - καθώς και σε πολλές άλλες επιθέσεις.
Το 2010 απελάθηκε από το Ισραήλ στη Συρία, όπου έζησε για τρία χρόνια πριν μετακομίσει στην Τουρκία. Κατά τη στιγμή του θανάτου του βρισκόταν στο Λίβανο.
Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πρόσθεσε τον Αρούρι στη μαύρη λίστα τρομοκρατίας το 2015 και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε προσφέρει αμοιβή έως και 5 εκατομμύρια δολάρια για πληροφορίες σχετικά με τον εντοπισμό του.
Μοχάμεντ Ντέιφ: Ο «επισκέπτης» της Χαμάς και «εγκέφαλος» της 7ης Οκτωβρίου
Αντίστοιχα, στο στόχαστρο βρίσκεται για το Ισραήλ ο στρατιωτικός επικεφαλής της Χαμάς Μοχάμεντ Ντέιφ, όταν σε μια επίθεση σε μια καθορισμένη ανθρωπιστική ζώνη στη νότια Γάζα, η οποία προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 90 Παλαιστινίων στα μέσα Ιουλίου, έγινε προσπάθεια επίσης να «εξουδετερωθεί».Θεωρείται ως ένας εκ των «εγκεφάλων» της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου. Ο Ντέιφ πιστεύεται ότι γεννήθηκε τη δεκαετία του 1960 στον προσφυγικό καταυλισμό Χαν Γιουνίς, έναν από τους πολλούς τέτοιους καταυλισμούς που δημιουργήθηκαν στη Γάζα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 για εκτοπισμένους Παλαιστίνιους, στους οποίους το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ αρνήθηκε την ελευθερία να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Γεννημένος ως Mohammad Diab Ibrahim al-Masri, έγινε αργότερα γνωστός ως «El Deif» ή «ο επισκέπτης» λόγω της συνήθειάς του να μένει σε διαφορετικά σπίτια κάθε βράδυ για δεκαετίες για να αποφύγει τον εντοπισμό και τη δολοφονία του από το Ισραήλ.
Ο Deif βρισκόταν στην κορυφή του καταζητούμενου καταλόγου του Ισραήλ για δεκαετίες, με το Ισραήλ να τον θεωρεί υπεύθυνο για τους θανάτους δεκάδων πολιτών του. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ τον έχουν συμπεριλάβει σε μαύρες λίστες τρομοκρατών.
Σημειώνεται, δε, πως αμέσως μετά τις επιθέσεις σε βάρος του Ισραήλ τον Οκτώριο, κάλεσε σε γενική εξέγερση. «Αν έχετε όπλο, βγάλτε το. Αυτή είναι η ώρα να το χρησιμοποιήσετε - βγείτε έξω με φορτηγά, αυτοκίνητα, τσεκούρια, σήμερα αρχίζει η καλύτερη και πιο έντιμη ιστορία», είπε τότε σε ηχογραφημένο μήνυμα.
Από τη Χαμάς στη Χεζμπολάχ: Ποιος ήταν ο Φουάντ αλ Σουκρ - Ο «εγκέφαλος» της επίθεσης στα υψίπεδα του Γκολάν
Πριν από την επίθεση στην Τεχεράνη, σημειώθηκε το πλήγμα στη Βηρυτό χθες το απόγευμα, για το οποίο το Ισραήλ (και ειδικότερα οι Ένοπλες Δυνάμεις του, οι IDF) όχι μόνο ανέλαβε την ευθύνη, αλλά σημείωσε πως εξουδετέρωσε τον - κατά το Τελ-Αβίβ- «εγκέφαλο» της επίθεσης στο Majdal Shams το Σάββατο, που οδήγησε στο θάνατο 12 παιδιά ηλικίας 10-16 ετών, που βρίσκονταν σε γήπεδο ποδοσφαίρου.📍Beirut: This targeted building in Haret Hreik doesn't look like a military target. It’s a residential area. #Lebanon #Haret_Hreik #Beirut pic.twitter.com/rpxz5wpLlf
— Hamza Elbuhaisi (@hamzaelbuhaisi) July 30, 2024
Ο Σουκρ ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση των πιο προηγμένων οπλικών συστημάτων της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων ακριβείας, πυραύλων κρουζ, πυραύλων κατά πλοίων, πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV).
Τρεις άμαχοι —μια γυναίκα και δυο παιδιά— σκοτώθηκαν και άλλοι 74 τραυματίστηκαν στον ισραηλινό βομβαρδισμό σε νότιο προάστιο της πρωτεύουσας του Λιβάνου, κατά τον ακόμη προκαταρκτικό απολογισμό που δημοσιοποίησε το λιβανικό υπουργείο Υγείας.
Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Φουάντ Σουκρ διαδραμάτισε «ρόλο κλειδί» στις «στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ στη Συρία», όπως επίσης και στην επίθεση του 1983 η οποία είχε στοιχίσει τη ζωή σε 241 αμερικανούς πεζοναύτες στη Βηρυτό.
Το 2017, η Ουάσιγκτον ανακοίνωνε πως προσέφερε μεγάλη αμοιβή ύψους 5 εκατομμυρίων δολαρίων για πληροφορίες που θα επέτρεπαν να εντοπιστούν δυο ηγέτες της Χεζμπολάχ· ο ένας από τους δύο ήταν ο Φουάντ Σουκρ.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Χαγκαρί δήλωσε αργά το βράδυ ότι «η συνεχιζόμενη επιθετικότητα της Χεζμπολά κι οι βάρβαρες επιθέσεις της οδηγούν τον λαό του Λιβάνου και όλης της Μέσης Ανατολής σε μεγαλύτερη κλιμάκωση».