Ποιες είναι οι στρατιωτικές δυνατότητες Ισραήλ και Ιράν σε έναν αεροπορικό πόλεμο με οπλισμό μεγάλου βεληνεκούς; Ιδού η σύγκριση των αεροπορικών δυνάμεων και των συστημάτων αεράμυνας των δύο χωρών.

Η πρώτη απευθείας επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ στις 13 Απριλίου έχει επαναφέρει το σημείο εστίασης στις ικανότητες του πρώτου για αεροπορική άμυνα, καθώς οι Ισραηλινοί ηγέτες αποφασίζουν για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να απαντήσουν. Το πρακτορείο Reuters συνέκρινε τις αεροπορικές δυνάμεις και την αεράμυνά τους.

*Διαβάστε ακόμα: Μέση Ανατολή: Ένα βήμα πριν από την έναρξη των συγκρούσεων - Ισραήλ και Ιράν με το "δάχτυλο στη σκανδάλη" - Όλες οι εξελίξεις


Η σύγκριση των αεροπορικών δυνάμεων και των συστημάτων αεράμυνας των δύο χωρών

Η ιρανική Πολεμική Αεροπορία αριθμεί 37.000 μέλη προσωπικό, όμως δεκαετίες διεθνών κυρώσεων έχουν σε μεγάλο βαθμό αποκόψει τη χώρα από τον πιο πρόσφατο υψηλής τεχνολογίας στρατιωτικό εξοπλισμό, σύμφωνα με το International Institute for Strategic Studies (IISS) στο Λονδίνο. Η Πολεμική Αεροπορία έχει μόνο μερικές δεκάδες επιχειρησιακά επιθετικά αεροσκάφη, περιλαμβανομένων ρωσικών τζετ και παλαιών αμερικανικών μοντέλων που αποκτήθηκαν πριν από την Ιρανική Επανάσταση του 1979. Η Τεχεράνη διαθέτει μια μοίρα εννέα μαχητικών F-4 και F-5, μια μοίρα ρωσικής κατασκευής αεριωθούμενων Sukhoi-24 και ορισμένα αεροσκάφη MiG-29, F-7 και F-14, ανέφερε το IISS. Οι Ιρανοί έχουν επίσης αεροσκάφη χωρίς πιλότο, που έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να πέφτουν πάνω στον στόχο και να εκρήγνυνται.

Αναλυτές πιστεύουν ότι το οπλοστάσιο αυτών των drones μπορεί να αριθμεί λίγες χιλιάδες. Επιπρόσθετα, λένε, το Ιράν έχει πάνω από 3.500 πυραύλους εδάφους-εδάφους, μερικοί από τους οποίους μπορούν να φέρουν εκρηκτικές κεφαλές μισού τόνου. Ο αριθμός ωστόσο εκείνων που μπορούν να φτάσουν το Ισραήλ μπορεί να είναι μικρότερος. Ο διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας του Ιράν έχει δηλώσει πως τα Sukhoi-24 είναι στην «καλύτερη κατάσταση ετοιμότητάς» τους. Όμως η εξάρτηση του Ιράν από τα Sukhoi-24, που κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά το 1964, καταδεικνύει τη σχετική αδυναμία της Πολεμικής Αεροπορίας του. Η άμυνα του Ιράν εξαρτάται από ένα μείγμα ρωσικών και εγχωρίως παραγομένων συστημάτων πυραύλων εδάφους-αέρος και αεροπορικής άμυνας.

Η Τεχεράνη παρέλαβε αντιαεροπορικά συστήματα S-300 από τη Ρωσία το 2016, τα οποία είναι μεγάλου βεληνεκούς συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος, που μπορούν να δεσμεύσουν πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα, περιλαμβανομένων πυραύλων αεροσκαφών και βαλλιστικών πυραύλων. Το Ιράν διαθέτει επίσης την εγχωρίως παραγόμενη πλατφόρμα πυραύλων εδάφους-αέρος «Bavar-373», καθώς και τα αμυντικά συστήματα «Sayyad» και «Raad». Ο Φάμπιαν Χινζ, ερευνητής στο IISS, είπε: «Αν υπάρξει μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, το Ιράν θα επικεντρωθεί πιθανόν σε σποραδικές επιτυχίες. Δεν έχει την ολοκληρωμένη αεροπορική άμυνα που έχει το Ισραήλ».