Με ένα σκούρο μπλε κοστούμι κι όχι με λευκό ως συνήθως, εμφανίστηκε η Κάμαλα Χάρις στη μεγαλύτερη και πιο σημαντική ομιλία της ζωής της, όταν  δέχτηκε το χρίσμα της ως υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία. Ένω φαινομενικά μπορεί να θεωρούμε πως ελάχιστη σημασία έχει, στην πραγματικότητα έχει μια συμβολική διάσταση που πρέπει κανείς να δώσει βαρύτητα.

Πολλές γυναίκες στο United Center στο Σικάγο φορούσαν λευκά. Πολλοί από τους άλλους ομιλητές είχαν φορέσει, επίσης, το ίδιο χρώμα. Μερικά παραδείγματα αυτού απότελούν: Η Άσλεϊ Μπάιντεν, για την ομιλία της παρουσίασης του πατέρα της, η Στέφανι Γκρίσαμ, για την ομιλία της που εξηγούσε γιατί εγκατέλειψε τον Ντόναλντ Τραμπ, η Ντεμπ Χάαλαντ, όπως και η Γκρέτσεν Γουίτμερ. Αλλά όχι η κυρία Χάρις.

Το σκούρο κοστούμι της Κάμαλα Χάρις

Η Κάμαλα Χάρις, μάλιστα, χρησιμοποίησε την ίδια πολιτική χρωμάτων με αυτή της Χίλαρι Κλίντον, το 2016. Μέσα στη μονοτονία των χρωμάτων η ομοιότητα ήταν αδύνατο να μην γίνει αντιληπτή. Από τότε που η κυρία Κλίντον ανέβηκε στη σκηνή του συνεδρίου της με το λευκό Ralph Lauren, θεωρώντας εαυτήν τη φωνή όλων των γυναικών που αγωνίστηκαν, από τις σουφραζέτες μέχρι την Τζεραλντίν Φεράρο, το λευκό παντελόνι έχει γίνει ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό τρόπαιο, το οποίο ήταν ιδιαίτερα ισχυρό κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ. Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2016 το λευκό κοστούμι ήταν ένα σύμβολο αλληλεγγύης, μια σιωπηλή δήλωση διαμαρτυρίας από βουλευτίνες στο State of Union για πολλά χρόνια.

Mάλιστα, η ενδυματολογική αυτή επιλογή φορέθηκε κατά τη διάρκεια των ακροάσεων της επιτροπής στις 6 Ιανουαρίου και από πολυάριθμους παρουσιαστές ειδήσεων. Η κυρία Χάρις έκανε μια διαφορετική επιλογή. Μια επιλογή που δεν εστίαζε στη θηλυκότητά της -ή στο φεμινισμό της- αλλά στην ικανότητά της να κάνει τη δουλειά της. Μια επιλογή που δεν αφορούσε τον ιστορικό χαρακτήρα της υποψηφιότητάς της τόσο ως προς το φύλο όσο και ως προς τη φυλή.

Για την ακρίβεια, η κυρία Χάρις, επέλεξε ένα σκούρο μπλε παντελόνι κι ένα σακάκι με αιχμηρούς ώμους και πέτα, συνδυασμένο με μια ασορτί μπλε μπλούζα με φιόγκο. Ο φιόγκος αυτός, μάλιστα, γνώρισε μεγάλη επιτυχία κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70, μια χρονική περίοδος κατά την οποία οι γυναίκες εντάχθηκαν στην εργασιακή διαδικασία. Επιπλέον κατά τη δεκαετία του 1980 ο εν λόγω φιόγκος έγινε το σήμα κατατεθέν της Μάργκαρετ Θάτσερ, ως την πρώτη γυναικεία φιγούρα Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου. Το σκούρο μπλε συνδέεται με την αλήθεια, την αυτοσυγκράτηση, τη σταθερότητα, την τάξη, και τη σοβαρότητα. Ενώ, χρησιμοποιείται συχνά στις στολές των σωμάτων ασφαλείας.

Το κοστούμι ήταν της Chloé, της γαλλικής εταιρείας που σχεδιάστηκε από την Chemena Kamali, η οποία σχεδίασε και το εκρού κοστούμι που προκάλεσε τα βλέμματα όταν η Κάμαλα Χάρις το φόρεσε την πρώτη ημέρα του συνεδρίου. Η επιλογή του εκρού θα μπορούσε να σηματοδοτεί μια ομαλή μετάβαση σε μια νέα πολιτική κατάσταση από το λευκό ακόμη και μια μετριοπαθή ρήξη. Η μπλε εκδοχή όμως ίσως σημαίνει μια πλήρη ρήξη με το καθεστώς Τραμπ. Ίσως επίσης αποτελεί μια έμμεση νύξη της διαφοράς μεταξύ των θέσεων εργασίας λευκού ή μπλε κολάρου, αλλά και την πολιτική που σκοπέυει να εφαρμόσει η κα Χάρις σε περίπτωση προεδρίας.

Πράγματι, οι δύο σιλουέτες ήταν πρακτικά πανομοιότυπες, με το εκρού κοστούμι να λειτουργεί ως ένα είδος αυλαίας για το σκούρο μπλε κοστούμι της υποψήφιας. Μαζί, τα δύο αυτά ρούχα, έδειχναν ότι είχε ήδη καταλήξει στην εικόνα της κυβερνητικής της «στολής». Μάλιστα, και οι δύο εμφανίσεις ήταν «κατά παραγγελία», σύμφωνα με την Chloé, πράγμα που σημαίνει ότι φτιάχτηκαν ειδικά για την υποψήφια – προφανώς σύμφωνα με τις προδιαγραφές της.

“Tο να ξέρεις ακριβώς τι θα φορέσεις το πρωί είναι στρατηγική εργασίας”

Όπως είπε κάποτε ο Μπαράκ Ομπάμα στον συγγραφέα Μάικλ Λούις: «Ο πρόεδρος πρέπει να παίρνει τόσες πολλές αποφάσεις κάθε μέρα που το να μπορεί να μειώσει οποιαδήποτε από αυτές είναι ευλογία, οπότε το να ξέρεις ακριβώς τι θα φορέσεις το πρωί είναι στρατηγική εργασίας».

Το κοστούμι φαινόταν επαγγελματικό και κάπως, θα έλεγε κανείς, συντηρητικό. Δεν ήταν τόσο ακραίο όσο το μπλε κοστούμι Monse που φόρεσε η Μισέλ Ομπάμα για την ομιλία της την Τρίτη. Το πιο αξιοσημείωτο πράγμα στον ρουχισμό αυτό, πέραν της απόκλισης από τον πρόσφατο κανόνα του χρώματος του λευκού, ήταν ότι προερχόταν από έναν γαλλικό, και όχι αμερικανικό, οίκο μόδας – οικός βέβαια που διευθύνεται από μια γυναίκα σε μια εταιρία μακράς ιστορίας γυναικών. Η επιλογή του κοστουμιού, όπως και η ίδια η ομιλία, ήταν ό,τι έπρεπε για το σκοπό της, προσφέροντας μια πρόγευση για το τί μπορεί να ακολουθήσει.

Όταν, στο τέλος της βραδιάς, η υποψήφια για την προεδρία των ΗΠΑ ενώθηκε στη σκηνή με τον σύζυγό της, κύριο Νταγκ Έμχοφ, και τον εκλεκτό της για την αντιπροεδρία, Τιμ Γουόλτς (και οι δύο άνδρες με ασορτί μπλε κοστούμια και γαλάζιες γραβάτες) και τη σύζυγό του, Γκουέν Γουόλτς (επίσης με σκούρο μπλέ χρώμα, από την Carolina Herrera), ήταν η εικόνα ενός ενιαίου μετώπου. Ένα μέτωπο που λέει όχι στο λευκό κοστούμι κι ό,τι σηματοδοτεί αυτό.

 *Πηγές: The New York Times, Marie Claire, The Washington Post