Αντιµέτωπος µε τον χειρότερο εφιάλτη του βρίσκεται πλέον ο Εμανουέλ Μακρόν, δύο µήνες µετά την ξαφνική απόφασή του να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, καθώς, στην προσπάθειά του να τελειώνει µια και καλή µε την Ακροδεξιά της Λεπέν, κινδυνεύει να βρεθεί στο πολιτικό περιθώριο, µε µοναδική λύση στο κυβερνητικό αδιέξοδο την παραίτησή του.

Στο πολιτικό περιθώριο κινδυνεύει να μπει ο Μακρόν

Η αρχή του τέλους για τον Μακρόν ξεκίνησε στις προεδρικές εκλογές του 2022, όταν το κόµµα του έχασε την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, άλλαξε δύο πρωθυπουργούς (Ελιζαµπέτ Μπορν και Γκαµπριέλ Ατάλ), αναγκάστηκε να συνεργαστεί µε µια δύσκολη αντιπολίτευση στην Εθνοσυνέλευση και γενικά τα βρήκε δύσκολα... Ακολούθησε η απόφασή του να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αµέσως µετά την ήττα της παράταξής του στις ευρωεκλογές του περασµένου Ιουνίου, µια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου, που όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσµατος κινδυνεύει να τον βάλει στο πολιτικό περιθώριο.

Ο Μακρόν πήρε το ρίσκο, θέλοντας να τροµάξει τους Γάλλους ψηφοφόρους, ώστε να απορρίψουν το κόµµα της Μαρίν Λεπέν, το οποίο µετά τις εκλογές του 2022 άρχισε να µετατρέπεται από µικρό και ελεγχόµενο εκλογικά κόµµα της αντιπολίτευσης σε κόµµα εξουσίας, απειλώντας ευθέως τον Μακρόν, που πίστευε -και όχι άδικαπως θα το έβρισκε ξανά µπροστά του στις προεδρικές εκλογές του 2027 να διεκδικεί µε αξιώσεις την προεδρία. Ο Μακρόν, αν και δεν έχει δικαίωµα να διεκδικήσει και τρίτη θητεία, ήθελε να «χρίσει» διάδοχό του ένα πρόσωπο από το στενό περιβάλλον του, τον µέχρι πρότινος πρωθυπουργό Γκαµπριέλ Ατάλ. Το αποτέλεσµα των δύο εκλογικών αναµετρήσεων στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου και όσα συνέβησαν στο µεσοδιάστηµα, αν και απέτρεψαν τον σχηµατισµό κυβέρνησης από την Εναλλακτική ∆εξιά, οδήγησαν σε ακραία πόλωση του πολιτικού συστήµατος και στη συνακόλουθη αδυναµία σχηµατισµού κυβέρνησης.

Ανάγκη θεσµικής σταθερότητας

Η κατάσταση περιπλέχθηκε περισσότερο, καθώς κανένα κόµµα δεν συγκέντρωσε την απαιτούµενη πλειοψηφία των 289 εδρών, µε τα ποσοστά των τριών πρώτων κοµµάτων µετά τον δεύτερο γύρο να είναι σχεδόν ισοδύναµα, δυσκολεύοντας και αριθµητικά τον σχηµατισµό κυβέρνησης συνεργασίας. Σε ένα Κοινοβούλιο 577 εδρών, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NPF), που προέκυψε από τον συνασπισµό των δυνάµεων της Αριστεράς µε τους Σοσιαλιστές και τους Οικολόγους, ήρθε πρώτο µε 182 έδρες, δεύτερη ήρθε η Αναγέννηση (Ensemble) του Μακρόν µε 174 έδρες, τρίτος κατέληξε ο Εθνικός Συναγερµός (R.N.) της Μαρίν Λεπέν και του Μπαρντελά µε 143 έδρες και τέταρτο µε 60 έδρες το Ρεπουµπλικανικό Κόµµα (L.R.). Σύµφωνα µε το Σύνταγµα, ο Μακρόν µπορεί να διορίσει πρωθυπουργό όποιον θέλει, ωστόσο θα πρέπει να είναι κάποιος που να µπορεί να επιβιώσει στις προτάσεις µοµφής που θα δεχθεί από την αντιπολίτευση. Αν και το Σύνταγµα δεν δεσµεύει τον Μακρόν να ορίσει έναν υποψήφιο από το κόµµα που κέρδισε τις περισσότερες έδρες, στην πράξη, επειδή η Εθνοσυνέλευση έχει τη δυνατότητα να εξαναγκάσει την όποια κυβέρνηση σε παραίτηση καταθέτοντας πρόταση δυσπιστίας, ο πρόεδρος παραδοσιακά διορίζει πρωθυπουργό από το κόµµα που έχει την πλειοψηφία. Οπως φάνηκε και στον νέο κύκλο διαπραγµατεύσεων που ξεκίνησε την Παρασκευή 23 Αυγούστου, κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο, καθώς ο Μακρόν απέκλεισε το ενδεχόµενο σχηµατισµού κυβέρνησης από τον αριστερό συνασπισµό Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NPF), αν και κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις εκλογές του Ιουλίου. Ο Μακρόν, που απέρριψε τη Λουσί Καστέ που πρότεινε η Αριστερά για πρωθυπουργό, επικαλέστηκε την ανάγκη θεσµικής σταθερότητας, λέγοντας πως «µια αριστερή κυβέρνηση θα είχε απέναντί της µια αντιπολίτευση άνω των 350 βουλευτών, εµποδίζοντάς την ουσιαστικά να δράσει».

Η Ανυπότακτη Γαλλία (LFI) του Ζαν-Λικ Μελανσόν, που ηγείται του αριστερού συνασπισµού, αντέδρασε κατηγορώντας τον Μακρόν ότι επέβαλε «ένα απαράδεκτο, αντιδηµοκρατικό πραξικόπηµα» και απείλησε να κινηθεί νοµικά εναντίον του. Στο µεταξύ και τα υπόλοιπα κόµµατα του Κέντρου, της ∆εξιάς και της Εναλλακτικής ∆εξιάς έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να ανατρέψουν οποιαδήποτε κυβέρνηση περιλαµβάνει µέλη από το κόµµα του Μελανσόν. Ειδικότερα, η Μαρίν Λεπέν και ο Ζορντάν Μπαρντελά, µετά τη συνάντηση µιας ώρας µε τον Μακρόν, ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να καταθέσουν πρόταση µοµφής εναντίον οποιουδήποτε υποψηφίου από τον αριστερό συνασπισµό διεκδικήσει την πρωθυπουργία, περιορίζοντας ακόµα περισσότερο τις επιλογές του προέδρου.

Πιθανότερες λύσεις για να βγει από το πολιτικό αδιέξοδο

Μετά το νέο πολιτικό αδιέξοδο, ο Μακρόν κάλεσε «όλους τους πολιτικούς να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να επιδείξουν πνεύµα υπευθυνότητας», λέγοντας πως «δική µου ευθύνη είναι να µην µπλοκαριστεί ούτε να αποδυναµωθεί η χώρα». Ωστόσο, η συνεχιζόµενη άρνησή του να αποδεχθεί την ήττα του και η επιµονή του να διορίσει µια κυβέρνηση την οποία θα ελέγχει ο ίδιος, έχουν δηµιουργήσει ένα πολιτικό κλίµα ακραίας πόλωσης που ακυρώνει κάθε πιθανή λύση. Ακόµα και µία κυβέρνηση τεχνοκρατών ή ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής δεν θα µπορούσε να κατευνάσει τα πολιτικά πάθη και να δώσει λύση στα µεγάλα προβλήµατα της χώρας, µε πρώτο αυτό της οικονοµίας, καθώς η Γαλλία θα κληθεί άµεσα να καταθέσει το νέο σχέδιο προϋπολογισµού της στην Ε.Ε., λαµβάνοντας δραστικά µέτρα για την αντιµετώπιση του δηµοσιονοµικού ελλείµµατος, που το 2024 έφθασε στο 4,4% του ΑΕΠ.

Σε ένα τέτοιο κλίµα ο χρόνος µετρά πλέον αντίστροφα για τον Μακρόν, µε την παραίτησή του να είναι η µοναδική λύση στο αδιέξοδο που ο ίδιος προκάλεσε...