Ισραήλ: Πώς ο πύραυλος των Χούθι δεν εντοπίστηκε από το αμυντικό σύστημα - Έχει βεληνεκές περίπου 2.000 χλμ
Από την Υεμένη στο Ισραήλ σε 15 λεπτά
Οι πύραυλοι "Tufan" προέρχονται από το Ιράν και πρόκειται για τον ιρανικό πύραυλο Ghadir, εξέλιξη του Shahab-3 που το Arrow μπορούσε στο παρελθόν να αναχαιτίσει
O πύραυλος των Χούθι που έπεσε στο κεντρικό Ισραήλ φαίνεται ότι απέφυγε τα προηγμένα συστήματα ανίχνευσης του, καθώς μόνο όταν βρέθηκε πάνω από τον ισραηλινό εναέριο χώρο καταρρίφθηκε, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με πιθανές αστοχίες στα συστήματα ασφαλείας.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν ο πύραυλος εντοπίστηκε έγκαιρα και γιατί δεν αναχαιτίστηκε από το σύστημα Arrow όπως είχε προγραμματιστεί.
Οι Χούθι δεν έχουν τη δική τους βιομηχανία βαλλιστικών πυραύλων. Ολόκληρο το απόθεμά τους προέρχεται από το Ιράν. Οι πύραυλοι που στην Υεμένη είναι γνωστοί με την ονομασία «Tufan» είναι ουσιαστικά ο ιρανικός πύραυλος Ghadir, εξέλιξη του Shahab-3. Για 25 χρόνια, το σύστημα Arrow έχει αναπτυχθεί και αναβαθμιστεί για να μπορεί να τους αναχαιτίσει.
Αυτός ο πύραυλος έχει βεληνεκές περίπου 2.000 χλμ., αρκετό για να καλύψει την απόσταση από την Υεμένη έως το Ισραήλ . Ο πύραυλος μεταφέρεται από τον χώρο αποθήκευσης του με φορτηγό στον τόπο εκτόξευσης, όπου και συναρμολογείται. Ο στόχος του πυραύλου είναι προκαθορισμένος και δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία του ή να την διορθώσει κατά την πτήση, αναφέρει η Jerusalem Post. Σε αντίθεση με το Shahab, οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του, κυρίως με την πλήρωση του πρώτου σταδίου με καύσιμα, διαρκούν περίπου μόνο 30 λεπτά αντί για αρκετές ώρες.
Ο πύραυλος εκτοξεύεται κατακόρυφα και ακολουθεί μια βαλλιστική τροχιά, που σημαίνει ότι ταξιδεύει σαν ένα τόξο. Πετά μέσα στην ατμόσφαιρα με τον κινητήρα του ακόμα σε λειτουργία, ωθώντας το προς τα εμπρός. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το πρώτο στάδιο διαχωρίζεται και το δεύτερο στάδιο επανέρχεται από την ατμόσφαιρα αφού εξαντλήσει τα καύσιμα του, συνεχίζοντας να επιταχύνει λόγω της βαρύτητας.
Υπάρχουν στάδια ανίχνευσης για ένα τέτοιο βλήμα, το οποίο φαίνεται να έχει μην λειτούργησε σήμερα το πρωί. Όταν ο πύραυλος τοποθετείται για εκτόξευση, βρίσκεται σε μια ανοιχτή περιοχή ορατή από ισραηλινούς και αμερικανικούς δορυφόρους αναγνώρισης, οι οποίοι υποτίθεται ότι παρακολουθούν πιθανές τοποθεσίες εκτόξευσης.
Όταν ο πύραυλος εκτοξεύεται, η έντονη θερμότητα που παράγεται από τον κινητήρα του ανιχνεύεται από το αμερικανικό δορυφορικό δίκτυο προειδοποίησης πυραύλων και οι πληροφορίες υποτίθεται ότι μεταδίδονται στην IDF.
Πολλά συστήματα ραντάρ υποτίθεται ότι εντοπίζουν και παρακολουθούν τον πύραυλο όταν βρίσκεται στην τροχιά του προς το Ισραήλ. Αυτά περιλαμβάνουν ραντάρ από το αμερικανικό και ισραηλινό ναυτικό στην Ερυθρά Θάλασσα, το ραντάρ μεγάλης εμβέλειας ζώνης X που παράγεται από τη Raytheon και βρίσκεται στη Νεγκέβ, το οποίο λειτουργεί από αμερικανικά στρατεύματα, και τέλος, το ραντάρ συστήματος Arrow .
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν ο πύραυλος εντοπίστηκε έγκαιρα και γιατί δεν αναχαιτίστηκε από το σύστημα Arrow όπως είχε προγραμματιστεί.
Οι Χούθι δεν έχουν τη δική τους βιομηχανία βαλλιστικών πυραύλων. Ολόκληρο το απόθεμά τους προέρχεται από το Ιράν. Οι πύραυλοι που στην Υεμένη είναι γνωστοί με την ονομασία «Tufan» είναι ουσιαστικά ο ιρανικός πύραυλος Ghadir, εξέλιξη του Shahab-3. Για 25 χρόνια, το σύστημα Arrow έχει αναπτυχθεί και αναβαθμιστεί για να μπορεί να τους αναχαιτίσει.
Αυτός ο πύραυλος έχει βεληνεκές περίπου 2.000 χλμ., αρκετό για να καλύψει την απόσταση από την Υεμένη έως το Ισραήλ . Ο πύραυλος μεταφέρεται από τον χώρο αποθήκευσης του με φορτηγό στον τόπο εκτόξευσης, όπου και συναρμολογείται. Ο στόχος του πυραύλου είναι προκαθορισμένος και δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία του ή να την διορθώσει κατά την πτήση, αναφέρει η Jerusalem Post. Σε αντίθεση με το Shahab, οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του, κυρίως με την πλήρωση του πρώτου σταδίου με καύσιμα, διαρκούν περίπου μόνο 30 λεπτά αντί για αρκετές ώρες.
Ο πύραυλος εκτοξεύεται κατακόρυφα και ακολουθεί μια βαλλιστική τροχιά, που σημαίνει ότι ταξιδεύει σαν ένα τόξο. Πετά μέσα στην ατμόσφαιρα με τον κινητήρα του ακόμα σε λειτουργία, ωθώντας το προς τα εμπρός. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το πρώτο στάδιο διαχωρίζεται και το δεύτερο στάδιο επανέρχεται από την ατμόσφαιρα αφού εξαντλήσει τα καύσιμα του, συνεχίζοντας να επιταχύνει λόγω της βαρύτητας.
Από την Υεμένη στο Ισραήλ σε 15 λεπτά
Από τη βόρεια Υεμένη, ο πύραυλος χρειάζεται μόνο 12-15 λεπτά για να φτάσει στο κεντρικό Ισραήλ. Το βάρος του πριν από την εκτόξευση υπολογίζεται σε 15-17 τόνους, αλλά η ίδια η κεφαλή ζυγίζει περίπου 650 κιλά, μια σημαντική εκρηκτική γόμωση που, σε συνδυασμό με την ταχύτητα πρόσκρουσής της, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές σε πολιτικές και σε ελαφρά επίσης προστατευμένες στρατιωτικές δομές.Υπάρχουν στάδια ανίχνευσης για ένα τέτοιο βλήμα, το οποίο φαίνεται να έχει μην λειτούργησε σήμερα το πρωί. Όταν ο πύραυλος τοποθετείται για εκτόξευση, βρίσκεται σε μια ανοιχτή περιοχή ορατή από ισραηλινούς και αμερικανικούς δορυφόρους αναγνώρισης, οι οποίοι υποτίθεται ότι παρακολουθούν πιθανές τοποθεσίες εκτόξευσης.
Όταν ο πύραυλος εκτοξεύεται, η έντονη θερμότητα που παράγεται από τον κινητήρα του ανιχνεύεται από το αμερικανικό δορυφορικό δίκτυο προειδοποίησης πυραύλων και οι πληροφορίες υποτίθεται ότι μεταδίδονται στην IDF.
Πολλά συστήματα ραντάρ υποτίθεται ότι εντοπίζουν και παρακολουθούν τον πύραυλο όταν βρίσκεται στην τροχιά του προς το Ισραήλ. Αυτά περιλαμβάνουν ραντάρ από το αμερικανικό και ισραηλινό ναυτικό στην Ερυθρά Θάλασσα, το ραντάρ μεγάλης εμβέλειας ζώνης X που παράγεται από τη Raytheon και βρίσκεται στη Νεγκέβ, το οποίο λειτουργεί από αμερικανικά στρατεύματα, και τέλος, το ραντάρ συστήματος Arrow .
