Aρχαιολόγοι στην Ιορδανία ανακάλυψαν ένα κύπελλο που στη συνέχεια βάφτισαν «Άγιο Δισκοπότηρο», αλλά και 12 σορούς μέσα στην πραγματική τοποθεσία γυρισμάτων της ταινίας του Ιντιάνα Τζόουνς.

Στην ταινία του 1989 «Ο Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία», το ιερό Δισκοπότηρο βρίσκεται κρυμμένο βαθιά μέσα στον αραβικό Ναό του Ήλιου.

Οι ερευνητές έκαναν τη σοκαριστική ανακάλυψη αυτό το καλοκαίρι κατά την ανασκαφή του ηλικίας 2.000 ετών Al Khazneh, ή Θησαυροφυλάκιο, στην αρχαία πόλη Πέτρα.

Ιορδανία: "Πρόκειται για μια ταπεινή κανάτα και όχι για ένα κύπελλο που προσφέρει στον πότη αιώνια ζωή"

Παρά όμως την εντυπωσιακή ομοιότητά του με το σκηνικό της ταινίας, ειδικός εξηγεί πως δεν πρόκειται για μια περίπτωση «τέχνης που μιμείται τη ζωή». Γράφοντας στο The Conversation, η αρχαιολόγος Claire Isabella Gilmour, του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ξετυλίγει το μυστήριο του αξιοσημείωτου αυτού αντικειμένου.

Αντί για ένα αγιασμένο δισκοπότηρο που δίνει στον πότη αιώνια ζωή, όπως αυτό της ταινίας, ήταν απλώς ένα συνηθισμένο ποτήρι που χρησιμοποιούσαν οι Ναβαταίοι, ο αρχαίος αραβικός λαός που έχτισε το Al Khazneh, λέει η ειδικός.

Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι εξακολουθούν να μην έχουν ιδέα για την ταυτότητα των 12 ανθρώπων που θάφτηκαν δίπλα του.

«Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια ταπεινή κανάτα και όχι για ένα κύπελλο που προσφέρει στον πότη αιώνια ζωή», λέει.

Σύμφωνα με την Gilmour, η Lucasfilm Ltd, η εταιρεία παραγωγής πίσω από τις ταινίες Indiana Jones, μελέτησε την κεραμική των Ναβαταίων για να αναπτύξει το κινηματογραφικό σκηνικό.

«Οι ομοιότητες μεταξύ των αγγείων δεν είναι μια περίπτωση τέχνης που μιμείται τη ζωή, αλλά το αποτέλεσμα επίπονης έρευνας στην κεραμική των Ναβαταίων που διεξήγαγε η Deborah Fine, η οποία ήταν η διευθύντρια των αρχείων της Lucasfilm Ltd», λέει η επιστήμονας.

Προσθέτει ότι το πραγματικό «δισκοπότηρο» που βρέθηκε νωρίτερα φέτος ήταν στην πραγματικότητα ένα αρκετά συνηθισμένο δείγμα κεραμικής των Ναβαταίων.

«Η κεραμική των Ναβαταίων είναι πολύ λεπτή – συχνά πάχους μόλις 1,5 χιλιοστών – και ταιριάζει καλύτερα για τελετουργικούς σκοπούς ή τοπική χρήση από τα παχύτερα, πιο στιβαρά σύγχρονα ρωμαϊκά προϊόντα που θα μπορούσαν να ταξιδέψουν καλύτερα», λέει η Gilmour.
Η ακαδημαϊκός προσθέτει ότι αυτού του είδους τα αγγεία, αν και δεν αποτελούν ακριβώς πρωτοποριακό εύρημα, αντανακλούν «την ιδιότητα της Πέτρας ως σημαντικού εμπορικού σημείου και την ικανότητα των Ναβαταίων στη δημιουργία και την εφεύρεση».

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η αρχαία πόλη της Πέτρας κατοικήθηκε από το 7000 π.Χ. περίπου έως το 700 μ.Χ. περίπου.

Η Πέτρα, πατρίδα του πολιτισμού των Ναβατέων, μιας αρχαίας νομαδικής αραβικής ομάδας, βρισκόταν σε μια βασική εμπορική διαδρομή που συνέδεε την Αίγυπτο, τη Μεσόγειο και την Αραβική Χερσόνησο.

Αυτή η στρατηγική θέση επέτρεψε στην Πέτρα να ακμάσει κατά τη διάρκεια του πρώτου αιώνα μ.Χ. και να εξελιχθεί σε μια προηγμένη και κοσμοπολίτικη πόλη.