Ολοταχώς στις κάλπες η Γερμανία: Πιέσεις στον Σολτς για εκλογές πριν από τα Χριστούγεννα - Το "κόλπο" των Φιλελεύθερων το 1982
Γιατί κατέρρευσε ο κυβερνητικός συνασπισμός
Οι Φιλελεύθεροι αποχωρούν από τη συνεργασία τους με τους Σοσιαλδημοκράτες στον κυβερνητικό σχηματισμό στη Γερμανία, αλλά ελπίζουν να παραμείνουν στην κυβέρνηση με τους Χριστιανοδημοκράτες
Πιέσεις να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνησή του την επόμενη εβδομάδα, ανοίγοντας τον δρόμο για εκλογές πριν από τα Χριστούγεννα, δέχεται ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς. Το βράδυ της Τετάρτης κατέρρευσε ο κυβερνητικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών/Πρασίνων/Φιλελεύθερων, μετά τη διαφωνία του ηγέτη των τελευταίων και υπουργού Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, με τον Όλαφ Σολτς.
Το βράδυ της Τετάρτης, ο καγκελάριος δήλωσε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης αρχές Ιανουαρίου και θα επισπεύσει τις εκλογές, που προγραμματίζονταν για τον προσεχή Σεπτέμβριο, κατά έξι μήνες. Πρότεινε το χρονοδιάγραμμα αυτό προκειμένου να ολοκληρωθεί το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης με τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ήδη από χθες το πρωί, όμως, ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς, απέρριψε την πρόταση του Σολτς και ζήτησε εκλογές το ταχύτερο δυνατό. Μια συνάντηση του Σολτς με τον Μερτς, χθες το απόγευμα, δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.
*Διαβάστε ακόμα: Γερμανία: Πώς φτάσαμε στο "διαζύγιο" της κυβέρνησης συνασπισμού - Η "τρύπα" 60 δισ. ευρώ στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό
Οι Χριστιανοδημοκράτες προηγούνται στις δημοσκοπήσεις με 32%, ποσοστό που απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία παλεύει με τους Σοσιαλδημοκράτες για τη δεύτερη θέση (περί το 17%), τρίτοι είναι οι Πράσινοι με 10%, το νέο κόμμα της Σάρα Βάγκενεχτ βρίσκεται στο 7%, ενώ Φιλελεύθεροι και Αριστερά μένουν εκτός Βουλής, με ποσοστά χαμηλότερα του 5%.
Την πτώση αυτή των ποσοστών του κόμματός του επιχείρησε να ανακόψει ο Λίντνερ, θέτοντας ουσιαστικά απαιτήσεις στους κυβερνητικούς εταίρους που δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτές (μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις με αντάλλαγμα περικοπές κοινωνικών δαπανών). Ο ίδιος, πάντως, παρουσίασε μια διαφορετική εκδοχή των πραγμάτων, υποστηρίζοντας ότι του ζητήθηκε να παραβιαστεί το «φρένο χρέους», που έχει κατοχυρωθεί Συνταγματικά, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν εξοπλιστικές δαπάνες για την Ουκρανία.
Όπως και να έχει, οι Φιλελεύθεροι αποχωρούν, πλέον, από τη συνεργασία τους με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά ελπίζουν να παραμείνουν στην κυβέρνηση, συνεργαζόμενοι με τους Χριστιανοδημοκράτες. Ακριβώς όπως έπραξαν το 1982, όταν εγκατέλειψαν την επί 12 χρόνια κυβερνητική συμμαχία με το κόμμα του Βίλι Μπραντ, για να συμμετέχουν στις κυβερνήσεις του Κολ για τα επόμενα 16 έτη. Με τον τρόπο αυτό, τα πρώτα 40 χρόνια μετά τον Πόλεμο ήταν στην κυβέρνηση διαρκώς, με εξαίρεση 7 χρόνια. Η άνοδος, όμως, των Πρασίνων και οι συχνοί μεγάλοι συνασπισμοί Σοσιαλδημοκρατών/Χριστιανοδημοκρατών τούς επέτρεψαν να κυβερνήσουν μόλις 7 από τα τελευταία 26 χρόνια.
Πράσινοι και Σοσιαλδημοκράτες είναι εναλλακτικές επιλογές που θα έχουν και αυτή τη φορά οι Χριστιανοδημοκράτες. Οι δε Φιλελεύθεροι θα προσπαθήσουν αρχικά να ξεπεράσουν το 5% για να μπουν στη Βουλή και στη συνέχεια να έχουν όσο γίνεται υψηλότερο ποσοστό, αν και (σύμφωνα πάντα με τις σημερινές δημοσκοπήσεις) δύσκολα θα αρκεί για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ερωτηματικό είναι και το κατά πόσο θα αρκούν οι έδρες Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων, οπότε εφόσον ο Μερτς επιμείνει να μη συνεργάζεται με τους Σοσιαλδημοκράτες, ανοίγει ο δρόμος για την κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών/Πρασίνων/Φιλελεύθερων, γνωστή ως «φανάρι» (λόγω του χρώματος των κομμάτων), να αντικαταστήσει μια κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών/ Πρασίνων/Φιλελεύθερων, γνωστή ως «Τζαμάικα».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Το βράδυ της Τετάρτης, ο καγκελάριος δήλωσε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης αρχές Ιανουαρίου και θα επισπεύσει τις εκλογές, που προγραμματίζονταν για τον προσεχή Σεπτέμβριο, κατά έξι μήνες. Πρότεινε το χρονοδιάγραμμα αυτό προκειμένου να ολοκληρωθεί το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης με τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ήδη από χθες το πρωί, όμως, ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών, Φρίντριχ Μερτς, απέρριψε την πρόταση του Σολτς και ζήτησε εκλογές το ταχύτερο δυνατό. Μια συνάντηση του Σολτς με τον Μερτς, χθες το απόγευμα, δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα.
*Διαβάστε ακόμα: Γερμανία: Πώς φτάσαμε στο "διαζύγιο" της κυβέρνησης συνασπισμού - Η "τρύπα" 60 δισ. ευρώ στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό
Γερμανία: Οι δημοσκοπήσεις και το «φρένο χρέους»
Οι Χριστιανοδημοκράτες προηγούνται στις δημοσκοπήσεις με 32%, ποσοστό που απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο. Η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία παλεύει με τους Σοσιαλδημοκράτες για τη δεύτερη θέση (περί το 17%), τρίτοι είναι οι Πράσινοι με 10%, το νέο κόμμα της Σάρα Βάγκενεχτ βρίσκεται στο 7%, ενώ Φιλελεύθεροι και Αριστερά μένουν εκτός Βουλής, με ποσοστά χαμηλότερα του 5%.Την πτώση αυτή των ποσοστών του κόμματός του επιχείρησε να ανακόψει ο Λίντνερ, θέτοντας ουσιαστικά απαιτήσεις στους κυβερνητικούς εταίρους που δεν μπορούσαν να γίνουν δεκτές (μειώσεις φόρων στις επιχειρήσεις με αντάλλαγμα περικοπές κοινωνικών δαπανών). Ο ίδιος, πάντως, παρουσίασε μια διαφορετική εκδοχή των πραγμάτων, υποστηρίζοντας ότι του ζητήθηκε να παραβιαστεί το «φρένο χρέους», που έχει κατοχυρωθεί Συνταγματικά, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν εξοπλιστικές δαπάνες για την Ουκρανία.
Το "κόλπο" των Φιλελεύθερων το 1982
Όπως και να έχει, οι Φιλελεύθεροι αποχωρούν, πλέον, από τη συνεργασία τους με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά ελπίζουν να παραμείνουν στην κυβέρνηση, συνεργαζόμενοι με τους Χριστιανοδημοκράτες. Ακριβώς όπως έπραξαν το 1982, όταν εγκατέλειψαν την επί 12 χρόνια κυβερνητική συμμαχία με το κόμμα του Βίλι Μπραντ, για να συμμετέχουν στις κυβερνήσεις του Κολ για τα επόμενα 16 έτη. Με τον τρόπο αυτό, τα πρώτα 40 χρόνια μετά τον Πόλεμο ήταν στην κυβέρνηση διαρκώς, με εξαίρεση 7 χρόνια. Η άνοδος, όμως, των Πρασίνων και οι συχνοί μεγάλοι συνασπισμοί Σοσιαλδημοκρατών/Χριστιανοδημοκρατών τούς επέτρεψαν να κυβερνήσουν μόλις 7 από τα τελευταία 26 χρόνια. Πράσινοι και Σοσιαλδημοκράτες είναι εναλλακτικές επιλογές που θα έχουν και αυτή τη φορά οι Χριστιανοδημοκράτες. Οι δε Φιλελεύθεροι θα προσπαθήσουν αρχικά να ξεπεράσουν το 5% για να μπουν στη Βουλή και στη συνέχεια να έχουν όσο γίνεται υψηλότερο ποσοστό, αν και (σύμφωνα πάντα με τις σημερινές δημοσκοπήσεις) δύσκολα θα αρκεί για την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Ερωτηματικό είναι και το κατά πόσο θα αρκούν οι έδρες Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων, οπότε εφόσον ο Μερτς επιμείνει να μη συνεργάζεται με τους Σοσιαλδημοκράτες, ανοίγει ο δρόμος για την κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών/Πρασίνων/Φιλελεύθερων, γνωστή ως «φανάρι» (λόγω του χρώματος των κομμάτων), να αντικαταστήσει μια κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών/ Πρασίνων/Φιλελεύθερων, γνωστή ως «Τζαμάικα».
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή