Σε νέα περιδίνηση έχει περιέλθει η Γαλλία, καθώς έπειτα από 90 ηµέρες ο Μισέλ Μπαρνιέ αποτέλεσε παρελθόν από την πρωθυπουργία της χώρας, µε την πρόταση µοµφής σε βάρος του να στηρίζεται από την αριστερή συµµαχία του Νέου Λαϊκού Μετώπου και τον ακροδεξιό Εθνικό Συναγερµό της Μαρίν Λεπέν µε 331 ψήφους επί συνόλου 589. Θρυαλλίδα αποτέλεσε η απόφαση Μπαρνιέ να επικαλεστεί το Αρθρο 49.3 του γαλλικού Συντάγµατος και να παρακάµψει το Κοινοβούλιο, θέλοντας να θεσπίσει χωρίς την έγκρισή του τον Προϋπολογισµό λιτότητας που εισηγήθηκε, προκειµένου να κλείσει µια «τρύπα» 60 δισ. ευρώ στα δηµόσια ταµεία και να περιοριστεί το έλλειµµα από το 6,1% στο 5%.

Με αυτό το ίδιο άρθρο, όµως, κινήθηκαν οι διαδικασίες για την καθαίρεσή του, µε την κατάθεση µοµφής σε βάρος του, πράξη που οδήγησε σε νευρικό κλονισµό τις αγορές, «εκτοξεύοντας» τις αποδόσεις των 10ετών οµολόγων και φέρνοντας µνήµες της περιόδου κρίσης στην ευρωζώνη. Η υπερψήφιση της µοµφής συµβαίνει για πρώτη φορά από το 1962, µε την κυβέρνηση Ποµπιντού να ανατρέπεται, στον απόηχο του πολέµου στην Αλγερία και ενόψει της απόφασης του Σαρλ ντε Γκωλ να θεσµοθετήσει την απευθείας εκλογή Προέδρου από τον γαλλικό λαό. Ο 73χρονος Μπαρνιέ γνώριζε εξαρχής πως ουσιαστικά βρισκόταν σε «κινούµενη άµµο», καθώς η κοινοβουλευτική σύνθεση δεν επέτρεπε την επίτευξη αυτοδυναµίας, δηµιουργώντας µια κυβέρνηση που ουσιαστικά εξαρτιόταν από τις διαθέσεις της Μαρίν Λεπέν, προκειµένου να µακροηµερεύσει.

*Διαβάστε ακόμα: Η πολιτική κρίση στη Γαλλία αναδεικνύει το success story της Ελλάδας και την αξία των σταθερών μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με τους Financial Times

Γαλλία: Οι στόχοι της Λεπέν μετά το πλήγμα στην κυβέρνηση

Μάλιστα, η ακροδεξιά ηγέτις είναι στην ουσία εκείνη που καθόρισε τις εξελίξεις: µπορεί τον Οκτώβριο να µη στήριξε την πρόταση µοµφής του Νέου Λαϊκού Μετώπου (που έχει τις περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση), όµως δύο µήνες µετά αποφάσισε τη σύµπραξη µαζί του, παρά τις παραχωρήσεις που έγιναν σε σειρά αιτηµάτων γύρω από το «καυτό» ζήτηµα του Προϋπολογισµού, όπως στο θέµα της κρατικής συµµετοχής στις φαρµακευτικές δαπάνες ή στους φόρους για την ηλεκτρική ενέργεια. ∆εν ήταν τυχαία, άλλωστε, η αναφορά του Γάλλου προέδρου στο διάγγελµά του περί «αντιδηµοκρατικού µετώπου», στο οποίο «συνασπίστηκαν η Ακροδεξιά και η Ακροαριστερά».

Σε κάθε περίπτωση, όµως, η Λεπέν φαίνεται πως δεν αρκείται στα ζητήµατα που αφορούν τον -οποιονδήποτε- πρωθυπουργό, αλλά αποσκοπεί, όπως ανέφερε και το Politico την Τετάρτη (4/12), ηµέρα ψήφισης της πρότασης µοµφής, στο να «καταστρέψει» τον ίδιο τον Εµανουέλ Μακρόν. «Το Σύνταγµά µας είναι σαφές», είπε άλλωστε η Λεπέν τη ∆ευτέρα. «Σε περίπτωση σοβαρής πολιτικής κρίσης, ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας έχει τρεις επιλογές: ανασχηµατισµό, διάλυση (της Εθνοσυνέλευσης) και προκήρυξη νέων εκλογών ή παραίτηση (του ιδίου)», σηµείωσε. Προφανής στόχος να γίνει η ίδια ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων, κάτι που, βέβαια, µένει να ξεκαθαριστεί τον Μάρτιο, όταν θα ληφθεί η απόφαση για το αν έχει δικαίωµα να θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές, αντιµετωπίζοντας την κατηγορία της υπεξαίρεσης κοινοτικών κονδυλίων.

Τα επόμενα βήματα για τον Μακρόν και ο «συναγερμός» στην Ευρωζώνη

Οι δρόµοι για τον Εµανουέλ Μακρόν φαίνονται περιορισµένοι: πρώτα από όλα, θεωρείται δεδοµένο πως θα αναζητηθεί ο διάδοχος του Μισέλ Μπαρνιέ. Μάλιστα, έχει τεθεί στόχος η επιλογή να γίνει άµεσα, µε τον Γάλλο πρόεδρο να τονίζει στο διάγγελµά του την προηγούμενη Πέµπτη πως «αυτό θα γίνει τις επόµενες ηµέρες», επιδιώκοντας να σχηµατίσει µια «κυβέρνηση γενικού συµφέροντος, που να εκπροσωπεί όλες τις δυνάµεις του κυβερνητικού τόξου».

Στο επίκεντρο πιθανότατα θα είναι η αναζήτηση αυτοδυναµίας στην παρούσα Βουλή για τον Γάλλο πρόεδρο και την κυβέρνησή του και η αναζήτηση συµµάχων προκειµένου να γίνει αυτό εφικτό. Αυτό µοιάζει να είναι ο στόχος, ειδικά από τη στιγµή που νέες βουλευτικές εκλογές µπορούν να διεξαχθούν το νωρίτερο τον Ιούλιο του 2025, έναν χρόνο µετά τις προηγούµενες. Στο στόχαστρο θα είναι να «σπάσει» το µέχρι στιγµής συµπαγές, αλλά ετερόκλητο αριστερό Νέο Λαϊκό Μέτωπο.

Αλλωστε, ο πρώην πρωθυπουργός και νυν επικεφαλής της παράταξης του Μακρόν στη Βουλή, Γκαµπριέλ Ατάλ, είπε πως η αυτοδυναµία είναι εφικτή, αν συµπορευτούν µε τα κόµµατα της λεγόµενης προεδρικής πλειοψηφίας οι Σοσιαλιστές και οι Ρεπουµπλικανοί, από τους οποίους, σηµειωτέον, προέρχεται και ο Μπαρνιέ. Την ίδια ώρα, ο Γάλλος πρόεδρος απορρίπτει σε κάθε περίπτωση το ενδεχόµενο παραίτησης. «Η εντολή µου είναι πενταετής και θα την ασκήσω στο ακέραιο µέχρι τέλους», τόνισε στο διάγγελµά του, στον απόηχο της κατάρρευσης της κυβέρνησης Μπαρνιέ, επιδιώκοντας να βάλει τέλος στις σχετικές συζητήσεις και επαναλαµβάνοντας όσα είπε κατά το ταξίδι του στη Σαουδική Αραβία πριν από την υπερψήφιση της πρότασης µοµφής περί «σεναρίων φαντασίας».

Παράλληλα, ό,τι συµβαίνει στη Γαλλία έχει σηµασία πέρα από τα σύνορά της: Είναι η δεύτερη µεγαλύτερη οικονοµία της ευρωζώνης. Το δηµοσιονοµικό της έλλειµµα διογκώνεται πολύ πέρα από τα πρότυπα της Ε.Ε. Το γαλλικό δηµόσιο χρέος είναι οµοίως εντυπωσιακό. Αυτό είναι ανησυχητικό για τους Γάλλους φορολογουµένους, που φοβούνται για το κόστος ζωής, και άβολο για την υπόλοιπη ευρωζώνη, που µε τρόµο αναµένει τις επιπτώσεις της ζηµίας στη φήµη του νοµίσµατός της, αν η Γαλλία εµφανιστεί εκτός ελέγχου.

Δημοσιεύτηκε στα Παραπολιτικά στις 7/12/2024